สวัสดีคะ เราเลิกกับแฟนมาได้สามอาทิตย์แล้ว เรากับแฟนคบกันได้เกือบสองปี เราเป็นคนขอเลิก เพราะเราทนไม่ไหวกับหลายๆอย่างที่แฟนเราเป็น คือต้องพูดถึงตอนเริ่มคบกันเลย ตอนนั้นเรากับแฟนค่อนข้างที่จะเข้าใจกันมาก อะไรไม่โอเคก็พยายามปรับพยายามจูนเข้าหากันตลอด เรารักกันมาก เราห่างกับแฟนเพราะต้องไปต่างประเทศสองเดือน ความรักเราก็ยังมีความสุขดี จนวันที่แฟนเราย้ายคณะไปเรียนคณะดนตรี จากคนที่มีเวลาให้ ก็เปลี่ยนเป็นไม่ค่อยมีเวลา เราค่อนข้างจะรับความเปลี่ยนแปลงนี้ไม่ค่อยได้ และไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมถึงไม่ค่อยมีเวลาให้เราขนาดนั้น พอเราไม่เข้าใจ รับการเปลี่ยนแปลงนี้ยังไม่ได้ เราก็เริ่มงอน และพยายามเรียกร้องเวลาที่เราเคยได้จากแฟน แต่แฟนก็ทำให้ไม่ได้ ความรู้สึกเราเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ หาทางออกให้ตัวเองไม่ได้ แต่แฟนเราก็พยายามอธิบาย พยายามทำในสิ่งที่เขาทำได้ให้กับเรา แต่มันก็ไม่พอสำหรับเรา ความคิดเราตอนนั้นเราคิดว่า แฟนเรายังพยายามไม่มากพอ จากที่เคยโทรหาทุกวัน ก็ไม่โทร โทรมาก็แปบๆ จนเราไม่ไหวเลยขอห่าง ตอนที่ขอห่างคือคุยกันมาได้ประมาณ9เดือน แฟนเราไม่โอเคที่เราทำแบบนี้ แฟนเราโกรธเรามากและเสียใจมาก จนเราเริ่มรู้ตัวว่าทำเกินไป เราจึงไปขอคืนดีแฟน แต่แฟนเราก็ไม่คืนดี โกรธเราอยู่หลายอาทิตย์ เราทักไปก็ไม่ตอบ โทรก็รับบ้างไม่รับบ้าง เราเสียใจมากที่เป็นแบบนี้ แต่สุดท้ายแฟนเราก็ให้โอกาสเรา แต่หลังจากเกิดเรื่องนี้ขึ้น แฟนเราที่แสนดีก็เปลี่ยนไป เย็นชาขึ้น เป็นห่วงน้อยลง หวงน้อยลง คุยกับเราน้อยลง จากที่เคยโทรก็ไม่โทร มีแค่แชท แต่แชทก็ยังคุยกันวันนึงไม่กี่คำ แต่ตอนนั้นเราก็คิดว่าเดี๋ยวทุกอย่างคงจะค่อยๆดีขึ้น แต่ก็ไม่เลย แฟนเราไม่กลับมาเป็นคนที่แสนดีอีกแล้ว การที่แฟนเราเป็นแบบนี้ นานวันเข้าเราก็ท้อ จนหลายครั้งเราก็ประชดแฟน หรือทะเลาะกันเรื่องเล็กๆ แล้วพอเราเป็นแบบนี้แฟนเราก็ยิ่งเปลี่ยนไปอีก เราไม่รู้ต้องทำยังไง พยายามทำทุกอย่างแล้ว แต่การที่เจอการเปลี่ยนไปของแฟนแบบนี้เราก็ท้อจนทะเลาะกันอยู่บ่อยๆ จนเมื่อกลางเดือนธันวาคมปีที่แล้ว เราทะเลาะกันเรื่องการเจอกัน คือมันเป็นช่วงกำลังจะปิดเทอม เราก็อยากเจอกันก่อนปิดเทอม แต่ญาติแฟนขอไปพักด้วย แฟนก็มาถามความคิดเห็นเรา ว่าจะให้ญาติมาพักด้วย เราก็ไม่ค่อยโอเค คิดไปว่าแฟนไม่อยากเจอเราเหมือนที่เราอยากเจอ ตัดพ้อสารพัด จนแฟนเราโกรธ โกรธมากจนไม่คุยกับเราทั้งปิดเทอม ทีแรกเราก็ไม่ค่อยเขาใจว่าทำไมต้องโกรธขนาดนั้น แต่คนเราเรื่องที่ทำให้เสียใจก็แตกต่างกัน เราอาจจะรู้สึกเฉยๆ แต่แฟนเราก็อาจจะรู้สึกแย่มาก เราพยายามง้อและขอเจอแฟนในช่วงเปิดเทอม จนแฟนเราใจอ่อนยอมเจอ วันนั่นเราคุยกันเรื่องที่ทะเลาะกัน เราอยากให้แฟนหายโกรธและกลับมาคุยกันเหมือนเดิม แต่แฟนก็บอกเราแค่ว่าไม่พร้อม ขอเวลารักษาความรู้สึกแย่ๆที่เกิดจากเรา แต่เราก็ไม่โอเค เพราะเราให้เวลาแฟนเดือนนึงแล้ว เราพูดทุกอย่างเพื่อให้แฟนกลับมาคุยกันเหมือนเดิม จนเราหมดปัญญาเราเลยตัดสินใจจะเลิก แต่สุดท้ายแฟนเราก็ยอมกลับมาคุย แต่ให้เงื่อนไขว่า ห้ามโทรหา แชทได้ แต่จะตอบเฉพาะที่อยากตอบ เจอได้ถ้าว่างและถ้าอยากให้เจอ ตอนนั้นมันเป็นทางเลือกเดียวที่จะมีกันอยู่ เราเลยตอบตกลง หลังจากนั้นเราก็ไม่คิดว่าแฟนจะทำตามเงื่อนไขที่พูดแบบจริงจัง เราทักไปก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง วันนึงคุยกันได้ไม่กี่คำ โทรหาก็ไม่รับ ผ่านไปสามอาทิตย์เราเริ่มทนไม่ไหว เราบอกแฟนว่าเราไม่โอเคกับเงื่อนไขนี้แล้ว ทำไมต้องทำขนาดนี้ เราก็แค่อยากคุยกับแฟนบ้าง เราฝึกงานทั้งวันไม่ได้ทักหาเลย ถึงหอก็ดึก ทักไปก็ตอบเราอีกทีตอนเราจะนอน เราแค่อยากโทรอยากคุยให้เสร็จแค่ไม่กี่นาที แฟนเราก็ไม่โอเค ยังยืนยันเงื่อนไขเดิม เราเลยขอเลิก แฟนเราก็ไม่ปฎิเสธอะไรเลย แล้วเรากับแฟนก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย จนกระทั่งเมื่อวานเราโทรไปหาแฟน อยากพูดความรู้สึกทุกอย่างเป็นครั้งสุดท้าย แต่เราก็ยังเถียงกันเรื่องเดิมๆ เรื่องครั้งนั้นที่เราขอห่าง เรื่องที่ทะเลาะกัน ถามกันไปกันมาว่าต่างฝ่ายต่างผิดอะไร แฟนเราบอกว่ายังรักเรา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรที่แสดงให้รู้ว่าอยากกลับมา บอกแค่ว่าเสียใจมามาก เจ็บมามาก อยากทำชีวิตให้ดีขึ้น บอกเราว่าเราไม่เคยเข้าใจแฟน เราเสียใจมาก ความรู้สึกเราอยากกลับไปคบกันเหมือนเดิม ตั้งแต่วันที่เราขอห่างกับแฟน เราก็พยายามปรับตัวเข้าหาแฟนทุกอย่าง แต่แฟนเรากลับมีความเป็นตัวตนสูงขึ้นเรื่อยๆ เราปรับตัวจนแทบจะไม่เหลือความเป็นตัวเอง เรายังจำช่วงที่เรากับแฟนพยายามปรับตัวเข้าหากัน พยายามเข้าใจกันได้ดี เรายังเชื่อว่าแฟนเราปรับตัวเข้าหาเราได้ ไม่ใช่แค่ให้เราปรับ แฟนเราเป็นเหมือนช่วงเวลาแรกๆที่คบกันได้ แต่แฟนเรากลับยอมแพ้ บอกว่ารักแต่ก็ไม่อยากสู้ต่อแล้ว แล้วเราควรทำยังไงให้แฟนเรากลับมาสู้ กลับมาพยายามเพื่อกันค่ะ ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วคะ เรารักแฟนมาก อยากให้แฟนปรับตัวเข้าหาเราบ้าง และกลับมาคบกันอย่างมีความสุขเหมือนช่วงแรกๆที่คบกัน
วิธีคืนดีกับแฟน