คือเราคบกับแฟนมา 2 ปีกว่าๆค่ะ เราอยู่ ทางใต้ส่วนเค้าไปเรียนต่อ กทม. เค้าดีกับเรามาก เสมอต้นเสมอปลาย จนทำให้เราก็รู้สึกรักในความดีของเค้า เค้าพาไปบ้านพบ พ่อ แม่ ญาติๆ แล้วเค้าก็รักเรามากทั้งเค้าและครอบครัวเค้า เราก็พาเค้ามาบ้าน ที่บ้านเราทุกคนก็ดูรักเค้ามากเหมือนกัน เห่ออมาก (เค้าฐานะทางบ้านดีมากๆ ต้นตระกูลก็ดี ถ้าเราได้เป็นสะไภ้คงสบายไปตลอดชาติ) จนบางครั้งเรารู้สึกไม่ดีเลยอะ พอเค้ากลับมาจาก กทม.ที่บ้านก็หาของดีๆมาให้ ทำกับข้าวดีๆให้กิน ทั้งๆที่ไม่เคยทำให้เรากิน ดูเหมือนรักเค้ามากกว่าเราซะอีก คือทุกอย่างมันดู โอเค มันลงตัวทุกอย่าง ทั้งเรา และเค้า ครอบครัวทั้งสองฝ่าย แต่พอนานๆ ไป เราก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ค่ะ เราเบื่อที่ ต้องโทรคุยทุกวัน แชทคุยกัน ถามคำถามซ้ำๆ เดิมๆ ทุกวัน แถม เวลาเดิมทุกวัน ตามใจเราทุกอย่าง ไม่ว่าจะอยากได้อะไร ให้หมด ช่วยเหลือทุกอย่าง (ครอบครัวเราฐานะปานกลาง พ่อ แยกทางกัน ) แต่เค้ากับครอบครัวเค้ารับเราได้ทุกอย่าง ถ้าเค้าเรียนจบ พ่อแม่ เค้าก็จะมาขอเราให้แต่งงานกับเค้า คือมันดีๆ ดีจนเราดูไม่ดีไปเลย เค้าดีพร้อมทุกอย่าง ขนาดเราไปเที่ยวกลางคืน กับเพื่อนผู้ชายยังไม่ว่าสักคำ ไม่เคยหึง ไม่เคยหวง เราทำอะไร ก็ไม่เคยโดรธ คบกันมาไม่เคยทะเลาะ จนเรารู้สึกว่ามันไม่มีสีสันอะไรเลย มันดูเรียบๆไปหมด เหมือนกับความรักแบบ โบราณอะ ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันไม่ได้ไปสร้างความทรงจำที่ไหนด้วยกันเลย จนมีอยู่ครั้งนึงเราบินไปหาเค้าที่ กทม . (ไปกับเพื่อน) เค้าก็ดูแลเราดีมากๆ พาเราไปที่เราอยากไป ให้เงินช็อปปิ้ง ดูแลเราทุกอย่าง เค้าเป็นสุภาพบุรุษมาก จนเราเริ่มรู้ว่า คำว่าเลิกกันเถอะคุณดีเกินไปมีอยู่จริง ตอนขากลับจาก กทม. เราก็ได้เจอ คนที่ใช่ซึ่งนั่งติดกัน บนเครื่องบิน ตอนแรกเราก็เฉยๆ ไม่ได้คิดอะไรเราไม่เคยมองใคร ไม่เคยคิดมีใครเบยในขณะที่เราคบกับแฟน พี่คนที่นั่งข้างๆเรา เค้าก็ถามว่า ที่สนามบินมีรถเค้าเมืองป่าว พอดีเค้าลงมาเที่ยวบ้านเพื่อนที่ใต้ แต่เพื่อนมารับไม่ได้ เราเลยอาสาไปส่งเพราะเราขับรถเข้าตัวเมืองพอดี พี่เค้าเลยขอเบอโทรไว้ เราก็ให้ไปโดยที่ไม่ได้คิดอะไรจิงๆณ ตอนนั้น แต่พอได้คุยกับพี่เค้าตอนนั่งรถมาส่งในเมืองเรารู้สึกสปาค ยังไงชอบกล รู้สึกดึงดูด มีความใจเต้นรัวๆ แปลกหลังจากวันนั้น พี่เค้าก็โทรมาถามไถ่ทุกสุข ดิบ บ่อยๆ(ประมาณว่าจะจีบ) แล้วก็ถามเราว่า แต่งงานรึยัง เราบอกว่ายังไม่แต่งค่ะ พี่เค้าก็ติดต่อมาบ่อยขึ้นทั้งแชท ไลค์ทั้งโทร เรารู้สึกดีมากๆที่ได้คุยกับพี่เค้า เค้าดูเป็นผู้ใหญ่อบอุ่น มีความน่าค้นหา(หน้าตาไม่หล่อ เทียบกับแฟนเราไม่ได้ แฟนเราหล่อ และรวย เสียที่ยังเรียนไม่จบยัง ไม่มีงานทำ แต่พี่เค้าเป็นข้าราชการมีรถ มีบ้านมีทุกอย่างพร้อม) แต่เรามาคิดดูอีกทีเราจะเลือกแฟนเราค่ะ เราเลยเลิกติดต่อกับพี่เค้าโดยที่ไม่ได้บอกอะไร เราเลือกที่เงียบโทรมาไม่รับ ไลน์มาไม่ตอบ แล้วเราก็หายจากกันไป ประมาณ 6 เดือนค่ะ ต่างคนต่างใช้ชีวิตกันไป เรากับแฟนนี่ซิ ยิ่งคบก็ยิ่งไม่ใช่ เค้าดูขัดหูขัดตาเราทุกอย่างจะทำอะไรก็คิดแล้วคิดอีก ขาดความเป็นผู้นำ ทำอะไรซ้ำๆ เดิมๆทุกวันความรักของเราจืดชืดมากๆ ไม่ตื่นเต้นอะไรเลยเราเบื่อๆ ไม่รู้จะคุยอะไรทุกวัน 7 โมงเช้า มอนิ่งที่รัก 12.00น.เที่ยงแล้วกินข้าวด้วยน่ะคับ 14.30 น. เลิกงานยังคับกลับบ้านได้แล้ว 21.00น กินข้าวยังคับมากินข้าวด้วยกันมา แล้วก็ถ่ายรูปมาให้ดูรายงานทุกอย่างในชีวิตประจำวันของเค้า เป็นแบบนี้มาตลอด 2 ปีกว่า เราเชื่อว่าเค้าไม่มีใคร เราเชื่อว่าเค้ารักเราจิงๆ วันนึงเราเบื่อๆเลยลองทักพี่เค้าไป(คนที่เจอบนเครื่องบินแหละ) ก็คุยกัน แล้วก็คุยกันแบบเข้าใจกันดีอะ เค้าบอกว่าเค้าชอบเรามาก อยากเจอ ไอ้เราก็ไม่คิดจะอะไรหรอก ตอนนั้นเบื่อๆ เลยชวนเพื่อนไปเที่ยว กมม ดีกว่า เราก็ลองนัดเจอพี่เค้าดู (ไปแบบไม่ได้บอกแฟน พี่เค้าบรรจุข้าราชการอยู่ กทม ) นัดแรก เรานั่งรอ3 ชม คร่า แต่พอได้เจอพี่เค้าอีกครั้งก็รู้สึกดีมากๆใจเต้นรัวๆ พี่เค้าก็ พาเราไปคอนโดเรย (เพื่อนไปด้วยน่ะค่ะ)อืม เรารู้สึกดีอะ อบอุ่น ดูปลอดภัย แล้วก็ ทำกับข้าวให้พี่เค้ากินที่คอนโดพี่เค้า กินเสร็จพี่เค้าก็มาส่งเราที่ห้องพักเรา หลังจากวันนั้นเราก็ ติดต่อ กันมาเรื่อยตลอด แต่ไม่คุยทุกวันนะค่ะ มีเวลาได้คิดถึงกัน มีเวลาคิดอะไรหลายๆอย่าง เรารู้สึกว่าคนนี้ใช่มากๆค่ะ เรารู้สึกว่าเราไม่ได้รักแฟนมานานแล้ว รู้สึกเฉยๆมานานแล้ว เราคิดทบทวนอยู่นาน เราเลยตัดสินใจบอกเลิกแฟน เราบอกให้เค้าไปเจอคนดีๆกว่าเรา แต่เราไม่กล้าบอกเค้าว่าเรามีคนอื่น เค้าเสียใจมาก จนเรารู้สึกผิดเราสงสารเค้าจนตอนนี้ก็ยังเลิกไม่ขาด พยายามออกห่างเค้า แต่เค้าก็ยิ่งเค้ามา บอกรักเราทุกวัน ส่งรูปคู่เรากับเค้ามาให้เราดูทุกวัน ทำวีดีโอ ใส่ภาพที่เราถ่ายกับพ่อแม่เค้า เค้าถ่ายกับครอบครัวเรามาให้ดู ส่งเพลงมาบ้าง แล้วก้พิมพ์พรรณนา ความรู้สึกของเค้าว่าเค้ารักและต้องการเรามาแค่ไหน บางที่ก็เอาพ่อแม่ ญาติพี่น้องมาร่วมด้วยประมาณว่าเค้าจะตอบที่บ้านเค้ากับบ้านเราว่าอย่างไร ถ้าทุกคนถามถึงความสัมพันธ์ของเรา บลาๆๆๆ มันยิ่งทำให้เราหงุดหงิดและเบื่อเค้ามากไปอีก เราควารทำอย่างไรดีค่ะ ใจนึงก็สงสารและเสียดายคนดีๆอย่างเค้าเหมือนกัน แล้วเราก็ไม่รู้ด้วยว่าคนที่เราคิดว่าใช่ เค้าจะดีแบบแฟนเรารึป่าว แต่เราไม่อยากอึดอัด เราไม่อยากคบใครสองคนคือถ้าเราเลือกแล้วผลออกมา เป็นยังไงเราก็ยินดียอมรับทุกอย่างค่ะ
ถ้าเราขอเลิกกับแฟนเพราะเราไม่ได้รักแฟนแล้วและเจอคนที่ใช่กว่าผิดมั้ยค่ะ