สวัสดีคะ ขอเรียกแทนตัวเองว่าหนูนะค่ะ หนูอายุ14ปีนี้15คะ โกหนูเขาเลี้ยงหนูมาตั้งแต่8เดือน ป๊ากับแม่แยกทางกันคะ หนูรักโกมากโกคือทั้งชีวิตของหนู แล้วโกก็ต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัด(โกไปทำงานกับคนที่เป็นญาติกันคะ)เพื่อเอาเงินให้หนูเรียน ให้ของที่หนูอยากได้ หนูอยู่กับป๊าคะโกกลับมาหาหนูไม่บ่อยมากคะ เวลาโกต้องกลับไปทำงานหนูก็จะร้องไห้(หนูเป็นเด็กคิดมากคะ เก็บมาคิดทุกๆเรื่อง ระแวงหลายๆอย่าง เก็บกดคะ)ส่วนป๊าก็มีภรรยาใหม่ เวลาหนูเครียดโกจะอยู่ข้างๆ แต่ตอนนี้โกเสียแล้วคะ เสียไป1ปีแล้วคะ(เสียที่ต่างจังหวัด) กลางคืนก่อนโกจะจากไปหนูยังคุยกับเขา แล้วตอนตี3เขาชัก ก่อนอื่นคือเขาเส้นเลือดสมองแตกคะ ไม่มีใครรู้รวมทั้งโกก็ไม่รู้ชักบ่อยคะ10ปีได้ทำงานหนักตื่นดึกคะ หนูรีบกลับจากรร.ป๊าขี่รถไปต่างจังหวัดตอนนั้นไม่มีใครบอกหนูว่าโกเป็นอะไรเขากลัวว่าหนูจะรับไม่ได้ พอไปถึงโรงพยาบาลที่นู้น หนูเข้าไปในห้องที่โกนอน หนูเห็นคนที่หนูรักนอนอยู่มีทั้งเครื่องช่วยหายใจเยอะไปหมด หนูจับมือเขาแล้วร้องไห้แต่โกไม่รู้สึกตัวแล้วเพราะเส้นเลือดในสมองแตกแล้วคะ เพียงแต่หมอยังไม่ได้เอาเครื่องช่วยหายใจออก หนูร้องไห้ตอนนั้นที่หนูเห็นคือน้ำตาที่ไหลออกมาจากตาของโกไหลออกมา2-3หยด หนูต้องออกมาคะเพราะทำใจไม่ได้ ป้ากับลุง พาหนูลงมาข้างล่างแล้วพูดว่าร้องไห้ให้หมดปล่อยออกมาลูก โกไม่มีทางฟื้นแล้ว หนูร้องจนไม่มีน้ำตา หนูทำใจไม่ได้มันเร็วเกินไปคะ ตอนนั้นหนูคิดว่าหนูไม่เหลืออะไรแล้วจิงๆ หนูไม่ยอมกินอะไร หนูกินไม่ลงจนป้าต้องหาข้าวมาให้กินแต่หนูก็กินได้คำ2คำ มันไม่มีแรงจะเดินต่อไปคะ พอถึงงานศพหนูได้ยินเสียงเพลงที่เขาเล่นในงานศพคะ แล้วหนูก็ทำใจไม่ได้ วิ่งไปซ่อนตัวอยู่ด้านหลังคนเดียว หนูไม่อยากได้ยินเสียงเพลง ไม่อยากทำอะไร ร้องทั้งวันไม่กินอะไรจนน้ำตาแทบไม่มี หนูไม่อยากทำอะไรนั่งมองศพโกที่ไม่อยากคิดว่าจะต้องเห็นภาพนี้ ทำใจไม่ได้คะ พิมพ์ไปก็ร้องไป หนูยังคิดอยู่ว่าหนูจะใช้ชีวิตยังไง บางครั้งหนูก็เคยคิดสั้นบ่อยอยู่คะ เพราะครอบครัวหนูตอนนี้ก็ไม่อบอ่นได้ยินแต่เสียงด่ากัน หนูยังคิดถึงโกอยู่ทุกวัน นั่งกอดรูปโก นั่งคุยคนเดียว ยังร้องไห้ตลอด หนูรู้คะว่าโกคงไม่มีความสุขที่เห็นหนูเป็นอย่างนี้ แต่มันไม่ไหวจิงๆ ที่เด็กผญ.คนนึงต้องมาเจอกับเหตุการณ์หลายๆอย่าง ที่มันเลวร้าย หนูลืมโกไม่ได้ ภาพวันนั้นมันยังอยู่ในหัวหนูตลอดเวลา หนูเครียดมากคะ หนูควรทำอย่างไงดีคะ หนูคิดถึงโกตลอดพอนึกถึงก็ร้องไห้
คิดถึงแม่ที่เสียไป