"คนเป็นผัวเมียกันมันต้องร่วมสุขร่วมทุกข์ มาอยู่แยกกันอย่างนี้จะได้หรือ แม่น่ะหายแล้ว"
ป้าแสงตัดสินใจกล่าวออกไปในที่สุด มองหน้านิ่ม แล้วกล่าวต่อ
"ใครจะผิดจะถูกไม่รู้ แต่แม่เป็นแม่ของนิ่มไม่เตือนนิ่มแล้วจะให้เตือนใคร ปัญหาที่เกิดขึ้นอยากให้นิ่มมองที่ตัวนิ่มก่อน เรามีอะไรบกพร่อง แก้ข้อผิดพลาดบกพร่องของตัวเราก่อน นิ่มมาอยู่ที่นี่แล้วจะได้แก้ไขข้อบกพร่องของตัวเองหรือลูก ไม่ใช่ตัวเปล่าเล่าเปลือยแล้ว กลับไปอยู่บ้านตัวเองเถอะ"
ม่านเสน่หา บทที่ 11 (11.2)
"คนเป็นผัวเมียกันมันต้องร่วมสุขร่วมทุกข์ มาอยู่แยกกันอย่างนี้จะได้หรือ แม่น่ะหายแล้ว"
ป้าแสงตัดสินใจกล่าวออกไปในที่สุด มองหน้านิ่ม แล้วกล่าวต่อ
"ใครจะผิดจะถูกไม่รู้ แต่แม่เป็นแม่ของนิ่มไม่เตือนนิ่มแล้วจะให้เตือนใคร ปัญหาที่เกิดขึ้นอยากให้นิ่มมองที่ตัวนิ่มก่อน เรามีอะไรบกพร่อง แก้ข้อผิดพลาดบกพร่องของตัวเราก่อน นิ่มมาอยู่ที่นี่แล้วจะได้แก้ไขข้อบกพร่องของตัวเองหรือลูก ไม่ใช่ตัวเปล่าเล่าเปลือยแล้ว กลับไปอยู่บ้านตัวเองเถอะ"