เรามีเรื่องๆนึงอยากมาแชร์ให้กับเพื่อนๆ
เรื่องเกิดจาก
เรากับเพื่อนในห้องคนนึง ตอนเข้ามหาลัยปี1 เราก็เป็นเพื่อนปกติกัน ธรรมดาๆ พอเริ่มเข้าเทอม 2 เพื่อนคนนี้เขาชอบมาแกล้งเรา แล้วก็แกล้งมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าก็แกล้งกันปกติเหมือนเพื่อนแกล้งกัน เวลาก็ผ่านไป จนมาปี2 เทอม1 ช่วงๆกลางเทอม เราได้มีโอกาส คุยกัน เริ่มๆจากการถามงาน ถามเรื่องสอบกัน มาเรื่อยๆ บางทีก็คุยกันเรื่องเรื่อยเปื่อยบ้าง มีความสุขเล็กๆน้อยๆ
พอตอนที่เราได้คุยกับเพื่อนคนนี้ นานๆไปเราเริ่มรู้สึกแปลกๆ พิเศษๆขึ้นมา แต่มันเริ่มจากตอนไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน เราคงชอบเพื่อนคนนี้ขึ้นมาจริงๆซะแล้วมั้งเนี่ย เราเลนตัดสินใจ บอกชอบเพื่อนไป แต่ไม่ได้บอกกับตัวนะ เพราะเขิน บอกผ่านเฟสบุ๊ค พอบอกไปแล้ว เราก็ลุ้นมากๆเลย ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป
แต่พอเราได้บอกไปแล้ว ไม่มีไรเกิดขึ้นเลย เราคิดว่าบอกไปดีแล้ว ดีกว่าเก็บไว้อย่างนั้น (ตอนที่ตัดสินใจบอกไปตอนนั้นยังคุยกันได้ไม่ถึงเดือน) ไอ้เราก็อยากรู้อ่ะเนอะว่า เราบอกไปแล้ว แล้วเขาล่ะรู้สึกไงกับเรากันแน่ แต่ก็ไม่กล้าถามไป เขิน หลังจากวันนั้นมีเพื่อนเราเข้าไปคุย ไปถามว่า เราบอกชอบไปแล้วแล้วเขาล่ะ รู้สึกยังไง เขาตอบว่า ไม่เชื่อหรอกว่าวันนั้นเราเป็นคนพิม คิดว่าเราโดนเพื่อนแกล้ง ส่งข้อความไปหา เพื่อนเราเลยบอกว่า ข้อความที่ส่งไปนั้นอ่ะ เราเป็นคนส่งจริงๆ เขาก็ไม่เชื่อ พอหลังจากวันนั้น ที่เพื่อนเราไปถามแล้ว เขาก็มีท่าทีแปลกๆ ไม่มาแกล้งเราเหมือนแต่ก่อน เรารู้สึกได้
ส่วนตัวเราเองแล้วจริงๆ เป็นคนที่แบบว่าชอบเวลาโดนแกล้งอยู่แล้ว รู้สึกสนุกเวลามีคนมาแกล้ง เอาจริงๆถ้าเขาไม่มาแกล้งเราเหมือนแต่ก่อน ก็ยังมีเพื่อนคนอื่นแกล้งเราเหมือนกันนะ แต่ถ้าเขาไม่แกล้งเราเราก็รู้สึกเหมือนขาดไรไป เวลาเขามาแกล้งมันมีความสุขทุกทีเลย เราอยากให้เขากลับมาแกล้งเราเหมือนเดิมเหมือนตอนแรก เราเลยตัดสินใจ เดินไปคุยกับเขาต่อหน้า บอกกับเขาว่า "กลับมาแกล้งกู เหมือนเดิมดิ กูเหงาไม่มีใครแกล้งกูเหมือนเดิม" เขาตอบมาว่า "ไม่แกล้งหรอก มีคนแกล้งเยอะแล้วไง"
เราก็ตอบไป "แกล้งกูเหมือนเดิม อ่ะได้เปล่า" เขาก็ตอบกลับมาอีกครั้งว่า "จะๆๆๆ " แค่นั้น เราสองคนก็แยกย้ายกันไป ในระหว่างทางที่จะมาถึงวันที่เราพูดกันนั้น เราไม่กล้ามองหน้าเขาเลย เขิน ทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นหน้า ทำใจอยู่นานมากกว่าจะได้เข้าไปคุย ทำตัวไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา แต่เราก็คุยกับเขาในเฟส กันมาเรื่อยๆนะ ทุกวัน น้อยบ้างเยอะบ้างแล้วแต่เวลา แต่พอมาเรียนกลับไม่เคยคุยกันเลยรู้สึกแปลกเหมือนกัน คือถ้าเขาไม่ทักหรือมาคุยเราก็จะ นึงๆเฉยๆเลย (กล้าคุยกันแต่ในเฟสแต่ตัวจริงก็ไม่กล้าทั้งคู่)
เราคุยกับเขามาสักประ 2เดือน เราได้รู้อะไรบางอย่างว่า เขานั้นมีคนคุยอยู่แล้ว คุยมานานแล้ว ไอเราก็รู้สึก แปลกๆ อ้าว มีคนคุยอยูแล้วเหรอ คุยมานานแล้วด้วย เราก็บอกกับตัวเองว่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราออกมาเอง ไม่อยากคุยต่อไปและ แต่เอาจริงๆ ความรู้สึกมันรู้สึกไปแล้ว มันก็เลิกยาก เราก็พยายามจะไม่คุย พยายามจะเลิกรู้สึก แต่เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาคิดไงกับเรากันแน่ เขายังคอยถามเราอยู่ตลอดๆเรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องสอบ ไรงี้เราก็ไม่เข้าใจ ถามคนอื่นไปก็ได้ไม่รู้หรอกว่า เราชอบมาถามงี้ตลอดๆ เราจะเลิกรู้สึกได้ไหมล่ะ ตอนแรกเราก็นึกว่าความรู้สึที่มีให้เขานั้นมันก็แค่ เราเหงามั้ง ไม่มีใครคุยมั้ง คงไม่ได้ชอบเขาจริงๆ แต่แล้วความจริงมันไม่ใช่ เราก็ชอบเขาขึ้นมาจริงๆ จะมีความสุขมากๆเลย เวลาที่คุยกันเรื่องอื่นๆแบบเรื่องส่วนตัว เรื่องชีวิตไรงี้ เรื่องที่ไม่ใช่เกี่ยวกับในการเรียน เขาคนนี้ถ้าไม่อยากตอบแชทคือไม่ตอบเลย อยากหายก็หายอยากคุยก็ตอบแชทมาเท่านั้น เหมือนแบบเป็น ผช.เล่นตัวหน่อยๆ
เราก็เคยลองนะ แบบอ่านแล้วไม่ตอบไรงี้ เขาก็จะทักมา แต่เรื่องที่ทักมา เรื่องเรียนจ้า ไอเรา ก็คิดแบบว่าเออยังดี ยังทักมาถามเรื่องงาน แต่ก็มีบางทีที่เขาหายไป เราก็ทัก พอทักกัน ก็กลับมาคุยกันปกติเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นเล้ย...
เรากับเขาก็คุยกันมาอย่างนี้ เกือบ 5 เดือน คุยกันได้ไง เรางงมากทำไมคุยกับคนๆนี้ได้นานจัง ทั้งที่เราคุยกันแบบไม่รู้สถานะไรกันเลย (เราก็ยังรู้สึกชอบอยู่นะ) ไอเราก็อยากรู้นะว่าเขารู้สึกไงกับเรากันแน่?
ตอนนี้คืองง อยากแบบว่าเลิกชอบแล้ว เพราะว่ามันอึดอัดตอนที่เจอหน้ากัน อยากให้ความรู้สึกกลับไปเป็นเหมือนตอนแรก เป็นเพื่อนกัน คิดว่าตอนเป็นเพื่อนกันมันดีกว่านี้ แต่เราเองก็ยังทำไม่ได้ เพราะว่ายังคุยกันตลอดอย่างงี้ จะบล๊อคก็กลัวเสียเพื่อนไป อยากได้ความรู้สึกแบบ เจอหน้ากันคุยกันได้ไม่รู้สึกเขินไรเลย เพราะว่าอยากเข้าไปคุยเหมือนกับเพื่อนคนอื่น (แต่ยังรู้สึกชอบอยู่ ยังไงก็ต้องรอให้ความรู้สึกมันหายไปก่อน) แต่ตอนนี้เรากล้าคุยกับเขาแบบตัวต่อตัวมากขึ้นจากแต่ก่อนเยอะมากและนะ
ควรทำไงดีตอนนี้? ควรเลิกคุยไปเลยหรือว่าปล
สถานะ คนในห้อง?
เรื่องเกิดจาก
เรากับเพื่อนในห้องคนนึง ตอนเข้ามหาลัยปี1 เราก็เป็นเพื่อนปกติกัน ธรรมดาๆ พอเริ่มเข้าเทอม 2 เพื่อนคนนี้เขาชอบมาแกล้งเรา แล้วก็แกล้งมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าก็แกล้งกันปกติเหมือนเพื่อนแกล้งกัน เวลาก็ผ่านไป จนมาปี2 เทอม1 ช่วงๆกลางเทอม เราได้มีโอกาส คุยกัน เริ่มๆจากการถามงาน ถามเรื่องสอบกัน มาเรื่อยๆ บางทีก็คุยกันเรื่องเรื่อยเปื่อยบ้าง มีความสุขเล็กๆน้อยๆ
พอตอนที่เราได้คุยกับเพื่อนคนนี้ นานๆไปเราเริ่มรู้สึกแปลกๆ พิเศษๆขึ้นมา แต่มันเริ่มจากตอนไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน เราคงชอบเพื่อนคนนี้ขึ้นมาจริงๆซะแล้วมั้งเนี่ย เราเลนตัดสินใจ บอกชอบเพื่อนไป แต่ไม่ได้บอกกับตัวนะ เพราะเขิน บอกผ่านเฟสบุ๊ค พอบอกไปแล้ว เราก็ลุ้นมากๆเลย ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป
แต่พอเราได้บอกไปแล้ว ไม่มีไรเกิดขึ้นเลย เราคิดว่าบอกไปดีแล้ว ดีกว่าเก็บไว้อย่างนั้น (ตอนที่ตัดสินใจบอกไปตอนนั้นยังคุยกันได้ไม่ถึงเดือน) ไอ้เราก็อยากรู้อ่ะเนอะว่า เราบอกไปแล้ว แล้วเขาล่ะรู้สึกไงกับเรากันแน่ แต่ก็ไม่กล้าถามไป เขิน หลังจากวันนั้นมีเพื่อนเราเข้าไปคุย ไปถามว่า เราบอกชอบไปแล้วแล้วเขาล่ะ รู้สึกยังไง เขาตอบว่า ไม่เชื่อหรอกว่าวันนั้นเราเป็นคนพิม คิดว่าเราโดนเพื่อนแกล้ง ส่งข้อความไปหา เพื่อนเราเลยบอกว่า ข้อความที่ส่งไปนั้นอ่ะ เราเป็นคนส่งจริงๆ เขาก็ไม่เชื่อ พอหลังจากวันนั้น ที่เพื่อนเราไปถามแล้ว เขาก็มีท่าทีแปลกๆ ไม่มาแกล้งเราเหมือนแต่ก่อน เรารู้สึกได้
ส่วนตัวเราเองแล้วจริงๆ เป็นคนที่แบบว่าชอบเวลาโดนแกล้งอยู่แล้ว รู้สึกสนุกเวลามีคนมาแกล้ง เอาจริงๆถ้าเขาไม่มาแกล้งเราเหมือนแต่ก่อน ก็ยังมีเพื่อนคนอื่นแกล้งเราเหมือนกันนะ แต่ถ้าเขาไม่แกล้งเราเราก็รู้สึกเหมือนขาดไรไป เวลาเขามาแกล้งมันมีความสุขทุกทีเลย เราอยากให้เขากลับมาแกล้งเราเหมือนเดิมเหมือนตอนแรก เราเลยตัดสินใจ เดินไปคุยกับเขาต่อหน้า บอกกับเขาว่า "กลับมาแกล้งกู เหมือนเดิมดิ กูเหงาไม่มีใครแกล้งกูเหมือนเดิม" เขาตอบมาว่า "ไม่แกล้งหรอก มีคนแกล้งเยอะแล้วไง"
เราก็ตอบไป "แกล้งกูเหมือนเดิม อ่ะได้เปล่า" เขาก็ตอบกลับมาอีกครั้งว่า "จะๆๆๆ " แค่นั้น เราสองคนก็แยกย้ายกันไป ในระหว่างทางที่จะมาถึงวันที่เราพูดกันนั้น เราไม่กล้ามองหน้าเขาเลย เขิน ทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นหน้า ทำใจอยู่นานมากกว่าจะได้เข้าไปคุย ทำตัวไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา แต่เราก็คุยกับเขาในเฟส กันมาเรื่อยๆนะ ทุกวัน น้อยบ้างเยอะบ้างแล้วแต่เวลา แต่พอมาเรียนกลับไม่เคยคุยกันเลยรู้สึกแปลกเหมือนกัน คือถ้าเขาไม่ทักหรือมาคุยเราก็จะ นึงๆเฉยๆเลย (กล้าคุยกันแต่ในเฟสแต่ตัวจริงก็ไม่กล้าทั้งคู่)
เราคุยกับเขามาสักประ 2เดือน เราได้รู้อะไรบางอย่างว่า เขานั้นมีคนคุยอยู่แล้ว คุยมานานแล้ว ไอเราก็รู้สึก แปลกๆ อ้าว มีคนคุยอยูแล้วเหรอ คุยมานานแล้วด้วย เราก็บอกกับตัวเองว่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราออกมาเอง ไม่อยากคุยต่อไปและ แต่เอาจริงๆ ความรู้สึกมันรู้สึกไปแล้ว มันก็เลิกยาก เราก็พยายามจะไม่คุย พยายามจะเลิกรู้สึก แต่เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาคิดไงกับเรากันแน่ เขายังคอยถามเราอยู่ตลอดๆเรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องสอบ ไรงี้เราก็ไม่เข้าใจ ถามคนอื่นไปก็ได้ไม่รู้หรอกว่า เราชอบมาถามงี้ตลอดๆ เราจะเลิกรู้สึกได้ไหมล่ะ ตอนแรกเราก็นึกว่าความรู้สึที่มีให้เขานั้นมันก็แค่ เราเหงามั้ง ไม่มีใครคุยมั้ง คงไม่ได้ชอบเขาจริงๆ แต่แล้วความจริงมันไม่ใช่ เราก็ชอบเขาขึ้นมาจริงๆ จะมีความสุขมากๆเลย เวลาที่คุยกันเรื่องอื่นๆแบบเรื่องส่วนตัว เรื่องชีวิตไรงี้ เรื่องที่ไม่ใช่เกี่ยวกับในการเรียน เขาคนนี้ถ้าไม่อยากตอบแชทคือไม่ตอบเลย อยากหายก็หายอยากคุยก็ตอบแชทมาเท่านั้น เหมือนแบบเป็น ผช.เล่นตัวหน่อยๆ
เราก็เคยลองนะ แบบอ่านแล้วไม่ตอบไรงี้ เขาก็จะทักมา แต่เรื่องที่ทักมา เรื่องเรียนจ้า ไอเรา ก็คิดแบบว่าเออยังดี ยังทักมาถามเรื่องงาน แต่ก็มีบางทีที่เขาหายไป เราก็ทัก พอทักกัน ก็กลับมาคุยกันปกติเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นเล้ย...
เรากับเขาก็คุยกันมาอย่างนี้ เกือบ 5 เดือน คุยกันได้ไง เรางงมากทำไมคุยกับคนๆนี้ได้นานจัง ทั้งที่เราคุยกันแบบไม่รู้สถานะไรกันเลย (เราก็ยังรู้สึกชอบอยู่นะ) ไอเราก็อยากรู้นะว่าเขารู้สึกไงกับเรากันแน่?
ตอนนี้คืองง อยากแบบว่าเลิกชอบแล้ว เพราะว่ามันอึดอัดตอนที่เจอหน้ากัน อยากให้ความรู้สึกกลับไปเป็นเหมือนตอนแรก เป็นเพื่อนกัน คิดว่าตอนเป็นเพื่อนกันมันดีกว่านี้ แต่เราเองก็ยังทำไม่ได้ เพราะว่ายังคุยกันตลอดอย่างงี้ จะบล๊อคก็กลัวเสียเพื่อนไป อยากได้ความรู้สึกแบบ เจอหน้ากันคุยกันได้ไม่รู้สึกเขินไรเลย เพราะว่าอยากเข้าไปคุยเหมือนกับเพื่อนคนอื่น (แต่ยังรู้สึกชอบอยู่ ยังไงก็ต้องรอให้ความรู้สึกมันหายไปก่อน) แต่ตอนนี้เรากล้าคุยกับเขาแบบตัวต่อตัวมากขึ้นจากแต่ก่อนเยอะมากและนะ
ควรทำไงดีตอนนี้? ควรเลิกคุยไปเลยหรือว่าปล