สับสนในความรู้สึก

เรื่องมีอยู่ว่า เราทะเลาะกับแฟนค่ะ ด้วยตัวเองเป็นคนเริ่มก่อนเอง รู้ดีมาโดยตลอด ว่างี่เง้า เอาแต่ใจ คงไม่มีใครสามารถรับได้ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม พยายามติดต่อแฟนทุกวันเลยค่ะช่วงแรกๆ เนื่องจากไม่อยากเลิกจริงๆ มันรู้สึกอึดอัดมากค่ะ ที่ต้องเจอหน้ากันแต่ไม่ทักกัน ไม่คุยกัน ไม่ยิ้มให้กันเหมือนแต่ก่อน พักหลังๆหลังจากผ่านไปได้เกือบสามอาทิตย์ เราพยายามโทรหาเค้าอีก เค้าก็รับบ้าง ไม่รับบ้าง ไลน์ไป อ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง ไม่ตอบอะไรกลับมาเลย คือเข้าใจนะว่าความรู้สึก เค้าคงไม่พร้อมคุยกับเรา คือเรามาสำนึกผิดตอนที่สายเกินไป มันพลาดมากจริงๆ เมื่อคิดแล้ว ทำไมตอนมีกันและกัน ไม่ดูแลรักษาให้ดี มีความสุขมากค่ะเวลาได้อยู่ด้วยกัน อาจเจอกันไม่บ่อย ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกัน แต่ทุกครั้งที่ได้เจอ ได้กอด มันรู้สึกดีจนบอกไม่ถูก จนกระทั่งเราตัดสินโทรไปอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ เค้าดูพูดดีขึ้น (แต่ก็เหมือนบางครั้งบางเวลาที่เค้าจะคุยดี) เหมือนมันกำลังไปได้ด้วยดี กับการได้เค้ากลับมา แต่ก็เหมือนมีความรู้สึกบางอย่าง มันบอกว่า มีเส้นบางๆระหว่างเราเกิดขึ้น เราสัมผัสได้ว่าเค้าไม่ค่อยอยากคุยกับเราเลยค่ะ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ในเมื่อวันนี้แม้จะผ่านไปเดือนกว่าแล้ว แต่เราก็ยังลืมเค้าไม่ได้ มันอาจเป็นเพราะรักครั้งแรกก็ได้มั้ง คนๆแรกในหลายๆเรื่อง เค้าเป็นผู้ใหญ่ค่ะ เค้าดูรู้สึกธรรมดากับเรื่องความรัก ซึ่งต่างจากเรา ที่ยังทำตัวเป็นเด็ก เค้าก็เลยต้องรำคาญเป็นธรรมดา เค้าเหมือนจะสื่อมาว่า จะรอดูการเปลี่ยนนิสัยของเราก่อนว่าเราจะดีขึ้นใหม่ หรือว่าจะกลับไปทำนิสัยแย่ๆเหมือนเดิมอีก แต่ดูเหมือนว่า .... ยิ่งใช้เวลาพิสูจน์นานเท่าไหร่ มันเหมือนยิ่งห่างไกลออกไปทุกที ทุกวันนี้เราก็ยังคงโทรหาเค้าและไลน์หาเค้าอยู่เหมือนเดิม เริ่มชินค่ะกับการคุบคนเดียวแบบเค้าก็อ่าน รู้สึกว่าตัวเองเป็นบ้ามาก กับคนๆหนึ่งที่เค้าไม่สนใจความรู้สึกของเราเลย หรือเป็นเพราะเค้ากำลังแก้แค้นเราอยู่ หรือกำลังทดสอบเรา ก็หวังไว้เป็นอย่างนั้น เคยรู้สึกเหมือนกันนะคะ เวลาที่คนอื่นทำกับเรา เราไม่ได้เกลียดเค้าหรอก แต่เราแค่รู้สึกว่า เรากำลังเหนื่อย เราแค่ยังไม่พร้อมคุย ซึ่งจริงๆแล้ว สับสนมาก ว่าเค้าจะเอายังไงต่อ อยากรู้กันไปเลยว่า จะเลิกหรือจะห่างกันสักพัก แต่อย่างว่า บางทีการอ่านแล้วไม่ตอบจากเค้า อาจจะเป็นคำตอบก็ได้ สุดท้ายนี้ อยากผ่านตัวหนังสือเหล่านี้ทั้งหมดบอกกับมนุษย์ใจร้ายคนหนึ่งว่า "คิดถึงนะ" และยังรอที่จะได้กอดกันอีกครั้ง