จะบอกหรือไม่บอกดี ช-ช

ผมก็เป็นไบรุกปกติ อยู่ ม.4 ณ. โรงเรียนแห่งหนึ่ง  ผมได้รู้จักรุ่นน้องบนรถ เป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ผมเข้า โรงเรียนพร้อมกับน้อง น้องอยู่ ม.1 ผมอยู่ ม.2 ผมก็คุยไปปกติ ผมได้เห็นเพื่อนน้อง ชื่อ ต. ผมคิดว่าก็แค่เด็ก ม.1 ไม่เห็นจะน่าสนใจอะไร  พอผมขึ้น ม.3 ผมได้ไปนั่งศาลาในโรงเรียนกับน้องบนรถ  ผมได้เห็นน้อง ต. เล่นกับเพื่อน ผมมองนอง จนน้องบนรถแซวว่า แหม๋ๆๆๆ ชอบเพื่อนหนูหรอ ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรหรอกครับ แต่พอนาๆเข้า กับชอบจริงๆ ชอบมาจนปัจจุบันนี้อ่าครับ พอขึ้น ม.4  ผมได้เข้าแถวฝั่งซ้ายของโดมซึ่งน้องคนนั้นเป็นหนึ่งในวงโยธวาทิตของโรงเรียน ผมมองน้องทุกเช้า (เหมือนโรคจิตร555) ผมมองจนมา เทอม 2 และมีอยู่วันหนึ่ง เพื่อนต่างห้องขอมผม ได้เล่นวอลเลย์บอลกับน้อง ต. และเพื่อนอีกห้องก็รู้ว่าผมชอบน้อง ตอนที่ผมกำลังเดินไปหามัน  ผมไม่รู้ว่าน้องอยู่ พอมันเรียกผม ผมก็มองมันเท่านั้นแหละครับ หน้าผมร้อนผ่าวเลย ผมวิ่งไปนั่งที่ศาลา รุ่นน้องที่เป็นเพื่อนน้อง ต. ก็เข้ามาถามผมว่า พี่เป็นไร วิ่งมาทำไม ?? (น้องรู้แล้วว่าผมชอบ) พอเพื่อนผมเห็นว่าผมเขิล มันก็ตะโกนว่า ไม่มาเล่นวอลเลย์หรอ?? ชอบน้อง ต. ไม่ใช่ไง?? วินาทีนี้น ผมโกรธก็โกรธ อายก็อาย  แต่ก็ทำไรไม่ได้ผมก้วิ่งออกไปนอกโรงเรียน (เลิกเรียนแล้ว)  วันต่อมา น้อง ต. มองผมแปลกไป ผมก้คิดในใจว่า "น้องคงต้องเกลียดเราแล้วแหละ"  ผมก็บอกเะื่อนสนิดผมว่า "กูจะเลิกชอบน้องว่ะ"  เพื่อนผมก็บอกว่า "ทำให้ได้และกัน" แต่ผมก้ทำไม่ได้ พอมีแฟนผมก็อดคิดถึงน้องไม่ได้  จนทำให้ผมเลิกกับแฟน และอีกไม่กี่เดือนโรงเรียนผมได้มีการ แปลอักษร ซึ่งพรหมลิขิตหรือเปล่าก็ไม่รู้ที่ผมได้เห็นหน้าน้อง ผมถามเพื่อนว่า "ๆ เห็นน้อง ต. มั้น' เพื่อนผมก็ตอบว่า "เออๆ กูเห็นแหละ" ผมก็มโนว่า "ๆ น้อง ต. ต้องมองหากูอยู่แน่เลย5555" (ทั้งที่จริงน้องมองไปทั่วแหละ) แต่เหตุบังเอิญอะไรก็ไม่รู้ คนที่บังน้องอยู่ดันขยับออก ผมได้เห็นหน้าน้องเต็มๆ ผมรู้สึกว่าผมเขิลหนักมาก  พอแปลอักษรเสร็จ ผมก็ไปหาเพื่อนน้อง ต. ผมก็เล่าให้ฟังทุกอย่าง แล้วน้องบนรถผมบอกว่า ที่จริง ต. ต้องอยู่ข้างหนู แต่เพื่อนรักพี่(คู่อริ)มาชอบน้อง ต. ทักไปหา ต. แต่ ต. บอกว่าไม่ชอบ เลยไปอยู่แถวแปลอักษรอีกแถวนึง ทำให้ผมได้เจอกับน้อง และน้องบนรถยังบกอีกว่า พี่รู้ป่ะว่า ต. มันจำพี่ได้ด้วย เราก็ถามว่า "จำได้ไง??" น้องก็บอกว่า "ก็หนูถาม ต. ว่า ต. รู้ป่ะว่ามีคนชอบ ต." ต. ก็ตอบว่า "พี่....อะหรอ (.... คือคู่อริเรา) แต่เราไม่ชอบ  กลัว!!!" น้องบนรถก็บอกว่า "ใช่ แต่มีอีกคนนะ" น้อง ต. บอกว่า "พี่....อะหรอ(....คือเรา) ที่ชอบมาหาอุ้มป่ะ(คือน้องบนรถ)" พอน้องบอกว่า ต. จำเราได้นะ เราโครตดีใจที่อย่างน้อย น้องก็จำเราได้  (มาคิดดูอีกที่ น้อ ต. จะจำไม่ได้ได้ไง ก็ไปหาน้องอุ้มทุกเย็น) และอีกไม่กี่วันเราก้จะไม่ได้เจอน้องแล้ว  เราควรบอกน้องมั้ยว่าเราชอบ ถึงน้องจะรู้แต่เราก่อบากบอกจากปากเราเอง  เราควรทำไงดี