เราอายุ 29 ค่ะ แต่งงานแล้ว มีลูก 1 คนสามขวบ
พื้นแพ..เราเป็นคนเฮฮา อารมณ์ว่ามือกิจกรรมโรงเรียนตัวยง เชียร์หลีดเดอร์ ประธานชมรม นักเรียนดีเด่น ที่หนึ่งของชั้น ย้ายโรงเรียนบ่อย เพราะพ่อรับงานราชการเลยมีเพื่อนเยอะหลายจังหวัดมากๆ ค่ะ ทำให้เราเฮฮาปรับตัวเก่ง เราเหมือนเป็นคนสนุกสนาน ชอบอัพนู่นนี่ เหมือนมีความสุข
...
แต่ลึกๆ...เราไม่ค่ะ...
เราไม่มีเพื่อนสนิทแบบมากๆ เหมือนคนอื่น ที่เค้ามีเพื่อนที่คุยกันทุกเรื่อง คือเรามีเพื่อนสนิทนะคะ เพียงแต่ไม่ได้เหมือนในละครที่อยู่ด้วยกันมานาน เข้าใจทุกเรื่องขนาดนั้น เราสนิทกับใครก็ไม่นาน เพราะย้านโรงเรียนบ่อย นานๆ ไปก็ไม่ค่อยเจอ แม้จะคุยอยู่บ้าง
ส่วนเรื่องชีวิตคู่ ยิ่งหนักค่ะ..
สามีเราเคยมีชู้สองครั้ง คนแรกจับได้ตอนลูก 1 เดือน ก็ทะเลาะแรงครั้งแรกเพราะจับได้จากใบเสร็จโรงแรมว่าไปนอนด้วยกันช่วงเราใกล้คลอด แต่หลังจากนั้นก็เลือกจะให้อภัย ตกลงกันว่าจะลืมมันไป ต่อมาจับได้ว่ายังคุยอยู่เหมือนเดิม ทะเลาะอีก ก็เริ่มแยกกันอยู่ พอนานไปจะกลับมาอยู่ด้วยกันใหม่จับได้อีกว่ามีคนที่สอง คนแรกก็ยังอยู่ ทำให้ทะเลาะกันแทบทุกอาทิตย์ ไม่เป็นอันทำงานเลยค่ะ สุดท้ายคนแรกรู้เรื่องคนที่สอง เค้าก็เลยเริ่มหายไปจากสามีเรา ไปมีแฟนใหม่ คนที่สองมีลูกสองคนแล้ว และยังอยู่กับสามีเค้า เราเคยคุยกันเค้าเหมือนจะไม่มายุ่งนะคะ แต่สุดท้ายก็จับได้เรื่อยๆ ค่ะว่าคุยตลอด ทุกวัน ล่าสุดเพิ่งเดือนที่แล้วค่ะที่เห็นค่าข้อความของสามี 3,000 กว่าบาท มาจากการส่งข้อความคุยกับผู้หญิงคนนี้ 1,600 กว่าข้อความ ตั้งแต่ตื่นมาตี 5 ยันตี 1 ของวันถัดไปก่อนเข้านอน
ทุกครั้งที่ทะเลาะเราจะอารมณ์รุนแรง ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลั่ง ด่าสาดเสียเทเสีย บางทีก็กราบเค้าให้เลิกทำร้ายเรา ขอแยกกันอยู่ ขอเลิก ประมาณนี้ตลอด แต่สุดท้ายก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม ตกลงจะลืมไป ทำเหมือนไม่มีอะไร อยู่เพื่อลูก สามีก็สัญญาว่าจะเลิก เป็นคนใหม่อย่างนี้ทุกครั้ง และสักพักก็ไปเจอกับชู้อีก จับได้อีก ทะเลาะอีก ให้อภัย วนไปอย่างนี้
จนหลังๆ เราเข้าใจเค้ามากขึ้น บวกกับความชินชา ไม่เช็ค ปล่อยเค้ามากขึ้น ไม่สนใจว่าจะกลับดึก ไปไหนบ้าง เราไม่โทรไป เค้าก็ไม่โทรมา ตอนเย็นเรากลับบ้านมาเลี้ยงลูก เค้าก็กลับดึกบางทีลูกก็หลับแล้ว สามีเค้าก็ทำตัวธรรมดานะคะ ไม่วง้อ ไม่ทำตัวแย่ ไม่ทำอะไรเลยค่ะ เหมือนใช้ชีวิตธรรมดา แค่คุยกันน้อยลงเฉยๆ ทั้งๆ ที่แต่ก่อนเค้าจะติดคุยกับเรามาก โทรหาทั้งวัน แต่เราปกติไม่ค่อยโทรหาเค้าอยู่แล้วค่ะ ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ พอเค้าไม่โทรมา เราก็ไม่โทรไปอยู่แล้วอีก
ทีนี้เหมือนความสัมพันธ์ กลายเป็นแบบนี้ไปเลยค่ะ ไม่คุยกัน กลับบ้านมาก็เราก็เก็บกวาดทำงานบ้าน สามีก็นั่งดูทีวี บางทีเรานอนกับลูก เค้านอนข้างล่าง
ช่วงนี้เค้าหยุดอยู่บ้านหนึ่งอาทิตย์ เราให้เค้าเลี้ยงลูก เรากลับมาตอนประมาณ 5 โมงเย็นทุกวันก็มีหน้าที่มาเก็บของเล่น ทำกับข้าว ป้อนข้าวลูก ทำงานบ้านซักผ้ากวาดบ้านไปเรื่อยค่ะ ละอาบน้ำพาลูกนอน ส่วนสามีไม่ดูทีวีก็เข้าห้องน้ำไม่ก็ขึ้นไปนอนพอเรากลับมา
มันเหมือนคนเลิกกันแต่อยู่ด้วยกันอ่ะค่ะ
เรารู้สึกไม่มีความสุขค่ะ เรานึกว่าอาจจะเพราะเราเหนื่อย เพราะนอกจากเรื่องชู้ เราเป็นเสาหลักของบ้านด้วยค่ะ เราจ่ายค่าผ่อนบ้านเอง ค่าเรียน ค่าของลูกทุกอย่าง ค่าน้ำค่าไฟ บางทีช่วยสามีจ่ายบัตรเครดิตเดือนละห้าพัน หมื่นนึง พ่อแม่พี่ชายลูกพี่ลูกน้อง เราก็เลี้ยงข้าวพากินพาเที่ยวเสมอ (ตรงนี้เราไม่เหนื่อยและไม่รู้สึกอะไรนะคะ เราอยากตอบแทนบุญคุณพวกเค้าเลี้ยงเรามาแล้วช่วยเลี้ยงหลานค่ะ) เราเงินเดือนเยอะกว่าแฟนประมาณเท่าตัวค่ะ แต่บางเดือนเราก็ไม่พอใช้ ช่วงนี้ห่อข้าวไปกินทุกวันค่ะ กับข้าวที่เหลือ แต่แฟนก็กินเบียร์กับเพื่อน ใช้ของแพงๆ เข้าฟิตเนส กินสตาบัคส์ชิวๆ เรารู้ว่านานๆ ทีแต่เรารู้สึกไม่แฟร์และเหนื่อยมากค่ะ ที่เราต้องมาเครียดบางทีเกือบไม่มีตังค์จ่ายค่าเทอมลูก แต่ก็ปรึกษาเค้าก็ทำอะไรไม่ได้ เราไม่มีเงิน เค้าก็ไม่มีค่ะ พอเราเตือนบัตรเครดิต เค้าก็ไม่พอใจ
แต่อย่างอื่นนิสัยเค้าก็ดีปกตินะคะ นอกจากเห็นแก่ตัวและมีชู้
ตอนนี้เรานอกจากไม่สบายใจก็ป่วย มีก้อนที่หน้าอกเป็นเลือดคั่ง และปวดหัวแรงมากๆ บางที
จะว่าเครียดก็ไม่เชิงค่ะ เพราะมันใช้ชีวิตไปวันๆ ได้ ไม่ได้อมทุกข์ขนาดนั้น อยู่กับคนอื่นอื่นก็คุยเล่น เป็นตัวเฮฮาของเพื่อนๆ ด้วยซ้ำค่ะ
...
..แต่... เราแค่รู้สึกไม่มีความสุขค่ะ
เราไม่รู้ว่าจะทำยังไง
ตอนนี้บางทีไม่อยากคุยกับลูก เล่นกับลูกไปด้วย พ่อแม่ก็ไม่อยากคุย เพื่อนก็ไม่อยากคุย อยากอยู่คนเดียว เหม่อลอย บางทีถือของก็ทำหล่น ทำหก ทำแตก บ่อยๆ
ขอระบายเท่านี้แหล่ะค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน
บางทีการได้เขียนระบายออกมาให้ใครที่เราไม่รู้จักได้ฟังก็รู้สึกดีขึ้นนิดนึงแล้วค่ะ ขอบคุณมาก
เป็นคนสนุกสนาน แต่ไม่มีความสุข...
พื้นแพ..เราเป็นคนเฮฮา อารมณ์ว่ามือกิจกรรมโรงเรียนตัวยง เชียร์หลีดเดอร์ ประธานชมรม นักเรียนดีเด่น ที่หนึ่งของชั้น ย้ายโรงเรียนบ่อย เพราะพ่อรับงานราชการเลยมีเพื่อนเยอะหลายจังหวัดมากๆ ค่ะ ทำให้เราเฮฮาปรับตัวเก่ง เราเหมือนเป็นคนสนุกสนาน ชอบอัพนู่นนี่ เหมือนมีความสุข
...
แต่ลึกๆ...เราไม่ค่ะ...
เราไม่มีเพื่อนสนิทแบบมากๆ เหมือนคนอื่น ที่เค้ามีเพื่อนที่คุยกันทุกเรื่อง คือเรามีเพื่อนสนิทนะคะ เพียงแต่ไม่ได้เหมือนในละครที่อยู่ด้วยกันมานาน เข้าใจทุกเรื่องขนาดนั้น เราสนิทกับใครก็ไม่นาน เพราะย้านโรงเรียนบ่อย นานๆ ไปก็ไม่ค่อยเจอ แม้จะคุยอยู่บ้าง
ส่วนเรื่องชีวิตคู่ ยิ่งหนักค่ะ..
สามีเราเคยมีชู้สองครั้ง คนแรกจับได้ตอนลูก 1 เดือน ก็ทะเลาะแรงครั้งแรกเพราะจับได้จากใบเสร็จโรงแรมว่าไปนอนด้วยกันช่วงเราใกล้คลอด แต่หลังจากนั้นก็เลือกจะให้อภัย ตกลงกันว่าจะลืมมันไป ต่อมาจับได้ว่ายังคุยอยู่เหมือนเดิม ทะเลาะอีก ก็เริ่มแยกกันอยู่ พอนานไปจะกลับมาอยู่ด้วยกันใหม่จับได้อีกว่ามีคนที่สอง คนแรกก็ยังอยู่ ทำให้ทะเลาะกันแทบทุกอาทิตย์ ไม่เป็นอันทำงานเลยค่ะ สุดท้ายคนแรกรู้เรื่องคนที่สอง เค้าก็เลยเริ่มหายไปจากสามีเรา ไปมีแฟนใหม่ คนที่สองมีลูกสองคนแล้ว และยังอยู่กับสามีเค้า เราเคยคุยกันเค้าเหมือนจะไม่มายุ่งนะคะ แต่สุดท้ายก็จับได้เรื่อยๆ ค่ะว่าคุยตลอด ทุกวัน ล่าสุดเพิ่งเดือนที่แล้วค่ะที่เห็นค่าข้อความของสามี 3,000 กว่าบาท มาจากการส่งข้อความคุยกับผู้หญิงคนนี้ 1,600 กว่าข้อความ ตั้งแต่ตื่นมาตี 5 ยันตี 1 ของวันถัดไปก่อนเข้านอน
ทุกครั้งที่ทะเลาะเราจะอารมณ์รุนแรง ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลั่ง ด่าสาดเสียเทเสีย บางทีก็กราบเค้าให้เลิกทำร้ายเรา ขอแยกกันอยู่ ขอเลิก ประมาณนี้ตลอด แต่สุดท้ายก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม ตกลงจะลืมไป ทำเหมือนไม่มีอะไร อยู่เพื่อลูก สามีก็สัญญาว่าจะเลิก เป็นคนใหม่อย่างนี้ทุกครั้ง และสักพักก็ไปเจอกับชู้อีก จับได้อีก ทะเลาะอีก ให้อภัย วนไปอย่างนี้
จนหลังๆ เราเข้าใจเค้ามากขึ้น บวกกับความชินชา ไม่เช็ค ปล่อยเค้ามากขึ้น ไม่สนใจว่าจะกลับดึก ไปไหนบ้าง เราไม่โทรไป เค้าก็ไม่โทรมา ตอนเย็นเรากลับบ้านมาเลี้ยงลูก เค้าก็กลับดึกบางทีลูกก็หลับแล้ว สามีเค้าก็ทำตัวธรรมดานะคะ ไม่วง้อ ไม่ทำตัวแย่ ไม่ทำอะไรเลยค่ะ เหมือนใช้ชีวิตธรรมดา แค่คุยกันน้อยลงเฉยๆ ทั้งๆ ที่แต่ก่อนเค้าจะติดคุยกับเรามาก โทรหาทั้งวัน แต่เราปกติไม่ค่อยโทรหาเค้าอยู่แล้วค่ะ ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ พอเค้าไม่โทรมา เราก็ไม่โทรไปอยู่แล้วอีก
ทีนี้เหมือนความสัมพันธ์ กลายเป็นแบบนี้ไปเลยค่ะ ไม่คุยกัน กลับบ้านมาก็เราก็เก็บกวาดทำงานบ้าน สามีก็นั่งดูทีวี บางทีเรานอนกับลูก เค้านอนข้างล่าง
ช่วงนี้เค้าหยุดอยู่บ้านหนึ่งอาทิตย์ เราให้เค้าเลี้ยงลูก เรากลับมาตอนประมาณ 5 โมงเย็นทุกวันก็มีหน้าที่มาเก็บของเล่น ทำกับข้าว ป้อนข้าวลูก ทำงานบ้านซักผ้ากวาดบ้านไปเรื่อยค่ะ ละอาบน้ำพาลูกนอน ส่วนสามีไม่ดูทีวีก็เข้าห้องน้ำไม่ก็ขึ้นไปนอนพอเรากลับมา
มันเหมือนคนเลิกกันแต่อยู่ด้วยกันอ่ะค่ะ
เรารู้สึกไม่มีความสุขค่ะ เรานึกว่าอาจจะเพราะเราเหนื่อย เพราะนอกจากเรื่องชู้ เราเป็นเสาหลักของบ้านด้วยค่ะ เราจ่ายค่าผ่อนบ้านเอง ค่าเรียน ค่าของลูกทุกอย่าง ค่าน้ำค่าไฟ บางทีช่วยสามีจ่ายบัตรเครดิตเดือนละห้าพัน หมื่นนึง พ่อแม่พี่ชายลูกพี่ลูกน้อง เราก็เลี้ยงข้าวพากินพาเที่ยวเสมอ (ตรงนี้เราไม่เหนื่อยและไม่รู้สึกอะไรนะคะ เราอยากตอบแทนบุญคุณพวกเค้าเลี้ยงเรามาแล้วช่วยเลี้ยงหลานค่ะ) เราเงินเดือนเยอะกว่าแฟนประมาณเท่าตัวค่ะ แต่บางเดือนเราก็ไม่พอใช้ ช่วงนี้ห่อข้าวไปกินทุกวันค่ะ กับข้าวที่เหลือ แต่แฟนก็กินเบียร์กับเพื่อน ใช้ของแพงๆ เข้าฟิตเนส กินสตาบัคส์ชิวๆ เรารู้ว่านานๆ ทีแต่เรารู้สึกไม่แฟร์และเหนื่อยมากค่ะ ที่เราต้องมาเครียดบางทีเกือบไม่มีตังค์จ่ายค่าเทอมลูก แต่ก็ปรึกษาเค้าก็ทำอะไรไม่ได้ เราไม่มีเงิน เค้าก็ไม่มีค่ะ พอเราเตือนบัตรเครดิต เค้าก็ไม่พอใจ
แต่อย่างอื่นนิสัยเค้าก็ดีปกตินะคะ นอกจากเห็นแก่ตัวและมีชู้
ตอนนี้เรานอกจากไม่สบายใจก็ป่วย มีก้อนที่หน้าอกเป็นเลือดคั่ง และปวดหัวแรงมากๆ บางที
จะว่าเครียดก็ไม่เชิงค่ะ เพราะมันใช้ชีวิตไปวันๆ ได้ ไม่ได้อมทุกข์ขนาดนั้น อยู่กับคนอื่นอื่นก็คุยเล่น เป็นตัวเฮฮาของเพื่อนๆ ด้วยซ้ำค่ะ
...
..แต่... เราแค่รู้สึกไม่มีความสุขค่ะ
เราไม่รู้ว่าจะทำยังไง
ตอนนี้บางทีไม่อยากคุยกับลูก เล่นกับลูกไปด้วย พ่อแม่ก็ไม่อยากคุย เพื่อนก็ไม่อยากคุย อยากอยู่คนเดียว เหม่อลอย บางทีถือของก็ทำหล่น ทำหก ทำแตก บ่อยๆ
ขอระบายเท่านี้แหล่ะค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน
บางทีการได้เขียนระบายออกมาให้ใครที่เราไม่รู้จักได้ฟังก็รู้สึกดีขึ้นนิดนึงแล้วค่ะ ขอบคุณมาก