ช็อก "แฟนผี" กระทู้สุดท้ายของปีกซ้ายสายทะลวง

ถึงแฟนผีและแฟนทีมอื่น

          ผมคลุกคลีเป็นด่านหน้าเป็นกระบอกเสียงให้กับทีมรักมานาน 17 ครั้งที่เซ็นสัญญาให้กับ Man U ก็ทำหน้าที่ตัวเองอย่างเต็มที่... ด้วยลีลาเดินหน้าฆ่าไม่เลี้ยง วันไหนที่เพื่อนร่วมทีมฟอร์มตกผมก็พร้อมจะลากบอลลุยเดี่ยวแหวกปราการหลังฝั่งตรงข้ามเข้าไปทำประตูด้วยลำพัง ผมใช้ร่างกายอย่างหนักหนาสาหัสจนแทบไม่ได้พักผ่อน การบาดเจ็บแต่ละครั้งไม่ได้สร้างปัญหาอะไรมากมาย

          จนกระทั่งครั้งนี้... ทีมนำคู่แข่งอยู่ดีๆ 42-41 ผมกลับดีเดือดลากบอลทะลุทะลวงหวังทำประตูเพิ่มด้วยความลำพอง ยิ่งเห็นฝั่งตรงข้ามเป็นกองหลังหน้าละอ่อนแล้วยิ่งหึกเหิมชะล่าใจลุยเดี่ยวไม่สนใจส่งบอลให้เพื่อน  กองหลังหน้าละอ่อนยืนขวางอยู่ริมเส้นเขตโทษทำหน้าตะลึงในยามเจอปีกซ้ายมหาประลัย ผมรู้เลยว่าเค้าทำอะไรไม่ถูก ผมจงใจเลี้ยงบอลจี้เข้าหาเพื่อให้เค้าเสียบ ผมจะเอาจุดโทษ

          เสร็จผมแน่ๆ ผมสลัขาหลอกแบบโรนัลโด้ 4-5 ตลบให้งง พร้อมจี้เข้าใส่ตัว... ละอ่อนตกใจถอยหลังไป 2-3 ก้าวเตรียมเข้าเสียบผมแน่แล้ว ใกล้ถึงละอ่อนแล้วผมเหลือบมองผู้ตัดสินที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่เมตรแล้วกางแขนซ้ายขวาออกเพื่อสร้างสมดุลในการล้ม และอย่างที่คิดละอ่อนพุ่งเข้ามาหวังเสียบบอลจากเท้าผมในกรอบเขตโทษแล้ว ผมจะชักเท้ากลับแล้วม้วนออกทางขวาให้ผู้ตัดสินเห็นภาพชัดๆ จุดโทษแน่นวน ว่ะฮ่ะฮ่าๆๆ ^^

          แต่ผมดันสะดุดยอดหญ้าหัวคะมำ แทนที่ละอ่อนจะเสียบข้อเท้ามันดันเข้าเบ้าตาผมเต็มๆ... สตั๊ดสร้างความเจ็บปวดให้ผมได้ไม่เท่าไหร่แต่หัวใจมันทรมาน ผู้ตัดสินกลับควักใบแดงให้ผม !!! หาว่าผมจงใจพุ่งล้ม จุดโทษก็ไม้ได้ หน้าก็แตกยับเกินเยียวยา

          ผมนอนคิดอยู่ครึ่งค่อนคืนว่าเอายังไงต่อกับเส้นทางลูกหนังสายนี้ดี ผมขอบอกว่าผมตัดสินใจดีแล้ว ผมขอ "แขวนสตั๊ด" นับจากนี้เป็นต้นไป ผมจะลงแมทช์นี้ในฐานะตัวสำรองเป็นครั้งสุดท้ายแล้วขอออกจากทีมไปอย่างเงียบๆ

          ผมสนุกสนานมากที่ได้รับใช้ทีมที่ยิ่งใหญ่  ผมสุขใจที่ลงสนามท่ามกลางเพื่อนฝูง ผมทุ่มเททั้งหมดให้ทีมตลอดมา ผมได้รับรางวัลการันตีมากมาย ผมรักยูไนเต็ด แต่ตอนนี้หมดเวลาของผมแล้ว  ขอให้เพื่อนๆ ทุกคนมีจิตใจที่เข้มแข็ง ยิ่งใหญ่และทระนง รำลึกอยู่เสมอว่าเราสิที่แน่จริงกว่าใครๆ ในปฐพี วันเสาร์ที่จะถึงนี้เราจะได้ลืมตาอ้าปาก ถึงแม้ตอนนั้นจะไม่มีผมแล้วขอให้มั่นใจในแนวรุกที่เหลือ

          ฝากทีมด้วยนะ เฟยหนิว โลงศพทราย ไม่เอาไม่ร้อง พร้อมชนเสมอ OrangE_Knight  ALBERTO และพี่ตุ่มจนถึงคนอื่นๆ ... ถึงเวลาที่ต้องเอ่ยคำยากแล้ว

                    "ลาก่อน... แมนยูจงเจริญ" คนับ

กองทัพปริศนา

งานเลี้ยงเลิกราจำลาร้าง  ไปตามเส้นทาง ทางของตัวเอง
คนเราต่างคนต่างมีฝัน  พันธะผูกพันเงื่อนไขจำเป็น
สุขเพียงชั่วคราวเมื่อได้พบกัน
เวลานั้นน้อยเหลือเกิน... กั้นเราต้องห่าง
รอคอยนั้นยั่งยืน... หลังเราบอกกล่าวคำลา