หลายคนอาจจะเคยได้ยินเกี่ยวกับอาการกลัวสิ่งแปลกๆ
กลัวผลไม้ที่ไม่น่าจะกลัวเช่นกล้วยหรือเงาะ
หรือบางทีก็กลัวที่กว้างๆที่เราอาจจะไม่เข้าใจว่าน่ากลัวตรงไหน
แต่อาการกลัวของคนเราเป็นเรื่อง irrational ไม่ต้องมีหลักเหตุผลมาอธิบาย

มีใครเคยมีความรู้สึกไม่ชอบวันเกิดตัวเองไหมคะ
เราอาจจะชอบส่วนประกอบต่างๆในวันเกิดทั้งหมด
ไม่ว่าจะเป็นเค้กหวานๆที่มาในรูปแบบต่างๆในแต่ละปี
หรือว่างานเลี้ยงสนุกๆ ตกแต่งอย่างสวยงาม หรือการที่ทุกคนให้ความสนใจเรามากที่สุดในงาน

แต่บางครั้งความสุขในวันเกิดอาจจะเป็นความสุขแบบไม่สุด
เรากลับรู้สึกว่าวันเกิดทุกๆปีจะเป็นวันที่เราวางตัวได้ยากที่สุด
รู้สึกไม่แน่นอนและสับสน ว่าเราควรวางตัวยังไง
ถ้าเราคาดหวังกับคนรอบไม่ว่าจะเรื่องการเซอร์ไพร์ซหรือของขวัญ
แล้วไม่เป็นตามที่คาดไว้เราก็จะผิดหวังหรือเสียใจ
หรือถ้ามีคนมาเซอร์ไพร์ซวันเกิดก็อาจจะรู้สึกอึดอัดและทำตัวไม่ถูก


ถ้าคุณมีอาการใกล้เคียงที่พุดมาขั้นต้น คุณอาจจะเป็น
fragapane phobia หรือ โรคกลัว วันเกิดตัวเองได้ค่ะ

เหตุผลหลายๆอย่างสามารถอธิบายอาการกลัวนี้ได้ เช่นเราอาจจะ
กลัวความผิดหวัง (fear of disappointment) จากการคาดหวังอะไรหลายๆอย่างจากคนอื่นรอบตัว
กลัวทำให้คนอื่นผิดหวัง (fear of disappointing others) จากตัวเรา
ยกตัวอย่างเช่นเราจัดปาร์ต็งานวันเกิดในร้านอาหารแห่งหนึ่ง แต่เราก็กลัวคนอื่นจะไม่ชอบหรือไม่สนุกในงาน
กลัวการแก่ตัวลง (fear of ageing) ถ้าเราแก่ไปจะเป็นยังไงจะป่วยไหม จะแฮปปี้ดีรึเปล่ากังวลไปหมด
หรืออาจจะกลัวการเป็นจุดสนใจ (fear of attention) แต่เราก้ไม่สามารถมีเหตุผลที่แน่นอนได้ว่าทำไม

Adam Phillips Psychoanalyst ชื่อดังเคยพุดเกี่ยวกับวันเกิดในหนังสือ On Balance ไว้ว่า
“One’s birthday is the most significant event in one’s life
in the sense that without it there aren’t any other events;
and yet the only memory of this significant event
exists in other people’s accounts.”

โคว้ตข้างต้นสามารถอธิบายเหตุผลของการกลัววันเกิดได้เป็นอย่างดี
ว่าสาเหตุนึงอาจเกิดมาจากว่าเรากลัวที่คนอื่นอาจจะทำให้เราผิดหวัง
เพราะเราได้เอาความรู้สึกของเราหรือวันเกิดของเราไปขึ้นตั้งกับคนอื่นมากกว่าตัวเราเอง

ทั้งนี้ทั้งนั้นอาการกลัววันเกิดสามารถเกิดขึ้นได้จากเหตุการณ์ความผิดหวังหรือเสียใจในอดีต
ที่เราอาจจะฝังใจกับเหตุการณ์นั้นๆจนกลัวว่ามันอาจจะเกิดขึ้นอีก
ซึ่งถ้าอาการกลัวเป็นหนักๆเข้าอาจจะต้องรักษากับ
psychologist หรือ therapist ด้วย psychotherapy
แต่หนึ่งในวิธีรักษาอาการกลัวที่ใช้เป็นประจำคือ Exposure Therapy
หรือพุดง่ายๆคือการกลัวอะไรก็ให้เผชิญหน้ากับสิ่งที่กลัวนั้นๆ

สุดท้ายอยากจะฝากถึงทุกคนที่มีอาการกลัววันเกิดว่าวันเกิดไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดนะคะ
อย่าไปกลัวมันเผชิญหน้ากับมัน ไม่คาดหวังกูไม่ทุกข์ค่ะ คิดสะว่าก้เป็นอีกวันนึงที่เราควรจะมีความสุข
คนรอบข้างเค้าจะดีกับเราเป็นพิเศษหรือไม่ ก้อย่าไปแคร์ค่ะ
ใครไม่ซื้อเค้กให้เราเป่า เราก้ซื้อเองค่ะ ไม่มีคนพาไปกินของอร่อยๆเราก้ไปกินเองค่ะ
หาความสุขให้ตัวเองในวันพิเศษของตัวเองก็ไม่ผิดหวังนะคะ
ใครเคยมีอาการกลัววันเกิดตัวเองบ้าง อาการเป็นยังไง แล้วพยายามผ่านมันมาได้ยังไงบ้างคะ
หรือใครมีความรู้เกี่ยวกับความกลัวแปลกๆก้มาแชร์กันสนุกๆนะคะ