แอบชอบรุ่นพี่ ถ้าเป็นอย่างงี้พอมีหวังไหมคะ

ตามชื่อกระทู้เลยคะ เราแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง ป็อปพอใช่ได้มีคนชอบพี่เขาเยอะพอสมควรคะ ตอนเเรกเราก็ไม่ได้ชอบเขาขนาดนั้นนะแต่มีเหตุการ์ณทำให้เราหวั่นไหวกับพี่เขาจนพอมารู้ตัวอีกที่ก็แอบชอบพั้เขาไปแล้ว เราเลยตามเป็น FC เลยคะ เพราะเรารู้ยังไงพี่เขาก็ไม่มีทางคุยกับเราแน่ เราคงไม่มีหวังแน่ๆเรารู้ดี  เราเตรียใจไว้อยู่แล้วว่าไม่มีทางเป็นไปได้และดูท่าทางพี่เขาก็มีแฟนแล้ว แต่ความโคตรโชคดี โชคดี๊ หรืออะไรไม่รู้เพื่อนที่แสนดี หวังดีมากถามให้ พี่เขาเลยบอกว่ายังไม่มีก็แค่คนคุยที่สนิทกันมาก ก็ดูสนิทกันมากจริงๆอะแหละนะ ที่นี้เราเลยออกตัวห่างพอมีระยะเว้นเส้นกั้นเพื่อไม่ให้หวั่นไหวแต่ด้วยโชคชะตาหรืออะไรไม่รู้แต่เราก็เจอกันบ่อย พี่เขาก็ทักตลอดเวลาเจอกัน เวลาเพื่อพี่เขาแซวพี่เขาก็ไม่โมโหอะไร แต่เราไม่อยากหวังไปไกล แต่เราชอบนะที่เป็นแบบนี้พอให้เราได้มโนไปหน่อย จนมาวันหนึ่งพี่เขากับเราก็คุยกันเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้เพื่อนพี่เขาอยูกันเยอะมาก ตอนนั้นถือน้ำเปล่าอยู่หนึ่งขวด พี่เขาก็พูดว่า "ไม่เอาน้ำมาให้พี่หรอ" เราก็เลยเอาน้ำไปให้ชวนคุยกันนิดหน่อย จนเขาถามขึ้นมา ว่าเข้าโรงเรียนนี้มาเพราะใคร ความจริงก่อนจะมาแอบชอบเขาฉันแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งไปก่อน ฉันเลยบอกไปว่าเขามาเพราะคนนั้น จากนั้นพี่เขาก็เปลี่ยนไป ไม่พูดไม่คุยไม่ทัก เหมือนเดิม เหมือนเมื่อก่อน ปกติก็แทบจะไม่ได้คุยกันอยู่แล้วแต่นี่หนักกว่าเดิมอีกตอนนั้นฉันเสียใจมาก ร้องไห้ไม่เป็นอันจะกินจะนอน ทำอะไร จู่ๆคิดถึงพี่เขาน้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว เราเลยใช้ระยะพยายามตัดใจให้ได้ แต่ก่อนปิดเทอมเราเลยอยากรู้ว่าเขาเป็นอะไร หรือเครียดเรื่องงานอะไรหรือเปล่า และวันนั้นเป็นวันที่พี่ม.6อำลาเขาเป็นพีธีกร เราเลยซื้อดอกไม้ไปให้เลย (ดูมีความแรด 555) ไปขอโทดพี่เขา แล้วพี่เขาก็เหมือนเดิมคะคุยกับเราเหมือนเดิม ทุกอย่างโอเครขึ้น แต่จะดีกว่านนี้ถ้าไม่มีผู้หญิงซ้อนมอไซค์กลับบ้าน เราแค่อยากรู้ว่าพอมีหวังไดไหม เพราะเราแน่ใจแน่ๆว่าพี่เขารู้แหละว่าเราแอบชอบ แต่ไม่กล้าแอบหวังแต่ก็อยากรู้ว่าพอมีโอกาสไหมที่เราจะหวังได้