รพ.รัฐกับรพ.เอกชน

เราเป็นคนนึงที่ใช้บริการรพ.รัฐและเอกชนคะ ในส่วนตัวเราไม่ค่อยได้เข้ารพ.คะเพราะเราออกกำลังเป็นประจำ แต่เราต้องพาพ่อกับแม่เราไปหาคุณหมอท่านมีประโรคประจำตัวคะทั้งความดันสูง โรคหัวใจ เบาหวาน ข้อเข่าเสื่อม ครั้งแรกที่เราไปหาคุณหมอเพื่อที่จะทำการรักษาอาการของแม่เราที่รพ.รัฐแห่งหนึ่ง คนเยอะมากกกกกกกกกกกกเพราะใช้สิทธิ 30 บาทคะ เราก้อทำใจไว้แล้วว่าต้องใช้เวลาเป้นวันแน่ๆ แต่ที่เราไม่เข้าใจคือทำไมเจ้าหน้าที่บางคน (ขอย้ำนะคะบางคน)เกิดอาการสีหน้าไม่เป็นมิตรกับผู้ป่วยและพยาบาล(บางคน)ก็ทำสีหน้าไม่โอเค เราเองก้อเข้าใจว่าการทำงานที่ล้อมรอบไปด้วยผู้ป่วยที่มีจำนวนมากกกกกกกกกกกเค้าก้อต้องเครียสอยู่แล้ว แต่การบริการหรือการที่ได้รับการอบรมเพื่อที่จะช่วยเหลือผู้ป่วยทุกคนน่าจะทราบดีว่าจะต้องเจอกับอะไรบ้าง เวลาเราพาพ่อกับแม่เราไปหาหมอเรานี่เดินหลายตึกมากกกกกกกเพราะแต่ละแผนกไม่ได้อยู่ติดกันเลยครั้งแรกที่เราไป7โมงเช้าได้กลับบ้านเกือบ 5 ทุ่ม รอโคตรรรรรนานนนนนเหตุการณ์ที่เราเจอมากับตัวคือมีคุณลุงท่านนึงเค้าอายุเยอะแล้วที่หูติดอุปกรณ์ที่ช่วยฟังดูเหมือนเค้าจะมาคนเดียว ด้วยความที่คุณลุงอายุเยอะแล้วก้ออาจจะเดินไม่ค่อยสะดวกก้อได้พยายามไปถามพยาบาลท่านนึงว่าตึกที่ลุงต้องไปอยู่ตรงไหนซึ่งพยาบาลคนนี้(เข้าใจว่าอาจจะเหนื่อยกับคนไข้มาเยอะ)ได้ตอบลุงไปส่งๆว่าไปโน่นคะ(เสียงแบบ....)ลุงก็ถามต่อว่าไปทางไหนหนูลุงไปไม่ถูก พยาบาล(เริ่มสีหน้าออกอาการ) เดินไปทางโน่นเลี้ยวขวาขึ้นลิฟหรือจะเดินขึ้นก้อด้ะชั้น 3 แผนกอายุกรรม ลุงแกก้อบอกขอบใจมากๆๆๆ เรานี่แบบ....เหอๆไม่รู้จะบรรยายยังไงสงสารลุงมากพอลุงเดินออกมาจากพยาบาลเราก้อได้เดินไปบอกลุงว่าเราแปปนะคะเดะหนูไปเรียกคนเข็นรถคนไข้มาให้ลุงจาได้ไม่ต้องเดิน(ไม่ใช่ว่านางเอกนะคะ)เชื่อว่าหลายๆคนที่เห็นเหตุการณ์เหมือนเราคงอยากจะทำเหมือนกันลุงบอกว่าไม่เป็นรายๆลุงเดินไหวๆ เราบอกไม่เป็นรายคะเข็นไปสะดวกกว่าอีกอย่างลุงมาคนเดียว ลุงก็เลยรอเราให้ไปเรียกคนที่เข็นรถมาให้แล้วขอบใจเราแบบอย่างสุดซึ้ง เฮ่อออออออคงไม่มีใครอยากเกิดมาจนหรือลำบากทั้งกายทั้งใจหรอกคะจริงมะ
หลังจากวันนั้นพ่อเราก็เกิดอาการหัวใจเต้นผิดจังหวะไป 1 ห้อง(หมอบอกหลังจากรักษาแล้ว)แต่ไม่ได้วูบนะคะ เราตกใจมากเราเลยรีบเรียกรถพยาบาลที่ใกล้ที่สุดแล้วไปส่งรพ.ที่ใกล้สุดเป็นรพ.เอกชน(ไม่ใช่ว่ารวย)แต่วินาทีนั้นเราต้องเอาชีวิตพ่อเราให้รอดไว้ก่อน ไปถึงทุกคนน่ารักมาบอกเราว่ายังไม่ต้องทำประวัติหรือไปเดินเอกสารอะไรเลยนะคะรอหน้าห้องคุณหมอได้เลยคะ แล้วก็มีพยาบาลท่านนึงเดินมาคุยกับเราทำให้เรารู้สึกคลายกังวัลใจ เพราะเห็นเราสีหน้าไม่ค่อยดีพอคุณหมอตรวจเสร็จก้อได้เรียกเราไปคุยว่าอาการเป็นอย่างไรบ้างมีวิธีการรักษายังไงบ้าง เราก็โหหหหหหหหหช่างแตกต่างอะไรเช่นนี้เรายังเชื่อว่าหมอหรือพยาบาลทุกคนมีความตั้งใจที่จะช่วยชีวิตคนแต่ทำไมมันช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง หรือเป็นเพราะเราเสียเงินต่างกันหรอ หรือยังไงรู้สึกเซง- -!!!