เคยเจอความสัมพันธ์แย่ๆแบบนี้มั้ยแล้วคิดยังไงกับมัน?

มาแชร์กันได้นะเราก็อยากอ่านของเพื่อนๆเหมือนกันจ้าาาาา💗
เราเคยคุยกับผชคนนึงในสถานะคนคุยค่ะเราคอลกันก่อนนอน ให้โทรปลุก ไปเที่ยวด้วยกัน ไปดูหนังด้วยกัน และเราจูบกัน จนวันเวลาผ่านไปเดือนกว่าเรารักเขาขึ้นทุกวันแต่เค้าเหมือนจะรักเราน้อยลงทุกวันและเขาเองที่หายไปเราฟูมฟายนะคิดถึงเขามากเขาเป็นคนที่ทำให้เราลืมคนเก่าของเราได้แต่กลับกลายเป็นลืมเขาไม่ได้แทนเราไม่เปิดใจให้ใครเลยเป็นเดือนๆจนวันนึงเราเปิดใจเราคุยกับใครหลายๆคนเราเริ่มดีขึ้นเหมือนว่ายังไม่ลืมเขาหรอกแต่ทำใจได้อยู่ระดับนึงเอาจริงๆคือเรายังนึกถึงเขาอยู่ทุกวันเลยนะและแล้วก็มีอยู่วันนึงตอน5ทุ่มเขาโทรมาหาเราเราอาบนำ้อยู่เลยไม่ได้รับพออาบเสร็จเราหยิบโทรศัพท์มาดูเราช็อคตัวสั่นเลยเราไปปรึกษาพี่ชายเราพี่เราบอกว่าให้โทรกลับแต่เผื่อใจไว้หน่อยเขาอาจจะโทรผิดก็ได้เราไม่รอเลยค่ะรีบกดโทรกลับเขารับค่ะ
เรา : โทรมามีไรป่าว
เขา : อ๋อป่าวหรอกกดผิดอะ
เรา : อ่อเคๆ
เขา : ละนี่ทำไรอยู่หรอ
เรา : ก็กำลังจะนอนแล้วอะ
เขา : อื้มเหมือนกันเลย
เรา : งั้นฝันดีนะ
เขา : ฝันดีๆบ้ายบายนะ
เรา : อื้ม
ตอนแรกเราคิดว่าแค่ได้คุยแค่นี้มันก็ดีสุดๆแล้วเรารีบโทรหาพี่ชายเราละก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังแล้วเขาก็โทรมาอีก
เขา : คิดถึงเค้ามั้ย
เรา : คิดถึงสิ
เขา : มากหรือป่าว
เรา : คิดถึงมากๆเลย
เขา : คิดถึงเหมือนกันขอโทษที่ตอนนั้นหายไปชีวิตเค้ายังไม่ลงตัวเลยอะแก
เรา : อื้มเข้าใจแล้วนี่โทรผิดจิงป่าวเนี่ย
เขา : ไม่ได้โทรผิดหรอกตั้งใจ
เรา : อ่อ
เขา : ช่วยอะไรหน่อยสิ
เรา : ช่วยอะไร
เขา : ไม่เอาดีกว่าไม่ขอเดี๋ยวโดนดุ
เรา : เอ้าไม่ขอละจะรู้มั้ย
เขา : ไม่เอาๆช่างมันนอนเถอะ
เรา : เคๆงั้นฝันดีนะ
พอคุยเสดเราก็โทรหาพี่ชายเราเหมือนเดิมแล้วเขาก็โทรมาอีกแล้วจ้า
เรา : มีอะไรอีกอะ
เขา : ป่าวแค่อยากได้ยินเสียงน่ารักดี
เรา : บ้าป่าว55555
เขา : ช่วยเค้าหน่อยดิแกไม่งั้นจะไม่คุยด้วยละนะ
เรา : เออๆๆๆช่วยก้ช่วย
          ***ข้ามตอนช่วยไปจ้า***
                     18+
เขา : พรุ่งนี้ว่างมั้ย
เรา : ว่างตลอดแหละ
เขา : ไปเที่ยวกันที่เดิมเคนะ
เรา : อะๆได้จัดไป
เขา : แต่ขออะไรอย่างนึงนะคุยกะเค้าแบบพี่น้องได้มั้ยเค้ามีคนคุยแล้ว
เรา : เอ่อ..ได้ดิ55(ด้วยความงงๆ)
เช้าาาาาาาวันต่อมา
เรา : อยู่ไหนละตื่นสายอะดิ
เขา : แงขอโทษนะไม่เกิน15นาทีถึง
เรา : เคๆเจอกันนน
เขา : ถึงละมาเจอเลยที่เดิม
เรา : หวัดดีพี่ชายยย
เขา : ปะดูหนังกันแก
**เข้าโรงหนัง**
เขา : ช่วยหน่อยดิ
เรา : จะบ้าหรอ
แต่สุดท้ายก็ช่วยค่ะใจอ่อนจนได้ข้ามตอน18+ไปละกันนะ55555แล้วเขาก็กระซิบข้างหูเราว่า
เขา : พี่น้องทำแบบนี้กันได้ด้วยหรอ
เราตีเขาแบบเขินๆอะเนอะแล้วเขาก็พูดอีกว่าคิดถึงไม่ใช่หรอกอดให้หายคิดถึงเลยสิเรานี่กอดเขาซบเขาอยู่อย่างงั้นเลยค่ะมันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆเขาถามว่าหายคิดถึงยังเราส่ายหัวเลยจ้าคนมันคิดถึงสุดๆอะเนอะพอขากลับเราก็แยกย้ายกันพอถึงบ้านก็บอกกันแต่มันจบไม่สวยอย่างที่คิด
เขา : มีอะไรก็ทักมาได้นะแก
เรา : รู้แล้วน่า
เขา : โชคดีนะบ้ายบาย
เรา : บายยย
เรื่องราวทุกอย่างเหมือนจะจบแต่ก็ไม่เรายังคิดถึงเขาตลอดแต่ให้ตายยังไงก็ไม่ทักไปมันกลัวหลายอย่างอะจนวันนั้นเป็นวันอำลำเขาเป็นศิษย์เก่าของรรเลยมาร่วมงานเราพยายามเดินไปให้เขาเห็นโดยที่เพื่อนเราไม่รู้รู้แค่ว่าเรากะเขาเลิกคุยกันไปนานแล้วเรารู้ข่าวด้วยว่าตอนหลังจากไปเที่ยวกันไม่นานรถมอไซเขาล้มเข้าโรงพยาบาลแต่ก็ไม่ทักไปอยู่ดีและวันอำลำเขาก็ยังใส่เฝือกอยู่เราเดินออกมาจากหอประชุมเพื่อหาของกับเพื่อนและระหว่างนั้นเรากะลังจะเดินสวนกันเพื่อนเราดึงเราเอาไว้เพราะกลัวชนทีนี้ต่างคนต่างชะงักเราเลยรีบเดินกลับเข้าหอประชุมวันนั้นจบค่ะไม่คืบหน้าแต่ถัดจากนั้น3วันได้เขาทักเรามาถามสารทุกข์สุขดิบและให้สถานะเราว่าพี่น้องแต่ที่เขาทำคือ คอลกันทุกคืน ปลุกกันตลอด ช่วยกันเหมือนเดิม หึงอยู่บ่อยๆ อะไรแบบนี้พี่น้องเขาไม่ทำกันและวันที่14กุมภาเขาพูดกะเราว่าลองเป็นแฟนกันมั้ยวันนี้วันเดียวพูดตอนเที่ยงคืนพอดีเขาบอกง่าตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีแฟนตอนวาเลนไทน์เลยแกจะได้เป็นคนแรกไงเราก็ตอบตกลงแบบขำๆทั้งที่ก็รู้ว่าเขาแค่เล่นกับความรู้สึกเราเฉยๆแต่มันก็อาจจะทำให้เขาจำเราไว้ก็ได้เราคิดอย่างงี้จนคุยกันไปช่วงนั้นเราสอบไม่มีเวลาให้เขาเริ่มแปลกๆไปเขาตอบไวนะแต่สั้นมากเราเลยเลือกที่จะสืบว่าอะไรยังไงจนได้ความว่าเขามีคนคุยใหม่เราน้อยใจนะถึงจะรู้ว่าเป็นแค่พี่น้องแล้วก็ทำไรมากกว่านี้ไม่ได้เลยเลือกที่จะถอยออกมาเองและเขาก็ไม่มีวี่แววว่าจะตามด้วยเราเลยปล่อยให้ทุกอย่างจบแค่นั้น