เราเป็นเบี้ยนหริอป่าวคะ ใครทราบบ้าง?

คือเราสนิทกับเพื่อนคนนึงคะ(นามสมมุติเอ) เรารู้จักกันตอนม.1 ตอนแรกก้ไม่ได้สนิทอะไรกัน  แต่พออยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆมันก็เริ่มสนิทเริ่มผูกพันธ์ ในกลุ่มเรามีทั้งหมด3คนคะมีเรา มีเอ แล้วมีหนึ่งคะ(นามสมมุติ) กับหนึ่งเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาล1พอเริ่มอยู่ ป.5 เราก็เริ่มแยกกันคะ แต่พอมาอยู่ม.ต้นเราก็อยู่ห้องเดียวกันอีก พอเริ่มขึ้น ม.2 ทั้งเรา เอ และก็หนึ่งก็เริ่มสนิทกัน(เราเป็นผู้หญิงทั้งสามคน) สำหรับเราหนึ่งก็เป็นเพื่อนคนนึงที่เราสามารถที่จะช่วยเหลือเขาได้ทุกอย่าง ถ้าบางอย่างไม่อยากทำเราก็จะบอกหนึ่งไปว่าเราไม่อยากทำ แต่กับเอ เราสามารถช่วยเขาได้ทุกอย่างเช่นกัน แต่เรารู้สึกเต็มใจที่จะช่วยเอทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นอะไร เราอยาก่วยเขา อยากอยู่กับเขา อยากคุยกับเขา จนเราคิดว่าเราชอบเอ!! หลังจากที่เราคิดว่าอย่างนั้นเราก็ไม่รู้จะทำอย่างงัย ร้องไห้เลยเพราะตกใจว่าเราชชอบผู้หญิงหรอ!! เราก็เริ่มเล่าให้หนึ่งฟัง หนึ่งก็ปลอบใจเราจนเราสามรถยอมรับตัวเองได้ เราก้เริ่มทำดีกับเอมากขึ้นไปอีก จนวันนึง เราต้องไปงานที่ครูให้ไปเราไปกันทั้งระดับชั้นคะ เราสามคนนั่งติดกันคะ แต่เอนั่งตรงกลางคะ ก็ปกติดีทุกอย่างจนเอเริ่มไปคุยกับเพื่อนผู้หญิงอีกคนซึ่งเรารู้สึกไม่ชอบมาก เราก็เลยเริ่มชวนเอคุยบ้าง แล้วเราก้หลุดประโยคประโยคนึงออกไปคะ เราพูดว่า 'เฮ้ยย เอ รู้ปะว่ากูชอบอะ' เราก้ไม่ได้คิดอะไรคะ แต่อยู่ๆเอก็ตอบว่า เอรู้และรู้มานานแล้ว ซึ่งเราตกใจมากแต่หลังจากนั้นมาเราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อนกันเหมือนเดิม แต่เอจะเริ่มทำพฤติกรรมที่ทำเฉพาะกับเรา เช่น ตบหัว คะจนกระทั่งขึ้นม.4 เรากับเอ อยู้ห้องเดียวกัน แต่หนึ่งย้ายไปคนละโรงเรียนกัน เรากับเอก็สนิทกันมากขึ้น จนกระทั่งเรารู้ว่าเอมีแฟน เราก็ยินดีด้วยคะ  ซึ่งเราไม่รู้สึกเสียใจอะไรเลยไม่รู้สึกว่าตัวเองอกหักเลย นั่นทำให้เรารู้ว่าเราไม่ได้ชอบเอ แต่เอก็ยังคงทำกับเราเหมือนเดิมเอจะรุนแรงเฉพาะกับเรา จะทำกริยาบ้าๆบอๆ เฉพาะกับเรา ซึ่งเราก็เฉยๆคะเพราะชินแล้ว จนวันหนึ่ง เขาเลิกกับแฟนเขาคะ เขาก็มาบอกเรา เราก็ปลอบเขาแบบเพื่อนคะ พอ   เวลาผ่านไปสักพัก เราเริ่มสังเกตุว่าเขาทำดีมากๆกับทุกคนยกเว้นเรา เขาเป้นห่วงทุกคนยกเว้นเรา เริ่มก้เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่แล้วละ พอเวลาผ่านไปหลายเดือนเขาก็มีแฟนใหม่อีกซึ่งคนนี้เหมือนจะดีกว่าคนเก่าเยอะคะ เขาก็เหมือนว่าจะรักกันมากซึ่งเราก็ยินดีกับเขาเหมือนเดิมแต่เมื่อไหร่ที่เขาทะเลาะกับแฟน เขาจะมาโมโหที่เรา เขาจะวีนใส่เราบ่อยๆ เราก็คิดว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ป่าวเลย เขาก็โมโหใส่เฉพาะเรา ขึ้นเสียงใส่เฉพาะเรา แต่กับหนึ่งเขาก้สุภาพกับหนึ่งไม่เคยแสดงอาการที่เราโดนกับหนึ่งเลย แล้วพอเขาเลิกกับแฟนใหม่เขาก้เริ่มทำดีกับเราดูแลเราเหมือนเดิม แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้คะ เราทำงานกลุ่มหลายๆอย่างด้วยกัน เราสองคนก็ทำด้วยกันตลอด แต่เขาเริ้มที่จะให้เราทำแต่เขาเริ่มทำน้อยลง เขาเริ่มแคเราน้อยลง เริ่มด่าด้วยทำที่หยาบโครตๆกับเรา แต่เราก็ยอมเขาตลอดเพราะเราไม่เคยโกรธเขาลงเลย เขาจะแสดงอาการอารมณืเสียใส่เราเวลาเราทำไม่ได้ดั่งใจเขา เราเป้นคนขี้น้อยใจเฉพาะกับเขาคะ กับคนอื่นเราก้ไม่เป็น เขาชอบทำแบบนั้นหลายครั้ง จนเราร้องไห้หลายครั้ง เขารับฟังทุกเรื่องให้คำปรึกษาที่ดีเสมอกับเพื่อนคนอื่น แต่กับเราเค้าไม่ตั้งใจฟังเรื่องของเราด้วยซ้ำ จนกว่าเราจะร้องไห้เมื่อไหร่ที่เราร้องไห้เขาจะสนใจคะ เราก็เลยกลายเป้นขี้แงเวลาอยู่กับเขา เราก็เลยลองทบทวนดูอีกทีคะว่าความรู้พวกนี้การกระทำพวกนี้เรารู้อะไรกับเอกันแน่ แล้วทำมันเอถึงทำอะไรที่แรงๆเฉพาะกับเราค้ะ?? แต่เราก้เคยชอบผู้ชายนะคะ เราแอบปลื้มพี่ผู้ผู้ชายด้วย เราเป็นอะไรกันแน่คะ??  ใครรู้ช่วยหน่อยคะ