สวัสดีครับ...ใกล้ครบรอบ 2 ปี ที่ผมเกิดอุบัติเหตุหนักในคราวนั้น
ตามกระทู้นี้...
https://pantip.com/topic/33489471
ส่งผลให้ผมได้มีโอกาสเป็นบุคคลพิการ ชั่วคราว
แต่หลักจากขาหักหลายท่อน หลายชิ้น แล้วรักษาตัวจนทางการแพทย์เรียกว่าหายดีนั้น
ผลก็คือ กระดูกต่อไม่สนิท ต้องใช้โลหะค้ำยันร่างกาย แทนกระดูก และงอขาไม่ได้ตามปกติ ไปอีกตลอดชีวิต
เดิมทีผมตั้งใจเลิกขี่มอเตอร์ไซค์ทางไกล ไปตลอดชีวิต เพราะคิดว่าโอกาสแบบนี้
(หมายถึงเกิดอุบัติเหตุแล้วรอดชีวิตมาได้) น่าจะไม่บ่อยนัก
ถ้ามีครั้งต่อไป อาจจะไม่มีหายใจไว้ดูพระอาทิตย์ขึ้นในวันถัดไปเป็นแน่
...แต่ด้วยความที่รู้จักตัวเองดีว่า ถ้าไม่ซื้อมอเตอร์ไซค์ วันนี้ วันหน้าจะซื้อมากยิ่งกว่านี้
ในขณะที่ขายังไม่หายดี เลยตัดสินใจซื้อรถมา 1 คัน
โดยใช้หลักที่ว่า ซื้อรถคันที่ไม่ชอบมากที่สุด
เมื่อซื้อมาแล้ว จะได้ไม่ต้องขี่เยอะ ไม่ต้องขี่บ่อย
ซึ่งก็คือคัน ที่จะปรากฏในกระทู้ นี่แหละครับ
(ไว้ถ้ามีโอกาสจะมาเหลาข้อเสียที่เยอะแยะมากมายของมัน)
ผ่านไป 2 ปี ถ้าเพื่อนๆ ที่ติดตามกระทู้ของผมบ้าง จะทราบว่าผมมีลูกชาย 1 คน
ชื่อน้องเสือน้อย ซึ่งน้องเป็นออทิสติกตั้งแต่กำเนิด และมักจะมาแจมในเนื้อหากระทู้ผมอยู่บ่อยๆ
กลับมาคราวนี้ สืบเนื่องจากปกติ เวลาผมว่างจากงาน (ซึ่งใน 1 ปี จะว่างประมาณ 1-2 สัปดาห์)
ผมจะขับรถยนต์พาน้องเสือท่องเที่ยวไปทั่วประเทศ
แต่ก่อนหน้านี้ 2 เดือน ผมขับรถยนต์ประสบอุบัติเหตุ พังยับเยิน จนต้องจอดซ่อม 2-3 เดือน
พาหนะตอนนี้จึงเหลือแค่มอเตอร์ไซค์ 4 คัน ที่จะต้องผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันทำหน้าที่
ให้ผมได้เดินทางไปต่างจังหวัดทุกวันเพื่อทำงาน เดือนนึงหลายหมื่นกิโลเมตร
ตอนนี้เวลาว่าง และ น้องเสือก็ว่าง ผมมีเวลา 3 วัน ไปพาน้องเสือออกขี่รถมอเตอร์ไซค์เที่ยว
ซึ่งก่อนจะทำแบบนี้ วางแผนและคิดมานานมาก
ทั้งเรื่องความปลอดภัย สภาพร่างกายและจิตใจของน้องเสือเอง
เพราะคนใช้รถใช้ถนน บ้านเราก็อย่างที่รู้ๆ กัน
สภาพอากาศที่ไม่แน่ไม่นอน วันนี้หนาวมากๆ วันรุ่งขึ้นฝนตกหนัก และร้อนมากๆ
แต่สุดท้าย หลังจากวางแผนทุกอย่างแล้ว ก็พาน้องเสือออกไปเที่ยว
โดยกำหนดระยะทางเดินทางไม่เกิน 300 กิโลเมตร ต่อวัน พักทุกๆ 50 กิโลเมตร
หรือทุกๆ 1 ชั่วโมง
...ค น 2 ค น ร ถ ม อ เ ต อ ร์ ไ ซ ค์ 2 คั น... @ ส อ ง พ่ อ ลู ก ต ะ ล อ น ทั ว ร์ !!! @
ตามกระทู้นี้...
https://pantip.com/topic/33489471
ส่งผลให้ผมได้มีโอกาสเป็นบุคคลพิการ ชั่วคราว
แต่หลักจากขาหักหลายท่อน หลายชิ้น แล้วรักษาตัวจนทางการแพทย์เรียกว่าหายดีนั้น
ผลก็คือ กระดูกต่อไม่สนิท ต้องใช้โลหะค้ำยันร่างกาย แทนกระดูก และงอขาไม่ได้ตามปกติ ไปอีกตลอดชีวิต
เดิมทีผมตั้งใจเลิกขี่มอเตอร์ไซค์ทางไกล ไปตลอดชีวิต เพราะคิดว่าโอกาสแบบนี้
(หมายถึงเกิดอุบัติเหตุแล้วรอดชีวิตมาได้) น่าจะไม่บ่อยนัก
ถ้ามีครั้งต่อไป อาจจะไม่มีหายใจไว้ดูพระอาทิตย์ขึ้นในวันถัดไปเป็นแน่
...แต่ด้วยความที่รู้จักตัวเองดีว่า ถ้าไม่ซื้อมอเตอร์ไซค์ วันนี้ วันหน้าจะซื้อมากยิ่งกว่านี้
ในขณะที่ขายังไม่หายดี เลยตัดสินใจซื้อรถมา 1 คัน
โดยใช้หลักที่ว่า ซื้อรถคันที่ไม่ชอบมากที่สุด
เมื่อซื้อมาแล้ว จะได้ไม่ต้องขี่เยอะ ไม่ต้องขี่บ่อย
ซึ่งก็คือคัน ที่จะปรากฏในกระทู้ นี่แหละครับ
(ไว้ถ้ามีโอกาสจะมาเหลาข้อเสียที่เยอะแยะมากมายของมัน)
ผ่านไป 2 ปี ถ้าเพื่อนๆ ที่ติดตามกระทู้ของผมบ้าง จะทราบว่าผมมีลูกชาย 1 คน
ชื่อน้องเสือน้อย ซึ่งน้องเป็นออทิสติกตั้งแต่กำเนิด และมักจะมาแจมในเนื้อหากระทู้ผมอยู่บ่อยๆ
กลับมาคราวนี้ สืบเนื่องจากปกติ เวลาผมว่างจากงาน (ซึ่งใน 1 ปี จะว่างประมาณ 1-2 สัปดาห์)
ผมจะขับรถยนต์พาน้องเสือท่องเที่ยวไปทั่วประเทศ
แต่ก่อนหน้านี้ 2 เดือน ผมขับรถยนต์ประสบอุบัติเหตุ พังยับเยิน จนต้องจอดซ่อม 2-3 เดือน
พาหนะตอนนี้จึงเหลือแค่มอเตอร์ไซค์ 4 คัน ที่จะต้องผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันทำหน้าที่
ให้ผมได้เดินทางไปต่างจังหวัดทุกวันเพื่อทำงาน เดือนนึงหลายหมื่นกิโลเมตร
ตอนนี้เวลาว่าง และ น้องเสือก็ว่าง ผมมีเวลา 3 วัน ไปพาน้องเสือออกขี่รถมอเตอร์ไซค์เที่ยว
ซึ่งก่อนจะทำแบบนี้ วางแผนและคิดมานานมาก
ทั้งเรื่องความปลอดภัย สภาพร่างกายและจิตใจของน้องเสือเอง
เพราะคนใช้รถใช้ถนน บ้านเราก็อย่างที่รู้ๆ กัน
สภาพอากาศที่ไม่แน่ไม่นอน วันนี้หนาวมากๆ วันรุ่งขึ้นฝนตกหนัก และร้อนมากๆ
แต่สุดท้าย หลังจากวางแผนทุกอย่างแล้ว ก็พาน้องเสือออกไปเที่ยว
โดยกำหนดระยะทางเดินทางไม่เกิน 300 กิโลเมตร ต่อวัน พักทุกๆ 50 กิโลเมตร
หรือทุกๆ 1 ชั่วโมง