คนรวย ก็รวยเอ๊า รวยเอา .... คนจนก็จนเอ๊า จนเอา ทำไมโลกมนุษย์มันเป็นอย่างนี้ (โจ ขิง)

เบื่อโลกมนุษย์  ทำดีไม่ได้ดี  

เห็นข่าวคนถูกรางวัลที่ 1   ได้ 30 ล้าน  6 ล้าน 18 ล้าน ฯลฯ   แล้วอิจฉา    ทำไมไม่เป็นเราบ้างนะ

เบื่อแล้วชีวิตปากกัด ตีนถีบ แบบนี้

หาวันชนวัน  หาเช้ากินค่ำ  

จะหันไปหาอาชีพเสริม  ก็ไม่มีทักษะอะไรเลยซักอย่าง    ตอกตะปู ยังตอกหัวแม่มือตัวเอง    ปอกมะม่วง มีดยังบาดมือ

เงินกว่าจะหาได้แต่ละบาท   มันช่างยากเย็นเข็ญใจเหลือเกิน

อยากจะตั้งตัวเป็นศาสดานุ่งเขียว ห่มเขียว  เป็นสิบแปดมงกุฎ   ให้มันรู้แล้ว รู้รอดไปเลย


เซ็งว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย............


เกิดมาต้นทุนชีวิตต่ำเตี้ยเรี่ยดิน    ทำธุรกิจก็เจ๊ง   จะหยิบจับอะไรก็เจ๊ง ๆ ๆ      ขายของก็ขายไม่ค่อยดีเหมือนเดิม

คนเอาเงินไปใช้อะไรกันหมดฟระ     ไม่ยอมซื้อของเราเหมือนเมื่อก่อนเลย    

ความหวังสุดท้ายได้แต่ภาวนา  ขอให้รัฐบาลขึ้นเงินเดือนข้าราชการอีกสักครา    กระตุ้นเศรษฐกิจให้มันคึกคักอีกสักครั้ง

จะให้ผมทำอะไรก็ยอม    ทุกวันนี้ก็ลงกีวี่ให้จนเงางามสุดๆแล้วนะ     หันมาสนใจกันบ้างสิครับ


ด้วยความอัดอันตันใจ  ขอระบายหน่อยเถอะ   ไม่รู้จะลงที่ไหนแล้ว

โจ ขิง