สวัสดีครับ ผมชื่อก๊อต อายุ17ปี วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องราวชีวิตของผม ผมเป็นคนที่ดื้อเงียบเอาเเต่ใจตัวเอง ถ้าถามจะถามว่าฐานะทางบ้านผมเป็นอย่างไร ก็โอครับไม่ถึงกับลำบากมาก ผมเป็นลูกคนสุดท้อง ชีวิตที่สวยของผมที่แม่ผมให้ความสุขตลอดมา เเต่ผมกลับไม่คว้าไว้ ไม่รุ้ทำไมผมถึงไม่คว้ามันไว้ ผมมีเพื่อนมากมาย มีทั้งดี เเละไม่ดี แม่ผมจะคอยบอกผมเสมอว่า คบเพื่อนให้พี่ดูดีๆ เเต่ผมก็ไม่ฟัง
วันหนึ่งผมเห็นเพื่อนเลิกเรียนใช้ชีวิตทิ้งไปวันๆ หาไรเล่นไปวันๆ ไม่ต้องเรียนให้ปวดหัว ผมเลยอยากมีชีวิตแบบนั้นบ้าง ผมตัดสินใจบอกเเม่ แต่ก็ก็ด่าผม ตั้งเเต่วันนั้นผมก็เกเรขึ้นทุกวัน ไปดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ขี่รถเเว๊นไปมา จนแม่ผมทนไม่ไหว ส่งผมไปเรียนที่กาฬสินธุ์ ผมก็บอกแม่ว่าผมไม่ไป
สุดท้ายก็ต้องไป ไปอยุ่วันเเรกเกือบหนีกลับบ้านเลยครับ
พอผมจบ2 ผมย้ายกลับมาเรียนที่เดิม ปัญหาก็เกิดขึ้นอีก
ผมติดเพื่อน นี้มันก็ม.3เเล้ว ผมไม่คิดถึงเรื่องเรียนคิดเเต่สนุกกับเพื่อน สุดท้ายผมเลยได้เลิกเรียน มันหน้าเสียด้ายน่ะครับเหลืออีกเทมอเดียวผมก็จบม.3 ผมเลิกเรียน แม่ก็เลิกให้ตังผม ผมไม่คิดจะหางานทำสนุกกับเพื่อนอย่างเดียว จนผมไม่มีตังซักบาท ขอเเม่ก็ไม่ได้ ผมกับเพื่อนเลยหางานทำ ทำไม่ถึงเดือนก็ออก ได้เงินมานิดเดียวก็ใช้กินก็หมดเเล้วครับ มีเเต่ผมคนเดียวสิที่ทำงานไม่ทน เพื่อนผมเขาทำงานทั้งนั้น เเต่ผมกลับไม่ทำงาน ผมเริ่มเบื่อ อยากกลับไปเรียนไหม่ มันก็สายไปเเล้ว เพื่อนก็ช่วยเราไม่ได้ตลอด เพื่อนผมก็มีตังออกรถ ผมอยากได้แบบเพื่อน แต่ผมทำงานอะไรก็ไม่ทน ผมเลยตั้งใจว่าครั้งนี้ผมจะทำงานเก็บตังออกรถให้ได้ ผมทำได้2เดือนได้ตังมาผมไม่ปรึกษาแม่
ผมไปหาพี่ผมบอกว่าจะออกรถ ผมเอาเงินทั้งหมดให้พี่ พี่ผมถามว่าดูวันออกรถยัง ผมโกหกว่าดูเเล้ว ถึงวันออกรถ
9 มีนาคม 59 เป็นหนี้เเรกของผม50,000กว่า เเละเป็นวันไม่ดี ผมออกรถมาก็ไม่ได้ให้พระเจิมรถให้ จนหลายคนทักผมว่าทำไมไม่ให้พระเจิมรถให้ก่อนเเล้วค่อยเอามาขับ ผมไม่สนใจ พอตกดึกผมขี่รถเล่นกับเพื่อนผม เสร็จกำลังจะกลับบ้าน ผมเกือบโดนรถ10ชน พอถึงบ้านพี่ผมโทรมาหาฝันว่าผมโดนรถ10ชนตาย น้องผมก็ฝันว่าผมโดนรถชนตาย ผมเริ่มกลัวคนเริ่มทักผมเยอะขึ้น ผมเลยตัดสินใจไปหาพระ พระก็ทักผมว่ารอดมาได้ไงถึงทุกวันนี้ ผมนี้น้ำตาตกเลย พอทำพิธีเเก้เคล็ด หลวงพ่อให้ผมเอารถนี้ไปขาย
เพื่อจะเเก้เคล็ด ผมทำตามทุกอย่าง เรื่องดีก็เข้ามา เเต่ผม
มีหนี้สินอยุ่ เเต่ผมกลับไม่ทำงานต่อ ติดเพื่อน หาตังเเต่งรถ
พอถึงวันจ่ายงวดพี่ผมก็จ่ายให้ แม่ผมก็ด่าพี่ผมก็ด่า ผมโมโหเลยหนีออกจากบ้าน ผมไม่มีตังซักบาท ไม่มีไรกิน
ผมคิด ไหนจะต้องจ่ายหนี50,000กว่า ไหนจะหนีของพี่ผม15,000 หนี้ที่เเต่งรถ12,000 ยอดรวมเกือบเเสน ผมคิดเเล้วท้อร้องไห้ผมทำอะไรลงไป ผมเลยตัดสินใจออกมาทำงานต่างจังหวัด เพื่อที่จะหาเงินใช้หนี้ต่อไป เพื่อนก็ไม่สามารถช่วยเราได้ ใครที่มีโอกาสดีๆ ตอนนี้รีบคว้าไว้เถอะครับ ผมก็ทำงานหาเงินต่อไป ไม่รุ้อนาคตจะเป็นอย่างไร....
จบ.
เด็กเพียงเเค่อายุ17 มีหนี้เกือบเเสน...
วันหนึ่งผมเห็นเพื่อนเลิกเรียนใช้ชีวิตทิ้งไปวันๆ หาไรเล่นไปวันๆ ไม่ต้องเรียนให้ปวดหัว ผมเลยอยากมีชีวิตแบบนั้นบ้าง ผมตัดสินใจบอกเเม่ แต่ก็ก็ด่าผม ตั้งเเต่วันนั้นผมก็เกเรขึ้นทุกวัน ไปดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ขี่รถเเว๊นไปมา จนแม่ผมทนไม่ไหว ส่งผมไปเรียนที่กาฬสินธุ์ ผมก็บอกแม่ว่าผมไม่ไป
สุดท้ายก็ต้องไป ไปอยุ่วันเเรกเกือบหนีกลับบ้านเลยครับ
พอผมจบ2 ผมย้ายกลับมาเรียนที่เดิม ปัญหาก็เกิดขึ้นอีก
ผมติดเพื่อน นี้มันก็ม.3เเล้ว ผมไม่คิดถึงเรื่องเรียนคิดเเต่สนุกกับเพื่อน สุดท้ายผมเลยได้เลิกเรียน มันหน้าเสียด้ายน่ะครับเหลืออีกเทมอเดียวผมก็จบม.3 ผมเลิกเรียน แม่ก็เลิกให้ตังผม ผมไม่คิดจะหางานทำสนุกกับเพื่อนอย่างเดียว จนผมไม่มีตังซักบาท ขอเเม่ก็ไม่ได้ ผมกับเพื่อนเลยหางานทำ ทำไม่ถึงเดือนก็ออก ได้เงินมานิดเดียวก็ใช้กินก็หมดเเล้วครับ มีเเต่ผมคนเดียวสิที่ทำงานไม่ทน เพื่อนผมเขาทำงานทั้งนั้น เเต่ผมกลับไม่ทำงาน ผมเริ่มเบื่อ อยากกลับไปเรียนไหม่ มันก็สายไปเเล้ว เพื่อนก็ช่วยเราไม่ได้ตลอด เพื่อนผมก็มีตังออกรถ ผมอยากได้แบบเพื่อน แต่ผมทำงานอะไรก็ไม่ทน ผมเลยตั้งใจว่าครั้งนี้ผมจะทำงานเก็บตังออกรถให้ได้ ผมทำได้2เดือนได้ตังมาผมไม่ปรึกษาแม่
ผมไปหาพี่ผมบอกว่าจะออกรถ ผมเอาเงินทั้งหมดให้พี่ พี่ผมถามว่าดูวันออกรถยัง ผมโกหกว่าดูเเล้ว ถึงวันออกรถ
9 มีนาคม 59 เป็นหนี้เเรกของผม50,000กว่า เเละเป็นวันไม่ดี ผมออกรถมาก็ไม่ได้ให้พระเจิมรถให้ จนหลายคนทักผมว่าทำไมไม่ให้พระเจิมรถให้ก่อนเเล้วค่อยเอามาขับ ผมไม่สนใจ พอตกดึกผมขี่รถเล่นกับเพื่อนผม เสร็จกำลังจะกลับบ้าน ผมเกือบโดนรถ10ชน พอถึงบ้านพี่ผมโทรมาหาฝันว่าผมโดนรถ10ชนตาย น้องผมก็ฝันว่าผมโดนรถชนตาย ผมเริ่มกลัวคนเริ่มทักผมเยอะขึ้น ผมเลยตัดสินใจไปหาพระ พระก็ทักผมว่ารอดมาได้ไงถึงทุกวันนี้ ผมนี้น้ำตาตกเลย พอทำพิธีเเก้เคล็ด หลวงพ่อให้ผมเอารถนี้ไปขาย
เพื่อจะเเก้เคล็ด ผมทำตามทุกอย่าง เรื่องดีก็เข้ามา เเต่ผม
มีหนี้สินอยุ่ เเต่ผมกลับไม่ทำงานต่อ ติดเพื่อน หาตังเเต่งรถ
พอถึงวันจ่ายงวดพี่ผมก็จ่ายให้ แม่ผมก็ด่าพี่ผมก็ด่า ผมโมโหเลยหนีออกจากบ้าน ผมไม่มีตังซักบาท ไม่มีไรกิน
ผมคิด ไหนจะต้องจ่ายหนี50,000กว่า ไหนจะหนีของพี่ผม15,000 หนี้ที่เเต่งรถ12,000 ยอดรวมเกือบเเสน ผมคิดเเล้วท้อร้องไห้ผมทำอะไรลงไป ผมเลยตัดสินใจออกมาทำงานต่างจังหวัด เพื่อที่จะหาเงินใช้หนี้ต่อไป เพื่อนก็ไม่สามารถช่วยเราได้ ใครที่มีโอกาสดีๆ ตอนนี้รีบคว้าไว้เถอะครับ ผมก็ทำงานหาเงินต่อไป ไม่รุ้อนาคตจะเป็นอย่างไร....
จบ.