ใครพอเข้าใจอารมณ์แบบอยากมีแฟนแต่ก็เฉยๆกับการมีมั้ย?

กระทู้แรกของเราจ้าอาจพิมพ์งง ๆ ก็อย่าว่ากันเลยยเนาะ
คือสงสัยตัวเองค่ะ ว่าทำไมถึงอยากมีคนคุย แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราไม่มีคนมาจีบนะ ก็มีแต่พอลองคุยดูแล้วความรู้สึกมันก็ดีนะ แต่พอเค้ามาขอเป็นแฟน ความรู้สึกเราแบบไม่อยากได้แฟนอะ แต่พออยู่คนเดียวมันกลับรู้สึกแบบอยากมีแฟนอยากได้คนคุยหวานๆ จ๊ะจ๊า งุ้งงิ้ง บ้าง พอมาลองคิดอีกทีกลับไม่อยากมี มันไม่เชิงว่าแบบต้องมีอะ เลยไม่เข้าใจตัวเอง ว่าสรุปอยากมีหรือไม่อยากมีกันแน่ เพื่อนๆพี่ๆเคยเป็นกันบ้างมั้ยค่ะ หรือว่าเราห่างหายการมีแฟนนานมันเลยไม่มีความรู้สึกแบบตอนแรก ๆอีก55 อีกอย่างที่อยากถามคือ ถ้าเราอยู่ใกล้ใครสักคนมากๆมันก็จะรู้สึกดีใช่มั้ยค่ะ แล้วแบบความรู้สึกอยากอยู่ใกล้ๆ ไม่อยากไปไหน อยู่ใกล้กันก็ชอบจับมือเค้า กอดเค้า เล่นแก้ม จับเหนียง หวงๆ แต่ก็ไม่ได้หวงโอเว่ออ่ะ คล้ายๆหวงเพื่อนไรงี้ค่ะ แต่พอห่างๆกันก็เฉยๆ แต่คุยด้วยตลอดนะคะ  บางทีก็คิดนะค่ะว่าชอบรึป่าวแต่พอคิดดูถ้าชอบจริงๆก็ต้องแบบคิดถึงมากๆไรงี้รึป่าวค่ะ แต่นี้ไม่ใช่แบบนั้น100%อะมันจะแบบคิดถึงนิดๆ แะ อธิบายไม่ถูก แล้วประเด็นคือคนนั้นเป็นผู้หญิงซึ่งเป็นเพื่อน อีกมันจะมีเปอเซ็นว่าจะชอบเพศเดียวกันมั้ยค่ะ แต่เราก็ชอบมองผู้ชายนะ อปป้าไรงี้ก็กรี๊ดยุ  ยังไงใครมีคำตอบยังไงช่วยหน่อยนะคะ คือสับสนตัวเองม๊ากกกกกก 😂😂