คือเราคุยกับคนๆนึงมาปีนึงได้ ทำทุกอย่างเหมือนแฟนกันนะคะ แต่ไม่ได้เป็นอะไรกัน "ไม่มีสถานะเรียก" แค่ตอนนั้นรู้สึกดีก้อพอแล้ว
จนวันนึงที่เราเริ่มรู้สึกอยากเรียกร้องอะไรหลายๆอย่างมากขึ้น แต่เค้าให้เราไม่ได้ เราเริ่มคุยกันน้อยลง จากวันนึงไม่คุย เป็นอาทิตย์ เป็นเดือน !!!
ไม่มีใครรู้ว่าเราแอบคุยๆกัน เวลาเจอหน้ากัน ก้อทำตัวปกติ ยิ้มทักทาย เหมือนกันทั่วไปที่รู้จักกัน ในช่วงที่ไม่ได้คุยในสถานะที่คนอื่นไม่รู้ เราก้อรู้แหละว่า เค้าคุยกันอีกหลายๆคนที่เค้ากำลังคุยด้วย แค่เราไม่มีสิทธิ์ไปก้าวก่ายได้!!!
และตอนนี้เกือบ2เดือนที่ไม่ได้คุยแบบที่เคยคุยกัน แค่มีคุยงานกันบ้าง ในอีกเฟสนึง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เค้ามีเฟส2อัน ไว้คุยงาน กับเฟสส่วนตัว โทรไปถามเวลามีงานบ้าง มันยากนะที่เราต้องแกล้งยิ้ม แกล้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไร ทั้งที่ยังรู้สึกอยู่
เรื่องนี้โทษเค้าก้อไม่ได้ เพราะเราเองที่เป็นคนเลือกที่จะอยู่แบบนั้นมาตั้งแต่แรก แค่อยากรู้ว่า เราต้องทำยังไงถึงจะได้ไม่เจ็บไปมากกว่านี้
"เวลาที่ต้องเจอหน้ากัน หรือคุยกัน"
เลิกคุยกัน แต่ต้องเจอหน้ากัน เราต้องทำตัวยังไง ถึงจะเจ็บน้อยลง!!!
จนวันนึงที่เราเริ่มรู้สึกอยากเรียกร้องอะไรหลายๆอย่างมากขึ้น แต่เค้าให้เราไม่ได้ เราเริ่มคุยกันน้อยลง จากวันนึงไม่คุย เป็นอาทิตย์ เป็นเดือน !!!
ไม่มีใครรู้ว่าเราแอบคุยๆกัน เวลาเจอหน้ากัน ก้อทำตัวปกติ ยิ้มทักทาย เหมือนกันทั่วไปที่รู้จักกัน ในช่วงที่ไม่ได้คุยในสถานะที่คนอื่นไม่รู้ เราก้อรู้แหละว่า เค้าคุยกันอีกหลายๆคนที่เค้ากำลังคุยด้วย แค่เราไม่มีสิทธิ์ไปก้าวก่ายได้!!!
และตอนนี้เกือบ2เดือนที่ไม่ได้คุยแบบที่เคยคุยกัน แค่มีคุยงานกันบ้าง ในอีกเฟสนึง [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ โทรไปถามเวลามีงานบ้าง มันยากนะที่เราต้องแกล้งยิ้ม แกล้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไร ทั้งที่ยังรู้สึกอยู่
เรื่องนี้โทษเค้าก้อไม่ได้ เพราะเราเองที่เป็นคนเลือกที่จะอยู่แบบนั้นมาตั้งแต่แรก แค่อยากรู้ว่า เราต้องทำยังไงถึงจะได้ไม่เจ็บไปมากกว่านี้
"เวลาที่ต้องเจอหน้ากัน หรือคุยกัน"