สูงสุดคืนสู่ผิวดิน แด่ โลแกน

น่าจะใช้เป็นคำเปรียบเปรยหนังเรื่องนี้ได้พอควร หลังจากได้อ่าน บทวิจารณ์จากเฟสบุคของพี่วิณ เลียววาริน

"นี่คือการเปลี่ยนทิศของหนังซูเปอร์ฮีโร่ จากหนังบู๊เอามันอย่างเดียว มาสู่การสำรวจจิตวิญญาณภายในของมนุษย์ ฉายภาพเสื่อมทรุดของซูเปอร์ฮีโร่ เปลี่ยนสภาวะ 'เหนือมนุษย์' เป็นมนุษย์ธรรมดา ไม่วิเศษกว่าคนอื่น รับรู้ความเจ็บปวด ความเดียวดาย ความว้าเหว่ ความแก่ชรา และความตาย ตกอยู่ในสัจธรรมจริงๆ ของโลก
และอีกสิ่งหนึ่งที่ไม่มีในหนังซูเปอร์ฮีโร่เรื่องก่อนๆ ในชุดนี้ก็คือ อารมณ์ความรู้สึกจริงๆ Logan จึงเป็น Wolverine ที่ลึกที่สุดในชุดนี้
นิยายของโก้วเล้งมักพูดถึงจอมยุทธ์เดียวดาย เงียบเหงา ว้าเหว่ มองโลกด้วยสายตาชืดชา วิญญาณอ่อนล้า ไม่รู้ว่าจะอยู่ในโลกแสนวุ่นวายนี้ต่อไปทำไม
จอมยุทธ์เดินย่ำกลางใบไม้ที่ร่วงหล่นทับถมบนทาง ผองเพื่อนล้วนจากไป เหลือเพียงคนรู้ใจไม่กี่คน และอีกไม่นานก็จะไม่เหลือใคร
แต่เมื่อเข้าใจข้อจำกัดของกายภาพ ยอมรับสภาวะแห่งไตรลักษณ์ กลับกลายเป็นคนธรรมดาได้ เขาก็หลุดพ้นจากความเดียวดาย เงียบเหงา ว้าเหว่
เข้าสู่สภาวะเหนือมนุษย์อีกรูปหนึ่ง"
………………..
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่