ถึงคนทางนั้น......จากคนทางนี้^^

ตอนนี้เพื่อนๆกำลังคิดถึงใครอยู่ มาฝาก"ความคิดถึง" ให้เขาคนนั้นกันเหอะ^^ หลับตาลงยังรู้สึก ท่ามกลางความอ้างว้างในหัวใจ ค่ำคืนยาวนาน กับความเดียวดาย และลมหายใจที่ว่างเปล่า อยากให้เธอได

แบบว่ากำลังอินพี่หมึกกับลันดา #ข้ามขอบฟ้าอันดามัน วานสายลม ช่วยพัดพา ความห่วงใย ช่วยพัดไป ถึงใคร คนทางนั้น คนทางนี้ ห่วงหาอยู่ ทุกคืนวัน เฝ้ารอวัน ที่สองเรา จะพบเจอ หากเธอเหงา ก็จง แหงนมองฟ้า ดวงดา

เหมือนจะใกล้ แต่กลับไกล กว่าใจคิด เหมือนจะชิด แต่ยิ่งเพิ่ม เติมความห่าง ระหว่างเรา เหมือนมีเงา เหงากั้นกลาง ระหว่างทาง กลับรางเลือน เหมือนห่างใจ บอกรักกัน ทุกวันเพิ่ม เติมคำรัก กลับมาหัก รักและห่วง ท

เป็นห่วงนัก คนอยู่ไกล ใกล้โรคร้าย มันกระจาย อยู่ทั่ว หัวระแหง พาให้เรา จิตเศร้า เฝ้าระแวง กลัวจะแฝง ใกล้เธอ เพ้อไปไกล ทุกๆวัน ทำตัว ให้เป็นห่วง กิจกรรม ทั้งปวง น้อยและใหญ่ เดี๋ยวไปนู่น มานี่ ทั้งใกล้

รักเจ้าเอยเอ๋ยรักประจักษ์แล้ว อย่าเพียงแผ้วผ่านเลยเอ่ยคำอ้าง หากรักห่มพรมห้อมหลอมใจวาง ความอ้างว้างเหว่ว้าพาบรรเทา จะกอบเก็บห่วงใยใส่รักอุ้ม ปลอบเร้ารุมโศกซ่อนอ่อนใจเหงา เมื่อรักวางกลางทรวงดวงใจเรา จ

อากาศกลางคืนมันหนาว ก็ห่มผ้านอนก่อนหลับฝัน ถ้าเธอเหงาให้คิดถึงกัน เหมือนอย่างฉันคิดถึงเธอ ส่วนคนที่อยู่ทางนี้ไม่ต้องห่วง ชั้นดูแลตัวเองอย่างดี. เพื่อรอวัน วันที่พบกัน วันที่ฉันได้พบเธอ

วันเวลาล่วงเลยผ่านไปเนิ่นนาน พยายามข่มตาเท่าไร ยังไม่ลืมรักของเรา และยังไม่ทำให้เหงา กลับอ้างว้างจนทนไม่ไหว ไม่รู้เลยว่าเมื่อไหร่ เธอจะหวนและคืนกลับมา หรือว่าฟ้าอยากให้เราสองแยกกัน ทำให้แค่เราสองใกล้

ฟังเพลงนึงร้องประมาณว่า “เธอจะเป็นอย่างไร คนดีโปรดบอกฉันที จะสุขจะเศร้าจะเหงาหรือจะมีหัวใจที่ดี แม้เราจะห่าง แม้ฟ้าจะกั้นฉันขอแค่รู้ว่า คนดีของฉันเธอยังสุขและยิ้มได้...” เราหาใน Google ก็ไ