สวัสดีครับ เพื่อนพี่น้องทุกท่านที่ได้อ่านกระทู้นี้ คือว่าผมแอบรักเพื่อนคนนึง แอบรักมาตั้งแต่สมัยเรียน ปวช.1 จนตอนนี้ปาเข้าไป 33 ปีแล้ว เคยบอกรักเค้าไปครั้งนึง เมื่อตอนใกล้จบ ปวช.3 เพราะกลัวไม่มีโอกาสได้บอก แต่สุดท้ายก็แห้ว หลังจากนั้นมาก็ไม่ได้เจอกันอีกนานเลย จนมาถึงปี 2554 เราได้เจอกันทางเฟซบุ๊คโดยบังเอิญ และผมก็ดีใจมากเมื่อได้เจอเธออีกครั้ง แต่เธอมีครอบครัวแล้ว แต่ยังไม่มีลูกด้วยกันนะ แรกๆก็แอบน้อยใจ แต่ก็ทำใจได้อยู่ดี เราต้องดีใจเมื่อเขาเจอคนที่ดีและเหมาะสม ปี 2558 ผมได้มาทำงานที่แปดริ้วและได้มีโอกาสเจอกันตัวเป็นๆ หลังจากที่ไม่ได้เจอกันตั้งแต่ปี 2544 แต่ชีวิตมันไม่ราบรื่น ปี 2559 เธอป่วยและขาดความเอาใจใส่จากสามีจนความสัมพันธ์นั้นต้องแตกหักจนถึงหย่าร้างกัน จนวันนี้เราได้ไปกินข้าวด้วยกันแล้วเธอก็เล่าให้ผมฟังทุกอย่าง ผมทำได้แค่สงสารเธอ และโมโหให้กับอดีตสามีเธอมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ปลอบใจและให้กำลังใจ แต่ความรู้สึกของผมมันก็ยังชอบเธออยู่เสมอ ผมจะทำอย่างไรดี ในเมื่อผมยังชอบเธออยู่ แต่ไม่กล้าบอกเธอ กลัวว่าเธอจะเข้าใจว่าฉวยโอกาส ตั้งแต่โตมาจีบสาวไม่เคยติดเลย แต่ผมขี้เหร่นะ ไม่หล่อเลยก็ว่าได้ ผมต้องทำเช่นไร ถึงจะช่วยลบล้างความทุกข์ออกไปจากใจของเธอ
แอบรักเพื่อนครับผม