เป็นผู้ค้าอยู่ในที่วัดเคยรุ่งเรืองมีกินใช้ดี มาตอนนี้กำลังถูกคุกคามเอาเปรียบจากกรรมการวัด
แนะนำตัวสักนิดนะคะ
เป็นผู้ค้าขายในที่วัดแห่งหนึ่งใน อ.สามพราน จ.นครปฐม วัดนี้ดังค่อนข้างมีชื่อเสียงดี มีขอทานเงินล้านคนหนึ่งเคยอยู่ที่นี่และเป็นข่าวดังมาแล้ว ดิฉันเองเป็นเพียงคนค้าขายธรรมดา ไม่มีเส้นสายอะไร ขายอยู่ที่นี่เข้าปีที่ 6 แล้ว ค่าใช้จ่าย มีค่าเช่าที่และค่าไฟ เดือนนึงตก 1500 มีค่าเช่าเต้นท์เดือนละ 1800 ขนาดใหญ่เลย การค้าขายดีมากค่ะ วันนึงตก 5000-6000 บาท วันหยุดนี่บางทีขายได้ถึง 8000-9000 บาท ช่วงมีงานวัด วันลอยกระทง บิดเบี้ยวยวันนึง 10000+ ค่ะ ความเป็นอยู่ดีมากๆค่ะ มีเงินให้แม่ใช้ได้สบาย สัปดาห์นึง 2000-3000 บาท ไม่เคยมีหนี้สินใดๆทั้งในระบบและนอกระบบ
พอเข้าปีที่4 ที่มาขายที่นี่มีการเปลี่ยนแปลง ทางวัดจะถมที่ใหม่ จึงมีการย้ายร้าน ย้ายเต้นท์ด้วย ทางร้านก็ต้องไปทำพื้นใหม่ จัดร้านใหม่ เสียค่าใช้จ่ายเยอะมาก ตอนนั้นสอบถามทางวัดแล้ว จะไม่มีการย้ายร้านอีกนาน เราจึงลงทุนใหม่หมดไปสามหมื่นกว่าบาท สิ่งที่ไม่คาดคิดคือทางวัดประกาศจะสร้างร้านให้ใหม่ ใครจะอยู่ขายต่อให้มาจอง คิดเป็นล็อค ล็อคละ 50000 บาท ทางร้านมีเงินไม่มากพอคิดว่าล็อคเดียวคงไม่พอจึงคิดจะเอาไว้ 2 ล็อค คือ 100000 บาท มันแพงมากเลย ร้านค้าหลายร้านเดือดร้อนวิ่งหาเงินกันจ้าละหวั่น กู้หนี้ยืมสินกันอุตลุต ร้านดิฉันก็เช่นกัน แม่ยืมเพื่อนแม่มาบ้าง เงินเก็บที่ร้านบ้าง เราไม่รู้อนาคตว่าจะเป็นเช่นไร ทางผู้รับเหมาแจ้งว่าร้านจะมีพื้นที่คือ กว้าง 4 เมตร ยาว 10 เมตร มีแบบแปลนมาให้ดูซึ่งน่าสนใจมาก เรามองอนาคตสดใส ในแบบจะมีลานจอดรถให้พวกรถทัวร์มาจอดรถด้วย
ครั้นพอสร้างจริง คือแบบที่วาดวิมานมาให้ไม่ใช่เลยสักกะอย่าง พื้นที่ลดลงเหลือกว้าง 3.5 เมตร ยาว 8 เมตร ...คือมันเรื่องอะไรกันคะ ทำไมทำกันยังงี้ซอยร้านค้าออกไปยิบย่อยมากแม้แต่ที่ชายธงก็เอามาทำร้านค้า คือกะเอาเงินเข้าวัดมากๆ รึอย่างไรคิดถึงใจพ่อค้าแม่ค้าบ้างไหม
ต้อมาไม่นานมีข่าวทุจริตของผู้รับเหมา ร้านบางร้านสร้างไม่เสร็จ หลายร้านไม่ตรงตามแบบที่ตกลง เช่นจะต้องมีกันสาดหน้าร้าน สรุปไม่มี ร้านดิฉันก็เช่นกัน ต้องเสียเงินทำเองหมดไป 7000 กำแพงกั้นร้านข้างๆก็ไม่ทำให้ต้องออกเงินทำกันเอง ตอนนั้นเสียใจมากทำไมมีแต่เสียเงิน ขายก็ไม่ดี ทำเลและภูมิทัศน์เสียไปมาก ลูกค้าประจำหายไปเยอะ แรกๆเคยขายดีวันนึงไม่เคยต่ำกว่า 5000 ตอนนี้หรอคะ เหลือวันนึงพันกว่าบาทก็หรูแล้ว หมูเคยใช้วันนึง 2-3 โล เดหลือโลเดียว ตอนนี้ครึ่งโลยังเหลือ ของทะเลกุ้งหมึกเคยใช้ขั้นต่ำวันละ 3 โล ตอนนี้โลเดียวใช้ได้ 2-3 วัน รันทดอนาถใจมาก ค่าเช่าคิดเป็นล็อคเลยค่ะ ล็อคละ 1200 ค่าไฟตอนแรกคิดหน่วยละ 6 บาท แต่แค่ 100 หน่วยแรก หน่วยที่ิ 101 คิดเป็นหน่วยละ 7 บาท ค่าไฟนะคะเดือนนึงพุ่งไปถึง 2000+ ที่ร้านไม่มีอะไรเลย มีหม้อหุงข้าว ตอนนี้ใช้แค่หม้อเล็กยังแทบจะไม่หมด หม้อ 7 ลิตรไม่เคยใช้เลย ตอนแรกวัดบอกยังไม่เก็บค่าที่ให้ขายไปก่อน พอเอาจริงๆย้ายมาขายปุ้บเก็บค่าที่ปั้บ เดือนนึงมีค่าใช้จ่าย มากเป็นทวีคูณ ที่มีมาจ่ายตอนแรกเพราะยังมีเงินเก็บสะสมค่ะ คือเอาเงินเก่าเก็บมาจ่าย พอนานๆเข้าเราพยุงร้านจะไม่ไหว เริ่มจ่ายช้าลงๆ มีค้างบ้าง คนมาเก็บวัดก็ให้พวกตำรวจมาเก็บทำตัวเป็นมาเฟีย ใช้วาจาน้ำเสียงแบบข่มขู่ ว่าถ้าไม่จ่ายวัดจะไม่ต่อสัญญาให้ คือถามหน่อยว่า มีสิทธิ์อะไรจะมาทำแบบนี้ เงินสร้างก็เอาเงินพ่อค้าแม่ค้าไปสร้าง สร้างก็ผิดแบบ สร้างไม่ครบ ถามหาความรับผิดชอบวัดก็ปัดอ้างว่าไม่รู่ไม่เกี่ยวกับการก่อสร้าง ...เอิ่มมนี่มันที่วัดนะคะ อ้างไม่รู้คือจบหรอ พ่อค้าแม่ค้ายุคนี้ไม่ใช่ตาสีตาสาสมัยก่อนนะคะ ดิฉันเรียนจบปริญญามาทำงานบริษัทมาก็สิบกว่าปี พอมีความรู้ไม่ใช่น้อย
หนักๆเข้าร้านแย่มาก แม่ดิฉันแอบไปกู้นอกระบบ ไม่รู้เป็นไงมาไงหนี้ร่วมแสนกว่าบาท ดอกลอยก็ไปหลายหมื่น วันๆนึงแม่ดิฉันส่งรายวันวันนึง 3200 ค่ะ มารู้ทีหลังแทบช้อค เงินดิฉันก็ไม่มีแล้วหมดไปเยอะ เลิกกะสามีอีก ขาดคนช่วยเหลือ ลำบากมาก เคยคิดอยากฆ่าตัวตาย มันเกิดอะไรขึ้น แต่ก็อดทนสู้มาเพราะสงสารแม่ แม่ถูกคุกคามข่มขู่ด่าทอจากพวกเจ้าหนี้นอกระบบ เพราะขาดส่งบ้าง ดอกลอยคือต้นไม่ลดเลยส่งแต่ดอกก็จะตายแล้ว แม่ก็หมดเงินค่ะจากที่เคยให้กินใช้เก็บมาแรกๆ เิาไปจ่ายหนี้นิกระบบหมด ที่รันทดและว่าแม่ไม่ลงเพราะแม่กู้มาให้ดิฉันมาช่วยลูกที่กำลังลำบาก คนไม่เป็นหนี้นอกระบบบไม่มีวันเข้าใจ ไม่มีใครอยากกู้แต่มันจำเป็น
ชีวิตมีความไม่แน่นอน เราอย่าประมาทว่าพรุ่งนี้มันยังดีอยู่ ดิฉันเคยรุ่งเรืองตอนนี้ตกอับยิ่งกว่าหมาข้างถนน ไม่รู้วัดจะไล่เมื่อไร ค้างค่าเช่ามาสี่เดือนแล้วค่ะ ดิฉันมีภาระอื่นอีก ต้องเลี้ยงแม่ เพราะแม่ต้องหลบไปอยู่กับญาติหลบเจ้าหนี้นอกระบบ ที่ขู่จะมาทำร้ายด้วยค่ะ ไหนจะต้องเช่าบ้านเพราะร้านนอนไม่ได้ ความทุกข์ใจนี้บรรยายผ่านตัวหนังสือมันไม่มีเสียง แต่คุณรู้ไหมในขณะที่ดิฉันพิมพ์ข้อความมานี้น้ำตาไหลตลอด ความทุกข์ใจที่บอกใครปรึกษาใครก็ไม่ได้ ดิฉันตัวคนเดียวสู้คนเดียว หมดแรงมากยอมรับ พอจะฆ่าตัวตายก็คิดถึงแม่และอดทนสู่ต่อไปค่ะ
มาถึงตรงนี้ใครพอแนะนำได้ไหมดิฉันจะไปขอความช่วยเหลือใคร หน่วยงานไหนให้มาตรวจสอบวัด บางวันขายได้ไม่กี่ร้อยบาท ทุหคนคงเข้าใจนะคะมันคงอยู่ในสภาพนี้อีกไม่ได้ มีแต่จมลงๆทุกวัน พรุ่งนี้จะโทรไปปรึกษกับทางไทยรัฐทีวี เผื่อมีทางออก อาจจะไปสำนักงานพุทธศาสนาเพื่อร้องเรียนวัด ความจริงมีแม่ค้าหลายคนมีปัญหาแต่ไม่มีใครกล้าร้องเรียน มาวันนี้ดิฉันคงนิ่งเฉยไม่ได้แล้ว ตอนนี้ถึงจะแก้ปัญหาไม่ได้ แต่ได้มาระบายความทุกข์ใจอย่างน้อยก็ดีขึ้น
เรื่องขอทานเงินล้านที่เคยออกข่าวว่าวัดทอดทิ้ง แล้ววัดออกมาให้ข่าวไม่ได้ทอดทิ้งและอาศัยที่ร้านค้าสวัสดิการวัด อยู่ฟรี ดิฉันบอกเลยร้านค้าสวัสดิการที่ว่าก็เงินขอทานคนนั้นล่ะค่ะ อยู่ฟรีก็ฟรีตอนเป็นข่าวค่ะ ก่อนหน้านี้ขอทานคนนี้ก็จ่ายค่าไฟค่าที่ แกก็ไม่มีจะจ่ายคนเก็บเงินก็ไปด่าไปดุแก วัดดีนะคะแต่คนหรือพวกกรรมการวัดหรือแม้แต่พระบางรูปที่รู้เห็นนั่นล่ะไม่ดีค่ะ.
ขอบคุณเว็บพันทิปที่ให้พื้นที่มาระบายความในใจและขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
เป็นผู้ค้าอยู่ในที่วัดเคยรุ่งเรืองมีกินใช้ดี มาตอนนี้กำลังถูกคุกคามเอาเปรียบจากกรรมการวัด
แนะนำตัวสักนิดนะคะ
เป็นผู้ค้าขายในที่วัดแห่งหนึ่งใน อ.สามพราน จ.นครปฐม วัดนี้ดังค่อนข้างมีชื่อเสียงดี มีขอทานเงินล้านคนหนึ่งเคยอยู่ที่นี่และเป็นข่าวดังมาแล้ว ดิฉันเองเป็นเพียงคนค้าขายธรรมดา ไม่มีเส้นสายอะไร ขายอยู่ที่นี่เข้าปีที่ 6 แล้ว ค่าใช้จ่าย มีค่าเช่าที่และค่าไฟ เดือนนึงตก 1500 มีค่าเช่าเต้นท์เดือนละ 1800 ขนาดใหญ่เลย การค้าขายดีมากค่ะ วันนึงตก 5000-6000 บาท วันหยุดนี่บางทีขายได้ถึง 8000-9000 บาท ช่วงมีงานวัด วันลอยกระทง บิดเบี้ยวยวันนึง 10000+ ค่ะ ความเป็นอยู่ดีมากๆค่ะ มีเงินให้แม่ใช้ได้สบาย สัปดาห์นึง 2000-3000 บาท ไม่เคยมีหนี้สินใดๆทั้งในระบบและนอกระบบ
พอเข้าปีที่4 ที่มาขายที่นี่มีการเปลี่ยนแปลง ทางวัดจะถมที่ใหม่ จึงมีการย้ายร้าน ย้ายเต้นท์ด้วย ทางร้านก็ต้องไปทำพื้นใหม่ จัดร้านใหม่ เสียค่าใช้จ่ายเยอะมาก ตอนนั้นสอบถามทางวัดแล้ว จะไม่มีการย้ายร้านอีกนาน เราจึงลงทุนใหม่หมดไปสามหมื่นกว่าบาท สิ่งที่ไม่คาดคิดคือทางวัดประกาศจะสร้างร้านให้ใหม่ ใครจะอยู่ขายต่อให้มาจอง คิดเป็นล็อค ล็อคละ 50000 บาท ทางร้านมีเงินไม่มากพอคิดว่าล็อคเดียวคงไม่พอจึงคิดจะเอาไว้ 2 ล็อค คือ 100000 บาท มันแพงมากเลย ร้านค้าหลายร้านเดือดร้อนวิ่งหาเงินกันจ้าละหวั่น กู้หนี้ยืมสินกันอุตลุต ร้านดิฉันก็เช่นกัน แม่ยืมเพื่อนแม่มาบ้าง เงินเก็บที่ร้านบ้าง เราไม่รู้อนาคตว่าจะเป็นเช่นไร ทางผู้รับเหมาแจ้งว่าร้านจะมีพื้นที่คือ กว้าง 4 เมตร ยาว 10 เมตร มีแบบแปลนมาให้ดูซึ่งน่าสนใจมาก เรามองอนาคตสดใส ในแบบจะมีลานจอดรถให้พวกรถทัวร์มาจอดรถด้วย
ครั้นพอสร้างจริง คือแบบที่วาดวิมานมาให้ไม่ใช่เลยสักกะอย่าง พื้นที่ลดลงเหลือกว้าง 3.5 เมตร ยาว 8 เมตร ...คือมันเรื่องอะไรกันคะ ทำไมทำกันยังงี้ซอยร้านค้าออกไปยิบย่อยมากแม้แต่ที่ชายธงก็เอามาทำร้านค้า คือกะเอาเงินเข้าวัดมากๆ รึอย่างไรคิดถึงใจพ่อค้าแม่ค้าบ้างไหม
ต้อมาไม่นานมีข่าวทุจริตของผู้รับเหมา ร้านบางร้านสร้างไม่เสร็จ หลายร้านไม่ตรงตามแบบที่ตกลง เช่นจะต้องมีกันสาดหน้าร้าน สรุปไม่มี ร้านดิฉันก็เช่นกัน ต้องเสียเงินทำเองหมดไป 7000 กำแพงกั้นร้านข้างๆก็ไม่ทำให้ต้องออกเงินทำกันเอง ตอนนั้นเสียใจมากทำไมมีแต่เสียเงิน ขายก็ไม่ดี ทำเลและภูมิทัศน์เสียไปมาก ลูกค้าประจำหายไปเยอะ แรกๆเคยขายดีวันนึงไม่เคยต่ำกว่า 5000 ตอนนี้หรอคะ เหลือวันนึงพันกว่าบาทก็หรูแล้ว หมูเคยใช้วันนึง 2-3 โล เดหลือโลเดียว ตอนนี้ครึ่งโลยังเหลือ ของทะเลกุ้งหมึกเคยใช้ขั้นต่ำวันละ 3 โล ตอนนี้โลเดียวใช้ได้ 2-3 วัน รันทดอนาถใจมาก ค่าเช่าคิดเป็นล็อคเลยค่ะ ล็อคละ 1200 ค่าไฟตอนแรกคิดหน่วยละ 6 บาท แต่แค่ 100 หน่วยแรก หน่วยที่ิ 101 คิดเป็นหน่วยละ 7 บาท ค่าไฟนะคะเดือนนึงพุ่งไปถึง 2000+ ที่ร้านไม่มีอะไรเลย มีหม้อหุงข้าว ตอนนี้ใช้แค่หม้อเล็กยังแทบจะไม่หมด หม้อ 7 ลิตรไม่เคยใช้เลย ตอนแรกวัดบอกยังไม่เก็บค่าที่ให้ขายไปก่อน พอเอาจริงๆย้ายมาขายปุ้บเก็บค่าที่ปั้บ เดือนนึงมีค่าใช้จ่าย มากเป็นทวีคูณ ที่มีมาจ่ายตอนแรกเพราะยังมีเงินเก็บสะสมค่ะ คือเอาเงินเก่าเก็บมาจ่าย พอนานๆเข้าเราพยุงร้านจะไม่ไหว เริ่มจ่ายช้าลงๆ มีค้างบ้าง คนมาเก็บวัดก็ให้พวกตำรวจมาเก็บทำตัวเป็นมาเฟีย ใช้วาจาน้ำเสียงแบบข่มขู่ ว่าถ้าไม่จ่ายวัดจะไม่ต่อสัญญาให้ คือถามหน่อยว่า มีสิทธิ์อะไรจะมาทำแบบนี้ เงินสร้างก็เอาเงินพ่อค้าแม่ค้าไปสร้าง สร้างก็ผิดแบบ สร้างไม่ครบ ถามหาความรับผิดชอบวัดก็ปัดอ้างว่าไม่รู่ไม่เกี่ยวกับการก่อสร้าง ...เอิ่มมนี่มันที่วัดนะคะ อ้างไม่รู้คือจบหรอ พ่อค้าแม่ค้ายุคนี้ไม่ใช่ตาสีตาสาสมัยก่อนนะคะ ดิฉันเรียนจบปริญญามาทำงานบริษัทมาก็สิบกว่าปี พอมีความรู้ไม่ใช่น้อย
หนักๆเข้าร้านแย่มาก แม่ดิฉันแอบไปกู้นอกระบบ ไม่รู้เป็นไงมาไงหนี้ร่วมแสนกว่าบาท ดอกลอยก็ไปหลายหมื่น วันๆนึงแม่ดิฉันส่งรายวันวันนึง 3200 ค่ะ มารู้ทีหลังแทบช้อค เงินดิฉันก็ไม่มีแล้วหมดไปเยอะ เลิกกะสามีอีก ขาดคนช่วยเหลือ ลำบากมาก เคยคิดอยากฆ่าตัวตาย มันเกิดอะไรขึ้น แต่ก็อดทนสู้มาเพราะสงสารแม่ แม่ถูกคุกคามข่มขู่ด่าทอจากพวกเจ้าหนี้นอกระบบ เพราะขาดส่งบ้าง ดอกลอยคือต้นไม่ลดเลยส่งแต่ดอกก็จะตายแล้ว แม่ก็หมดเงินค่ะจากที่เคยให้กินใช้เก็บมาแรกๆ เิาไปจ่ายหนี้นิกระบบหมด ที่รันทดและว่าแม่ไม่ลงเพราะแม่กู้มาให้ดิฉันมาช่วยลูกที่กำลังลำบาก คนไม่เป็นหนี้นอกระบบบไม่มีวันเข้าใจ ไม่มีใครอยากกู้แต่มันจำเป็น
ชีวิตมีความไม่แน่นอน เราอย่าประมาทว่าพรุ่งนี้มันยังดีอยู่ ดิฉันเคยรุ่งเรืองตอนนี้ตกอับยิ่งกว่าหมาข้างถนน ไม่รู้วัดจะไล่เมื่อไร ค้างค่าเช่ามาสี่เดือนแล้วค่ะ ดิฉันมีภาระอื่นอีก ต้องเลี้ยงแม่ เพราะแม่ต้องหลบไปอยู่กับญาติหลบเจ้าหนี้นอกระบบ ที่ขู่จะมาทำร้ายด้วยค่ะ ไหนจะต้องเช่าบ้านเพราะร้านนอนไม่ได้ ความทุกข์ใจนี้บรรยายผ่านตัวหนังสือมันไม่มีเสียง แต่คุณรู้ไหมในขณะที่ดิฉันพิมพ์ข้อความมานี้น้ำตาไหลตลอด ความทุกข์ใจที่บอกใครปรึกษาใครก็ไม่ได้ ดิฉันตัวคนเดียวสู้คนเดียว หมดแรงมากยอมรับ พอจะฆ่าตัวตายก็คิดถึงแม่และอดทนสู่ต่อไปค่ะ
มาถึงตรงนี้ใครพอแนะนำได้ไหมดิฉันจะไปขอความช่วยเหลือใคร หน่วยงานไหนให้มาตรวจสอบวัด บางวันขายได้ไม่กี่ร้อยบาท ทุหคนคงเข้าใจนะคะมันคงอยู่ในสภาพนี้อีกไม่ได้ มีแต่จมลงๆทุกวัน พรุ่งนี้จะโทรไปปรึกษกับทางไทยรัฐทีวี เผื่อมีทางออก อาจจะไปสำนักงานพุทธศาสนาเพื่อร้องเรียนวัด ความจริงมีแม่ค้าหลายคนมีปัญหาแต่ไม่มีใครกล้าร้องเรียน มาวันนี้ดิฉันคงนิ่งเฉยไม่ได้แล้ว ตอนนี้ถึงจะแก้ปัญหาไม่ได้ แต่ได้มาระบายความทุกข์ใจอย่างน้อยก็ดีขึ้น
เรื่องขอทานเงินล้านที่เคยออกข่าวว่าวัดทอดทิ้ง แล้ววัดออกมาให้ข่าวไม่ได้ทอดทิ้งและอาศัยที่ร้านค้าสวัสดิการวัด อยู่ฟรี ดิฉันบอกเลยร้านค้าสวัสดิการที่ว่าก็เงินขอทานคนนั้นล่ะค่ะ อยู่ฟรีก็ฟรีตอนเป็นข่าวค่ะ ก่อนหน้านี้ขอทานคนนี้ก็จ่ายค่าไฟค่าที่ แกก็ไม่มีจะจ่ายคนเก็บเงินก็ไปด่าไปดุแก วัดดีนะคะแต่คนหรือพวกกรรมการวัดหรือแม้แต่พระบางรูปที่รู้เห็นนั่นล่ะไม่ดีค่ะ.
ขอบคุณเว็บพันทิปที่ให้พื้นที่มาระบายความในใจและขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ