สภาพโดยรวมของตัวผมนะครับ
1. ผมประกอบอาชีพทางวิชาการที่ต้องสอนและวิจัยอยู่ตลอดเวลา
2. เมื่อปี 2558 ผมพยายามลดน้ำหนักโดยการออกกำลังกายและจำกัดแครอลี่ ทำให้ลดลงราว 30 กิโลกรัมใน 1 ปี
3.ภรรยาผมเป็นพยาบาลวิชาชีพ
สภาพอาการที่เป็น
ครั้งที่ 1 ช่วงดือนกันยายน 2559 ผมนอนยาวมากและตื่นสายมากในวันทำงานทั้งที่ปกติเป็นคนตื่นเช้า จนภรรยาพบอีกทีคือตื่นตอนเที่ยง และหมดสติของทุกอย่างในห้องนอนระเนระนาด และผมหมดสติ ภรรยาได้นำส่งโรงพยาบาลของสถาบันการศึกษาที่จังหวัดเชียงใหม่ มีการทำ CT Scan และ MRI พบว่าปกติดีทุกอย่าง ตรวจกระทั่งโรคเอดส์ก็ไม่พบความผิดปกติใดๆ แต่ผมสามารถรับรู้เรื่องราวต่างๆ ได้หลังจากพักฟื้นในโรงพยาบาล โดยไม่สามารถจำเหตุการณ์ขณะเป็น (ซึ่งภรรยาเล่าให้ฟังภายหลัง) ได้เลย และผมค่อนข้างอิดโรย ได้เดินทางกลับจังหวัดพิษณุโลก โดยแพทย์ที่จังหวัดเชียงใหม่นัดติดตามอาการ ปรากฏว่าปกติอยู่อย่าง แม้ว่าระหว่างติดตามอาการผมยังรุ้สึดเบลอๆ ก็ตาม ในที่สุดแพทย์แนะนำให้ผมไปรักษาทางจิตเวช เนื่องจากสันนิษฐานว่าเป็นอาการทางจิต
ครั้งที่ 2 วันที่ 5 ธันวาคม 2559 ผมเผลอหลับในช่วงหัวค่ำและปรากฏว่าหยึดหายใจ หัวใจหยุดเต้นไป 2 นาที ภรรยาได้ปั้มหัวใจและนำส่งโรงพยาบาลประจำจังหวัด ซึ่งได้เข้าห้องไอซียูในช่วงตีสอง โดยแพทย์วินิจฉัยว่า hopeless เนื่องจากม่านตาขยาย และไม่รับรู้อะไรได้อีกต่อไป แต่ปรากฏว่าผมรู้สึกตัวอีกครั้งช่วงเวลา 6 โมงเช้าของวันที่ 6 ธันวาคม และค่อยฟื้นตัวจนสามารถเข้าห้องพิเศษได้ในวันที่ 7 และออกจากโรงพยาบาลในวันที่ 8 ธันวาคม ซึ่งแพทย์ตรวจอีกครั้งก็ไม่พบความผิดปดติใดๆ นอกจากสันนิษฐานว่าติดเชื้อในกระแสเลือด และหัวในเต้นอ่อนแรง (ตัวเลขตัวสุดท้ายระดับ 51-55) โดยขณะที่หยุดหายใจจนเข้าห้องไอซียูผมจำเหตุการณ์อะไรไม่ได้เหมือนเดิม
ครั้งที่ 3 เกิดในช่วงปลายเดือนมกราคม 2560 ผมมีอาการวูบแบบครั้งแรกอีกครั้งหนึ่ง แต่ตามมาด้วยการทำงานอะไรบางอย่างที่ไม่รู้ตัว เช่น พยายามเปลี่ยนหลอดไฟบนเพดานที่มันขาด หอบผ้าไปซักทั้งหมด ฯลฯ แต่อาการคราวนี้ ไม่ได้มีการพักฟื้น ภรรยาได้นำผมไปรักษากับโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนเรศวร ซึ่งพบทั้งอายุรกรรม และจิตเวช โดยเฉพาะจิตเวชวินิจฉัยว่าเป็น mania without psychonic symtoms ขณะที่แพทย์อื่นๆ สันนิษฐานว่าเป็นระบบประสาท และได้สั่งให้ทำ MRI อีกครั้งในช่วงปลายเดือนมีนาคมนี้
ข้อสังเกตของตัวผมเอง
1. ก่อนจะเกิดอาการมักจะมีสัญญาณเตอนในเรื่องอาหารที่รับประทาน โดยเฉพาะหากเป็นอาหารประเภทน้ำทุกชนิดแม้ว่าจะเป็นน้พดื่ม จะมีอาการขมคออย่างมาก เหมือนทานบอระเพ็ด อาการนี้เป็นจนกระทั่งคลี่คลายและหายไปเอง
2.ภาวะความไม่รู้สึกตัวของผมเวลาทำงานอะไรไป จะมีลักษณะคล้ายคนเมา พูดไม่ชัด ลิ้นคับปาก ควมคุมริมฝีปากไม่ได้ และทำอะไรไปโดยขาดความยั่งคิด
อยากเรียนถามคุณหมอทุกท่านในที่นี้ว่าผมควรเป็นโรคอะไร สาเหตุจากอะไร และควรทำอย่างไรต่อไปดีครับ
อยากทราบว่าเป็นโรคอะไร
1. ผมประกอบอาชีพทางวิชาการที่ต้องสอนและวิจัยอยู่ตลอดเวลา
2. เมื่อปี 2558 ผมพยายามลดน้ำหนักโดยการออกกำลังกายและจำกัดแครอลี่ ทำให้ลดลงราว 30 กิโลกรัมใน 1 ปี
3.ภรรยาผมเป็นพยาบาลวิชาชีพ
สภาพอาการที่เป็น
ครั้งที่ 1 ช่วงดือนกันยายน 2559 ผมนอนยาวมากและตื่นสายมากในวันทำงานทั้งที่ปกติเป็นคนตื่นเช้า จนภรรยาพบอีกทีคือตื่นตอนเที่ยง และหมดสติของทุกอย่างในห้องนอนระเนระนาด และผมหมดสติ ภรรยาได้นำส่งโรงพยาบาลของสถาบันการศึกษาที่จังหวัดเชียงใหม่ มีการทำ CT Scan และ MRI พบว่าปกติดีทุกอย่าง ตรวจกระทั่งโรคเอดส์ก็ไม่พบความผิดปกติใดๆ แต่ผมสามารถรับรู้เรื่องราวต่างๆ ได้หลังจากพักฟื้นในโรงพยาบาล โดยไม่สามารถจำเหตุการณ์ขณะเป็น (ซึ่งภรรยาเล่าให้ฟังภายหลัง) ได้เลย และผมค่อนข้างอิดโรย ได้เดินทางกลับจังหวัดพิษณุโลก โดยแพทย์ที่จังหวัดเชียงใหม่นัดติดตามอาการ ปรากฏว่าปกติอยู่อย่าง แม้ว่าระหว่างติดตามอาการผมยังรุ้สึดเบลอๆ ก็ตาม ในที่สุดแพทย์แนะนำให้ผมไปรักษาทางจิตเวช เนื่องจากสันนิษฐานว่าเป็นอาการทางจิต
ครั้งที่ 2 วันที่ 5 ธันวาคม 2559 ผมเผลอหลับในช่วงหัวค่ำและปรากฏว่าหยึดหายใจ หัวใจหยุดเต้นไป 2 นาที ภรรยาได้ปั้มหัวใจและนำส่งโรงพยาบาลประจำจังหวัด ซึ่งได้เข้าห้องไอซียูในช่วงตีสอง โดยแพทย์วินิจฉัยว่า hopeless เนื่องจากม่านตาขยาย และไม่รับรู้อะไรได้อีกต่อไป แต่ปรากฏว่าผมรู้สึกตัวอีกครั้งช่วงเวลา 6 โมงเช้าของวันที่ 6 ธันวาคม และค่อยฟื้นตัวจนสามารถเข้าห้องพิเศษได้ในวันที่ 7 และออกจากโรงพยาบาลในวันที่ 8 ธันวาคม ซึ่งแพทย์ตรวจอีกครั้งก็ไม่พบความผิดปดติใดๆ นอกจากสันนิษฐานว่าติดเชื้อในกระแสเลือด และหัวในเต้นอ่อนแรง (ตัวเลขตัวสุดท้ายระดับ 51-55) โดยขณะที่หยุดหายใจจนเข้าห้องไอซียูผมจำเหตุการณ์อะไรไม่ได้เหมือนเดิม
ครั้งที่ 3 เกิดในช่วงปลายเดือนมกราคม 2560 ผมมีอาการวูบแบบครั้งแรกอีกครั้งหนึ่ง แต่ตามมาด้วยการทำงานอะไรบางอย่างที่ไม่รู้ตัว เช่น พยายามเปลี่ยนหลอดไฟบนเพดานที่มันขาด หอบผ้าไปซักทั้งหมด ฯลฯ แต่อาการคราวนี้ ไม่ได้มีการพักฟื้น ภรรยาได้นำผมไปรักษากับโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนเรศวร ซึ่งพบทั้งอายุรกรรม และจิตเวช โดยเฉพาะจิตเวชวินิจฉัยว่าเป็น mania without psychonic symtoms ขณะที่แพทย์อื่นๆ สันนิษฐานว่าเป็นระบบประสาท และได้สั่งให้ทำ MRI อีกครั้งในช่วงปลายเดือนมีนาคมนี้
ข้อสังเกตของตัวผมเอง
1. ก่อนจะเกิดอาการมักจะมีสัญญาณเตอนในเรื่องอาหารที่รับประทาน โดยเฉพาะหากเป็นอาหารประเภทน้ำทุกชนิดแม้ว่าจะเป็นน้พดื่ม จะมีอาการขมคออย่างมาก เหมือนทานบอระเพ็ด อาการนี้เป็นจนกระทั่งคลี่คลายและหายไปเอง
2.ภาวะความไม่รู้สึกตัวของผมเวลาทำงานอะไรไป จะมีลักษณะคล้ายคนเมา พูดไม่ชัด ลิ้นคับปาก ควมคุมริมฝีปากไม่ได้ และทำอะไรไปโดยขาดความยั่งคิด
อยากเรียนถามคุณหมอทุกท่านในที่นี้ว่าผมควรเป็นโรคอะไร สาเหตุจากอะไร และควรทำอย่างไรต่อไปดีครับ