ฟังชื่อก็ดูดีมีราคา   ไม่น่ามีปัญหาอะไร
มีเซลล์ 2-3 คน  ลูกค้าเข้าๆ ออกๆมั่ง
รถคงเยอะขึ้น....จากเดิมที่เป็นซอยเล็กๆ

แต่ความจริง....ตั้งแต่มีรปภ.มากกว่า 1 คน
ความสงบของเราก็มลายหายไป

ขออธิบายสภาพแวดล้อมนิดนึงนะคะ
บ้านเรากะศูนย์ฮอนด้าตั้งอยู่ริมถนน
มีความยาวของตัวบ้านใกล้เคียงกัน
จากหน้าบ้านถึงหลังบ้านประมาณ 40 เมตรได้
โดยมีซอยเล็กๆ คั่นอยู่ตรงกลาง
และมีรปภ.นั่งอยู่บริเวณด้านหน้าศูนย์ตรงบันไดทางขึ้นในซอยระหว่างบ้านเรากับศูนย์....


ตอนกะกลางคืน  ตั้งแต่ประมาณ 18.00 น. -06.00 น.
จะมีรปภ. 2 คน....เป็นคนคุยเก่งและเสียงดังมากกกกกก
แรกๆ เรายังตื่นแต่เช้า
ความดังก็ประมาณว่า  เค้าอยู่หน้าบ้าน -เราอยู่หลังบ้าน
ได้ยินเค้าคุยกันชัดทุกคำ
หลังๆ อากาศเย็นตื่นสาย  ก็เลยต้องสะดุ้งตื่นเพราะคุณรปภ.
ไม่สนุกเลยนะคะ  เพราะบางทีก็คุยกันเสียงดังตั้งแต่ตี 5 ยาวไปเรื่อยๆจน 6 โมง
7 โมง  คุณแม่บ้านก็มาเปลี่ยนเวร  เกือบๆ 8 โมงก็พนักงานคนอื่นๆ....ยาวไปค่ะ
มีวันนึงตื่นตี 5 เพราะรปภ.แล้ว  สายๆว่าจะแอบขึ้นไปงีบบนบ้านสักหน่อย
กำลังเคลิ้มๆ  ก็ได้ยินเสียงพี่แกคุยกันอีก.....เฮ้อ
(พี่แกอัธยาศัยดีมากเลยนะคะ  อยู่ไปสักพักคุณลุง  คุณป้าในซอยก็มาผลัดเปลี่ยนกันมานั่งคุยแทบทุกวันเลยค่ะ)
.......เพลีย

รอบเช้าไปแล้วคราวนี้เรามาดูรอบค่ำกันมั่ง
พอดีบ้านเรามีเด็ก  ก็จะขึ้นบ้านกันเร็วสักหน่อย
ประมาณ 2 ทุ่มก็ขึ้นบ้าน  อาบน้ำ  เพื่อเตรียมตัวเข้านอน
แต่ทุกวัน  เราจะต้องอ่านนิทาน  เคล้าเสียงรปภ.คุยกันให้ลูกฟัง
และหลับไปพร้อมกับเสียงของคุณๆ  เค้าทุกวัน

นานวันเข้า....ชักเบื่อ
เลยให้แฟนเดินไปบอก  รปภ.กะเช้า
บอกให้ไปบอกกันด้วยว่าคุยกันเบาๆ หน่อย
แต่เค้าก็ยังไม่เข้าใจ  ยังคงคุยกันเสืยงดังเหมือนเดิม
จนวันนึงเราทนไม่ไหว   ก่อนนอนจึงได้ตะโกนลงไปจากหน้าต่าง
บอกให้เค้าเงียบๆหน่อย
จำไม่ได้ว่าเงียบไปกี่วัน   น่าจะไม่เกิน 2-3  วัน

ประกอบกับเรื่องจุกจิกอื่นๆ
เช่น 1. พนักงานเอารถมาจอดรถฝั่งบ้านเราจนเต็ม  
แต่บ้านตัวเองกันเอาไว้ไม่ให้ใครมาจอด
แล้วยังปล่อยให้มีรถลูกค้าตัวเองมาจอดขวางทางเข้าออก(ด้านข้าง)บ้านเราอีกด้วย
2. รปภ.และพนักงานมานั่งสูบบุหรี่ฝั่งบ้านเรา  แล้วทิ้งก้นบุหรี่ไว้เกลื่อนกลาด
3. ลากถังขยะที่เดิมอยู่ฝั่งบ้านตัวเอง....มาไว้บ้านเรา  แล้วยังทิ้งขยะเรี่ยราดไม่ลงถัง
   เรียกว่ากินอะไรก็รู้  เพราะว่าสิ่งนั่นก็กองอยู่รอบๆ ถังขยะนั่นแหละ
4. แว๊นรถบิ๊กไบค์ในซอย

ทั้งหมดนี้เราก็พยายามอดทนนะ  คิดว่ายอมได้ก็ยอมๆ กันไปนิดๆ หน่อยๆ
แต่พอเห็นว่ามันเกินไปตอนใกล้ๆ จะปีใหม่เราเลยเข้าไปคุยกะผู้จัดการที่ดูไม่ค่อยจะเป็นผู้ใหญ่ซักเท่าไหร่
แจ้งผู้จัดการไปแล้ว  หลายอย่างก็ยังคงอยู่....เช่นสูบบุหรี่  เราต้องเดินไปถ่ายรูปพนักงานที่เดินมาสูบบุหรี่ฝั่งบ้านเรา
เค้าถึงได้ย้ายไปสูบที่อื่น

กับปัญหาใหญ่คือ รปภ.คุยกันเสียงดัง   เงียบไปได้อยู่สักอาทิตย์  ก็กลับมาสังสรรค์เฮฮากันเหมือนเดิม
เพิ่มเติมคือสมาชิก  และช่วงเวลามากขึ้นไปอีก
.......
เฮ้อ