สวัสดีครับ
ผมรู้สึกอัดอั้นตันใจมานานแล้วครับ แต่ก็หาวิธีแก้ปัญหาไม่ได้ ไม่ออก และเหมือนไม่มีทางซ่ะเลย เลยคิดว่าคงจะต้องใช้เพื่อนๆ ใน Pantip นี่แหละ หรือผู้มีประสบการณ์หรือกำลังเจอแบบเดียวกันอยู่ ช่วยหาทางออก หรือบรรเทามันให้หน่อยครับ...เข้าประเด็นเลยน่ะครับ ชัดๆเลยคือ
พ่อแม่อยู่กันมาตั้งนาน แต่ดันมามีปัญหาเล็กๆน้อยๆ จนมันหมักหมมนานเข้า จนทำให้เค้าทั้งสองคนไม่มีความสุข
อยู่ไปก็เหมือนทนๆ กันไป ผมเป็นลูก ที่เคยเห็นเค้ารักกัน สวีทกัน แต่วันนี้ไม่เป็นอย่างนั้นแล้ว กลุ้มใจมากครับ.....
ขอลงรายละเอียดเลยน่ะครับ
คือพ่อแม่ผมเป็นข้าราชการ ทำงานมาด้วยกัน โรงเรียนเดียวกัน อยู่กันมาตั้งนาน ก็เป็นปกติที่จะมีปัญหาทะเลาะกันบ้าง อันนี้ก็พอรับได้ แต่พอพ่อผมเกษียณ พ่อผมก็อยู่บ้าน พักผ่อน ไปปั่นจักรยานบ้าง ทำนู่นทำนี่บ้าง ก็ไปกันเรื่อยๆ ไป ส่วนแม่ก็ยังทำงานอยู่ ตอนนั้นผมก็อยู่เมืองนอก ไม่ค่อยรู้เรื่องที่มันเกิดในบ้านเท่าไหร่ ว่ามีอะไรกันบ้าง แต่พอช่วงเค้าหยุดงานแล้วมาหาผมที่อเมริกา ก็สนุกสนานดีครับ ไม่เห็นมีปัญหาทะเลาะอะไรกันเลย ดูรักกันดี
แต่พอแม่ผมเกษียณ คราวนี้ทั้งสองคนก็ไม่ต้องไปทำงานและครับ แล้วก็กลับมาอยู่บ้านกันทั้งคู่ ซึ่งตอนนั้นผมก็เห็นเค้ายังไปเที่ยวด้วยกันกับญาติผม ดูสนุกสนานกันดี แม่มีมาบ่นๆบ้างว่าพ่อนู่นนั่นนี่แต่ก็ไม่ได้เยอะ
แต่พอผมกลับมาเมืองไทยถาวร ผมก็เริ่มเห็นถึงความตึงเกิดขึ้น คนสองคนดูแล้วเหมือนอยู่กันแบบไม่แฮปปี้ คนนึงก็อยากจะอยู่แบบนิ่งๆ สบายๆ ใช้ชีวิตนิ่งๆอยู่บ้านไปก็โอเคแล้ว แต่อีกคนก็ยังมีไฟ อยากทำนู่นนั่นนี่ แต่ก็เป็นผู้หญิง ทำคนเดียวไม่ได้ต้องมีคนช่วย แต่พ่อผมก็แบบเค้าแก่แล้ว ไม่อยากทำแล้ว อยากปล่อยวางทุกสิ่ง พอแม่ผมมีปัญหา ก็จะบอกพ่อไม่ยอมช่วย.... ปัญหามันวนไปมาอย่างงี้อ่ะครับ
พ่อก็ดูเหมือนชอบบ่นครอบครัวฝั่งแม่ แม่ก็รำคาญเวลาพ่อจะกลับไปหาครอบครัวฝั่งเค้า ดูแล้วมันยุ่งไปหมดเลยครับ
แม่อยากเที่ยว แต่ก็ไปกับพ่อไม่ได้สองคนเพราะเดี๋ยวกลัวทะเลาะกัน ไปแล้วไม่มีความสุข เพราะพ่อก็ชอบเร่ง และเดี๋ยวนี้ยิ่งมีโทรศัพท์มือถือ ก็ถ่ายเซลฟี่คนเดียว ไม่เรียกแม่ถ่ายด้วย เหมือนอยู่ในมุมโทรศัพท์กับตัวเองคนเดียว (เพราะพอพ่อได้โทรศัพท์ไป ชีวิตก็อยู่กับโทรศัพท์ทั้งวัน เหมือนเด็กๆเลย) แม่ผมก็ไม่ชอบ ไม่โอเค เพราะฉะนั้นเวลาไปไหนเลยต้องไปกันทั้งครอบครัว เพราะจะได้ทีตัวกลางคอยบรรเทาอาการตึงๆ พวกนี้ เฮ้ออออ ผมเล่าไปก็เหนื่อยใจ
เลยอยากถามเพื่อนๆ ในนี้ที่เข้ามาอ่านกระทู้ผมครับว่ามีใครเจอปัญหาแบบนี้อยู่บ้าง และทำตัวกันยังไงครับ ผมรู้ว่ามันเป็นปัญหาโลกแตก แก้ลำบาก มันคงเกิดมานานแล้ว ผูกกันจนเป็นปมใหญ่มากแล้ว ไม่รู้จะแก้ออกไม๊
ผมก็แค่อยากให้พ่อแม่ผมซึ่งอายุก็มากแล้ว อยากให้จากลาจากกันอย่างมีความสุข ไม่เครียด ไม่เป็นแบบนี้อ่ะครับ คือช่วงสุดท้ายของชีวิต ผมก็อยากให้เค้าทั้งสองคนมีความสุขอ่ะครับ ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย
ขอแชร์ความเห็นหน่อยครับ
ขอบคุณมากครับเพื่อนๆทุกท่าน
เพื่อนๆคนไหนมีปัญหาแบบผมบ้าง พ่อแม่อยู่กันมานานจนจะเกือบ 75 แล้ว แต่ดันมาทะเลาะกันหนักมาก ไม่มีความสุขกันทั้งคู่เลย
ผมรู้สึกอัดอั้นตันใจมานานแล้วครับ แต่ก็หาวิธีแก้ปัญหาไม่ได้ ไม่ออก และเหมือนไม่มีทางซ่ะเลย เลยคิดว่าคงจะต้องใช้เพื่อนๆ ใน Pantip นี่แหละ หรือผู้มีประสบการณ์หรือกำลังเจอแบบเดียวกันอยู่ ช่วยหาทางออก หรือบรรเทามันให้หน่อยครับ...เข้าประเด็นเลยน่ะครับ ชัดๆเลยคือ
พ่อแม่อยู่กันมาตั้งนาน แต่ดันมามีปัญหาเล็กๆน้อยๆ จนมันหมักหมมนานเข้า จนทำให้เค้าทั้งสองคนไม่มีความสุข
อยู่ไปก็เหมือนทนๆ กันไป ผมเป็นลูก ที่เคยเห็นเค้ารักกัน สวีทกัน แต่วันนี้ไม่เป็นอย่างนั้นแล้ว กลุ้มใจมากครับ.....
ขอลงรายละเอียดเลยน่ะครับ
คือพ่อแม่ผมเป็นข้าราชการ ทำงานมาด้วยกัน โรงเรียนเดียวกัน อยู่กันมาตั้งนาน ก็เป็นปกติที่จะมีปัญหาทะเลาะกันบ้าง อันนี้ก็พอรับได้ แต่พอพ่อผมเกษียณ พ่อผมก็อยู่บ้าน พักผ่อน ไปปั่นจักรยานบ้าง ทำนู่นทำนี่บ้าง ก็ไปกันเรื่อยๆ ไป ส่วนแม่ก็ยังทำงานอยู่ ตอนนั้นผมก็อยู่เมืองนอก ไม่ค่อยรู้เรื่องที่มันเกิดในบ้านเท่าไหร่ ว่ามีอะไรกันบ้าง แต่พอช่วงเค้าหยุดงานแล้วมาหาผมที่อเมริกา ก็สนุกสนานดีครับ ไม่เห็นมีปัญหาทะเลาะอะไรกันเลย ดูรักกันดี
แต่พอแม่ผมเกษียณ คราวนี้ทั้งสองคนก็ไม่ต้องไปทำงานและครับ แล้วก็กลับมาอยู่บ้านกันทั้งคู่ ซึ่งตอนนั้นผมก็เห็นเค้ายังไปเที่ยวด้วยกันกับญาติผม ดูสนุกสนานกันดี แม่มีมาบ่นๆบ้างว่าพ่อนู่นนั่นนี่แต่ก็ไม่ได้เยอะ
แต่พอผมกลับมาเมืองไทยถาวร ผมก็เริ่มเห็นถึงความตึงเกิดขึ้น คนสองคนดูแล้วเหมือนอยู่กันแบบไม่แฮปปี้ คนนึงก็อยากจะอยู่แบบนิ่งๆ สบายๆ ใช้ชีวิตนิ่งๆอยู่บ้านไปก็โอเคแล้ว แต่อีกคนก็ยังมีไฟ อยากทำนู่นนั่นนี่ แต่ก็เป็นผู้หญิง ทำคนเดียวไม่ได้ต้องมีคนช่วย แต่พ่อผมก็แบบเค้าแก่แล้ว ไม่อยากทำแล้ว อยากปล่อยวางทุกสิ่ง พอแม่ผมมีปัญหา ก็จะบอกพ่อไม่ยอมช่วย.... ปัญหามันวนไปมาอย่างงี้อ่ะครับ
พ่อก็ดูเหมือนชอบบ่นครอบครัวฝั่งแม่ แม่ก็รำคาญเวลาพ่อจะกลับไปหาครอบครัวฝั่งเค้า ดูแล้วมันยุ่งไปหมดเลยครับ
แม่อยากเที่ยว แต่ก็ไปกับพ่อไม่ได้สองคนเพราะเดี๋ยวกลัวทะเลาะกัน ไปแล้วไม่มีความสุข เพราะพ่อก็ชอบเร่ง และเดี๋ยวนี้ยิ่งมีโทรศัพท์มือถือ ก็ถ่ายเซลฟี่คนเดียว ไม่เรียกแม่ถ่ายด้วย เหมือนอยู่ในมุมโทรศัพท์กับตัวเองคนเดียว (เพราะพอพ่อได้โทรศัพท์ไป ชีวิตก็อยู่กับโทรศัพท์ทั้งวัน เหมือนเด็กๆเลย) แม่ผมก็ไม่ชอบ ไม่โอเค เพราะฉะนั้นเวลาไปไหนเลยต้องไปกันทั้งครอบครัว เพราะจะได้ทีตัวกลางคอยบรรเทาอาการตึงๆ พวกนี้ เฮ้ออออ ผมเล่าไปก็เหนื่อยใจ
เลยอยากถามเพื่อนๆ ในนี้ที่เข้ามาอ่านกระทู้ผมครับว่ามีใครเจอปัญหาแบบนี้อยู่บ้าง และทำตัวกันยังไงครับ ผมรู้ว่ามันเป็นปัญหาโลกแตก แก้ลำบาก มันคงเกิดมานานแล้ว ผูกกันจนเป็นปมใหญ่มากแล้ว ไม่รู้จะแก้ออกไม๊
ผมก็แค่อยากให้พ่อแม่ผมซึ่งอายุก็มากแล้ว อยากให้จากลาจากกันอย่างมีความสุข ไม่เครียด ไม่เป็นแบบนี้อ่ะครับ คือช่วงสุดท้ายของชีวิต ผมก็อยากให้เค้าทั้งสองคนมีความสุขอ่ะครับ ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย
ขอแชร์ความเห็นหน่อยครับ
ขอบคุณมากครับเพื่อนๆทุกท่าน