ใครที่เป็นเหมือนเราตอนนี้บ้าง เพื่อนๆในกลุ่มมีแฟนกันหมดแล้ว เหลือแต่เราคนเดียวในกลุ่มที่ยังไม่มี

บางทีก็เข้าใจ มีแฟนก็ต้องมีเวลาให้แฟนบ้าง แต่บางทีก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าจะติดแฟนอะไรขนาดนั้น อะไรๆก็แฟน จะไปไหนก็ต้องมีแฟนไปด้วย เช่น ชวนไปร้านเหล้าไรงี้ แล้วชวนไปแต่เพื่อนในกลุ่มไง ตั้งใจจะไปแค่เพื่อน สุดท้ายก็ชวนแฟนไปด้วย คือไรอ่ะ ถึงแม้จะบอกว่าไปกับแฟนแต่แยกคนละโต๊ะ (บางทีก็เข้าใจคนเป็นกันนะ ว่าหวงกัน หึงกัน ) แต่นี้บางทีก็ต้องมีเวลาของเพื่อนบ้าง ไม่ใช่มีเวลาให้แต่กับแฟนอย่างเดียว ชวนไปเที่ยวก็อยากให้มีแต่เพื่อนปะ มีแต่กลุ่มเพื่อนที่ไม่มีแฟนไปด้วยไรงี้  (ที่จริงก็รู้สึกอิจฉาคนที่มีแฟนแหละ ก็เราโสดคนเดียวในกลุ่มนะ) บางทีชวนไปเที่ยวก็ต้องขออนุญาตแฟน สุดท้ายแฟนไม่ให้ไป ก็ไม่ไป ทั้งที่ตกลงกับเพื่อนไว้แล้วว่าจะไป

ก็ไม่อยากจะแช่งหรอกนะว่า ถ้าพวกเลิกกันมา สุดท้ายก็ต้องกลับมาหาเพื่อนอยู่ดี พอมีแฟนก็อยู่แต่กับแฟน พอเลิก เสียใจก็มาหาเพื่อน เฮ้ย บางทีมันก็เหงานะเว้ย เหมือนอยู่คนเดียวเลยว่ะ มีเพื่อนก็เหมือนไม่มี เวลาไปไหนก็พกแฟนไปด้วย เออ แล้วเราอ่ะ โสดๆอยู่คนเดียว ไปเที่ยวก็คุยแต่กับแฟน สนใจแต่แฟน เพื่อนถามบางทีก็ไม่ตอบ ไม่สนใจ เออ มันน่าน้อยใจนะเว้ยยย