ผมมีปัญหากับผู้หญิงคนหนึ่งครับรุนแรงขนาดใหนไปดูกระทู้เก่าๆผมใด้
หลังเกิดเรื่องผมก็ไม่ใด้เลิกยุ่งกับพี่เขาน่ะครับเพราะผมก็แค่ไปดูพี่เขาเล่นกีฬาผมมั่นใจว่าผมไม่ใด้แสดงออกมากแน่ๆเพราะผมก็แค่ดูไม่ใด้กรี๊ดวีดว้ายเลย บางคนหนักกว่าผมแต่ทำไมจ้องผมแค่คนเดียว
แต่เหตุผลด้านบนทำให้นางไม่พอใจผมครับ เมื่อวันก่อนผมไป รร ปกติครับ แต่ผิดปกติตรงที่เจอกล่องไม้เล็กๆวางใว้บนโต๊ะผม ด้วยความแปลกใจ+อยากรู้+เพื่อนเชียร์
ผมเลยเปิดออกดูถึงใด้รู้ว่าข้างในคือกระสุนปืน พอเห็นว่าเป็นกระสุนปืนผมเลยสงสัยว่าใครกันน่ะที่ทำำเรื่องเลวๆแบบนี้ เพื่อนๆผมลงความคิดเห็นว่ารุ่นพี่คนนั้นเป็นคนทำ ผมก็ไม่อยากปรักปรำใครหรอก จนกระทั่งพักเที่ยงนางโทรเฟสมาหาผม
นาง:ไงจ่ะน้องเห็นของขวัญที่พี่ให้ใว้มั้ย พี่ตั้งใจให้น้องเลยน่ะ
ผม:

เป็นคนทำจริงๆด้วย คิดใว้แล้วเชียวว่าคนคิดต่ำแบบนี้คงมีไม่กี่คน
นาง:ปากดีไปเหอะ เดี๋ยวอีกหน่อยจะปากดีไม่ออก ถ้า

ยังไม่เลิกกับยุ่งกับแฟนกรู
กระสุนที่

จะใด้รับจากกรูครั้งต่อไปจะไม่มด้ใส่ในกล่อง แต่จะใด้รับจากกระบอก
ผมกดวางสายด้วยความโกรธด้วยความโมโหผมเลยเดินไปหานางที่ห้อง
ผม

เอากล่องไม้ที่ใส่กระสุนตบหน้านางทีนึงจนหัวแตกแล้วพูดว่า)กรูเอาของมาคืน
:นางกรูเจ็บน่ะ
เพื่อนนาง:นี่น้องครั้งนี้น้องผิดน่ะทำเพื่อนพี่ก่อน
เพื่อนผม:แน่ใจหรอเพื่อนรักพี่เอากระสุนปืนมาขู่เพื่อนหนูก่อนน่ะ
ผม:ถ้าพี่ไม่เชื่อก็ดูนี่(เขวี้ยงกล่องกระสุนลงพื้นจนกระสุนกระเด็นออกจากกล่องไม้)
แล้วหันไปพูดกับนางว่า อย่ามาขู่กรูกรูไม่กลัวหรอก อย่ามาทำต่ำๆแบบนี้กับกรูอีกน่ะ ระวังใว้เถอะจะโดนทิ้งเพราะสันดานต่ำของตัวเอง พอพูดจบผมก็ตบหน้านางสุดแรงอีกทีนึงก่อนจะเดินออกมาด้วยความโกรธ ตอนนี้ผมใจเย็นลงมากแล้วแต่ก็ยังโกรธอยู่ สิ่งที่ผมทำผมทำเกินไปมั้ยครับ
ผมทำกับผู้หญิงเกินไปมั้ยครับ
หลังเกิดเรื่องผมก็ไม่ใด้เลิกยุ่งกับพี่เขาน่ะครับเพราะผมก็แค่ไปดูพี่เขาเล่นกีฬาผมมั่นใจว่าผมไม่ใด้แสดงออกมากแน่ๆเพราะผมก็แค่ดูไม่ใด้กรี๊ดวีดว้ายเลย บางคนหนักกว่าผมแต่ทำไมจ้องผมแค่คนเดียว
แต่เหตุผลด้านบนทำให้นางไม่พอใจผมครับ เมื่อวันก่อนผมไป รร ปกติครับ แต่ผิดปกติตรงที่เจอกล่องไม้เล็กๆวางใว้บนโต๊ะผม ด้วยความแปลกใจ+อยากรู้+เพื่อนเชียร์
ผมเลยเปิดออกดูถึงใด้รู้ว่าข้างในคือกระสุนปืน พอเห็นว่าเป็นกระสุนปืนผมเลยสงสัยว่าใครกันน่ะที่ทำำเรื่องเลวๆแบบนี้ เพื่อนๆผมลงความคิดเห็นว่ารุ่นพี่คนนั้นเป็นคนทำ ผมก็ไม่อยากปรักปรำใครหรอก จนกระทั่งพักเที่ยงนางโทรเฟสมาหาผม
นาง:ไงจ่ะน้องเห็นของขวัญที่พี่ให้ใว้มั้ย พี่ตั้งใจให้น้องเลยน่ะ
ผม:
นาง:ปากดีไปเหอะ เดี๋ยวอีกหน่อยจะปากดีไม่ออก ถ้า
กระสุนที่
ผมกดวางสายด้วยความโกรธด้วยความโมโหผมเลยเดินไปหานางที่ห้อง
ผม
:นางกรูเจ็บน่ะ
เพื่อนนาง:นี่น้องครั้งนี้น้องผิดน่ะทำเพื่อนพี่ก่อน
เพื่อนผม:แน่ใจหรอเพื่อนรักพี่เอากระสุนปืนมาขู่เพื่อนหนูก่อนน่ะ
ผม:ถ้าพี่ไม่เชื่อก็ดูนี่(เขวี้ยงกล่องกระสุนลงพื้นจนกระสุนกระเด็นออกจากกล่องไม้)
แล้วหันไปพูดกับนางว่า อย่ามาขู่กรูกรูไม่กลัวหรอก อย่ามาทำต่ำๆแบบนี้กับกรูอีกน่ะ ระวังใว้เถอะจะโดนทิ้งเพราะสันดานต่ำของตัวเอง พอพูดจบผมก็ตบหน้านางสุดแรงอีกทีนึงก่อนจะเดินออกมาด้วยความโกรธ ตอนนี้ผมใจเย็นลงมากแล้วแต่ก็ยังโกรธอยู่ สิ่งที่ผมทำผมทำเกินไปมั้ยครับ