เหนื่อยจังเลย ขอกำลังใจหน่อยได้มั้ย 😖

สวัสดีค่ะ เราอยากรู้ว่าแบบนี้เราเหนื่อยไปมั้ย เรื่องมีอยู่ว่าเราเลิกกับแฟนถอยคนละก้าวแล้วเป็นพี่น้อง แบบจบด้วยดีนะคะ เหตุผลที่จบคือเค้าบอกความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม แต่เรายังรักแฟนอยู่รักมากด้วย เราร้

ร้องไห้จนน้ำตาไม่ไหล ก็ยังไม่รู้สึกดีขึ้นมาสักที...

ตอนนี้เราอธิบายความรู้สึกตัวเองไม่ได้ เราเข้าใจผิดกับคนนึง แล้วมันก็ลุกลามกลายเป็นมีปากเสียง (ผ่านคีบอร์ด) แล้วก็รู้สึกว่าจบไม่สวย ต่างคนต่างก็อดกลั้นอารมณ์โมโหและหงุดหงิดต่อกันและกัน เราทำอะรไม่ได

พวกคุณเหนื่อยไหม ทำไม่ฉันเหนื่อยจัง ฉันยังหาวิธีให้ชีวิตราบรื่นไม่ได้ เลย เดินหน้าก็สดุด ถอยหลังก็ชนฝา เดินไปข้างๆก็เหยียบหนาม หยุดอยู่เฉยๆก็ทุรนทุลาย ....เอาละฉันแค่บ่น ฉันยังไม่ยอมแพ้กับชีวิตนี้หรอก

รู้สึกว่าการมีลมหายใจให้ข้ามไปแต่ละวันมันเหนื่อย มันท้อ มันสินหวังจังเลย ยุคที่ของแพงทั้งแผ่นดิน เงินไม่พอใช้ ครอบครัวไม่ค่อยเข้าใจ แฟนก็ปรึกษาอะไรไม่ค่อยได้ รู้สึกโดดเดี่ยวค่ะ ตอนที่พิมพ์อยู่น้ำตาซึม

เหนื่อยมากๆอยากระบายกับใครสักคนนึง ขอถามหน่อยได้มั้ยว่ายิ่งโตไปเรื่อยๆต้องเจออะไรบั่นทอนจิตใจขนาดนี้เลยหรอแล้วถ้าร้องไห้จะดูบ้ามั้ยกับเรื่องเล็กน้อยๆดูเอาแต่ใจไปมั้ยถ้ามีเรื่องเล็กๆน้อยๆเข้ามากระทบจิต

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ บางทีเราเครียดๆ รู้สึกอยากร้องไห้แต่ไม่อยากร้องไห้คนเดียว แล้วก็ไม่ได้อยากเล่าระบายให้ฟัง ขอแค่มีเพื่อนข้างๆเวลาเราร้องไห้เฉยๆอ่ะค่ะ เรารู้แล้วก็คิดเสมอว่าเวลาแบบนี้เราต้องให้กำ

ช่วงนี้มีแต่ปัญหาเข้ามา เยอะแยะมากมายไปหมด เลยอยากจะขอกำลังใจจากทุกคนที่เห้นกระทู้นี้ เราเหนื่อยมากเลยค่ะปัญหาทุกอย่างมันรุมเข้ามาพร้อมๆกัน เราก้พยายามปลอมใจตัวเองว่าเดะมันก้ผ่านไปพยามแข้มแข้งจนท้อ เข

เมื่อวานเครียดเรื่องงานจนร้องไห้ออกมา ตั้งแต่เรียนจบทำงานมาหลายปี นี่คือครั้งแรกเลยที่มันเครียดจนร้องไห้ออกมา พอร้องแล้วเหมือนท่อแตก น้ำตาไหลไม่หยุด ผ่านมา1วันยังรู้สึกจัดการอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยจะได้

มีอยู่วันนึง ร้องไห้ แล้วน้ำตามันไหลย้อนกลับเข้าตาค่ะประมาณว่านอนร้องไห้แล้วพลิกตัว น้ำตาเลยไหลย้อนกลับ แต่แปลกใจและเกิดคำถามเฉยเลย ทั้งที่น้ำตาเนี่ย เค็มมาก ๆ หนูคิดว่ามันจะเหมือนเกลือ แต่ก็ไม่เคยเอา