ทำไมชีวิตเรา ต้องมีแม่มาคอยห้ามตลอดชีวิต ทุกสิ่งที่ฝันมันพังทลาย

เราเพิ่งเรียนจบมาได้เกือบปีแล้ว เราใฝ่ฝันอยากทำงานราชการมาก จะอาศัยหาสอบแถวบ้านซะส่วนใหญ่ สอบกี่ทีก็ไม่ติด เพราะรับแค่ 1 อัตรา เรามีเพื่อนอยู่ 1 คน เราชวนเพื่อนไปสอบตลอด จน....เพื่อนเราไปสอบที่ กทม.ไปสอบส่วนกลาง เพราะรับหลายอัตรา เผื่อมีโอกาสฟลุ๊คได้ และในที่สุดเพื่อนก็สอบติดจนได้ ยินดีด้วย🎉🎉 แล้วเราล่ะ เราไม่ได้สอบเหตุผลเพราะแม่ไม่อยากให้ไป ให้หาแถวบ้าน ซึ่งแถวบ้านหรือจังหวัดเราเป็นเมืองเล็กๆ ไม่ค่อยมีงานอะไร หรือมีบริษัทอะไรเลย เราคิดอยากไปตามฝัน แต่แม่ไม่ให้ไป อ้อ ลืมบอกเราเป็นคนที่ชอบทำงาน เบื่อการอยู่นิ่งๆ หรืออยู่เฉยๆ เลยอยากลองสอบที่ กทม.ดูบ้างเผื่อมีโอกาส สอบติดแล้วเลือกมาอยู่ใกล้บ้านแต่ติด ตรงตอนนี้เรามีลูกได้จะขวบแล้ว แม่เลยสั่งห้ามตลอด ความฝันเราพังสลายไป ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว เราควรเอาไงกับชีวิต??? ควรหยุดฝันหยุดพร่ำเพ้อ อยู่กับความเป็นจริง ทิ้งความฝัน ถ้าเป็นคุณจะดำเนินยังไงต่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
แสดงว่าคุณต้องเคยทำอะไรให้เขาไม่ไว้ใจ
คนเราไม่เคยโทษตัวเองเลย โทษแต่คนอื่น
คุณมีลูกก่อนเรียนจบ นี่แหระทีแม่คุณไม่อยากให้คุณไปอยู่ไกลๆ
ถ้าไม่มีแม่ ใครเลี้ยงลูกหร่ะ เวลาคุณไปไกล
อย่าว่าแม่ตัวเองให้มากนักเลย เห้นมานักต่อนักแระ ชีวิตไม่ไปไหนไกลสักที
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่