วันปัจฉิมวนมาอีกครั้งทำให้คิดถึงเพื่อนบ้างคนที่ไม่ได้เป็นเพื่อนกันแล้ว

เราคบกับแฟนเก่ามา 7 ปีค่ะ คบกันตั้งแต่อายุประมาณ 18-19 ปี และเลิกกันได้ประมาณ 1 ปี แล้วค่ะ ความสัมพันธ์ที่ผ่านมาช่วงคบกันก็มีทั้งดีและร้าย สุขและทุกข์ปะปนกันไป ตั้งแต่วันแรกที่เลิกกันจนวันนี้เขายังติด

คือ เราเลิกกับแฟนได้ 2 ปีกว่าแล้ว หลังจากที่คบกันมากว่า 8 ปี เราคิดว่าเวลาจะช่วยได้ เราคิดว่าตอนเราจะไม่เหงา แต่จริงๆ เราโคตรเหงาเลย เราคิดว่าเราจะเริ่มต้นกับใครสักคนได้ แต่จริงๆ แล้วไม่ได้เลย เราพยา

เป็นคนนึงที่แอบชอบรุ่นพี่คนนึง ทักเขาไปเขาก้อคุยกับเรานะยอมเป้นที่ระบายของเขา เขาก็เศร้าเรื่องแฟนเก่าเราก็พร้อมที่จะรับฟัง (ทั้งๆที่เราก็ชอบเขา)(รู้สึกเศร้าทุกครั้งที่เขาคิดถึงแฟนเก่า แต่ก็ยอมฟังทั้งๆ

เลิกกับแฟนมาจะห้าเดือนเเล้ว ทั้งๆที่เรายังรักเขา เเต่เขาทิ้งเราไปคบกับคนอื่นเลย ร้องไห้ คิดถึง เพราะเรารักเขา ให้ไปหมดทั้งใจ เเต่ที่ได้กลับมาคือ น้ำตาเเละความเสียใจ เราอยากระบาย ขอคำแนะนำ มันมีช่วงนึง

เรื่องของเรื่องคือ คบกันมาสองสามเดือน แต่เราทั้งคู่เป็นแฟนกันรักกันมีไรกันแล้ว วางแผนอนาคตไว้ด้วยกัน #เขาบอกว่าไม่ได้โพสต์อะไรหรอก มีแต่เพื่อนสนิททั้งนั้น ไม่อยากให้มาคอยจับผิดว่าโพสต์อะไรบ้าง #ทั้งๆท

สวัสดีค่ะ เราคุยกับผู้ชายคนนึงที่คบกับแฟนมาเกือบ 10 ปี เรารู้แต่แรกว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว แต่ด้วยที่ในโซเชียลเขากับแฟนไม่เคยโพสต์อะไรถึงกันเลยเราก็คิดว่ามีหวังและที่เราคุยเพราะอยากรู้จักผู้ชายแบบนี้ คุยก

ตามกะทู้เลย เริ่มแรกเรารู้จักแม่แฟนก่อนมารู้จักแฟน คือเราทำงาน คือเราทำงานอยู่ที่เดียวกับแฟนแล้วนะ แล้วทีนี้เราก็ตกลงคุยกันกับแฟนตอนที่ลองคุยกัน แม่แฟนก็เหมือนจะดี แต่พองอเรามาคบกันแม่แฟนกับเปลี่ยนเป็

แก้ไข คุณเคยคิดถึงแฟนเก่า แต่ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิดไหมคะ อยู่ดีๆก็คิดถึงแฟนเก่า ทั้งๆที่เรามีแฟนหรือครอบครัวอยู่แล้ว เราเป็นคนนึงที่เป็นแบบนั้น ไม่รู้ทำไมยังคิดถึง หรือฝันถึงอยู่บ่อยครั้ง ทั้งๆที่ตอนคบ

เค้าชอบลงสตอรี่แนวๆแบบยังไม่ลืมคนเก่า คิดถึงแฟนเก่า แฟนเก่าคนโปรดอะไรแบบนี้ ทั้งๆที่คุยกับเราอยู่ แล้วเค้าก็บอกนะคะว่าชอบเรา ที่คุยๆอยู่ก็หวังคบ แต่เราก็เจ็บใจทุกครั้งที่เค้าลงสตอรี่แบบนั้น ควรทำยังไง

บางครั้งก็รู้สึกน้อยใจนะคะที่แฟนไม่เคยอัพรูปไม่เคยโพสต์อะไรถึงเราเลย ทั้งๆที่คอนที่เขาคบกับแฟนเก่าของเค้าที่ผ่านมาเขาโพสต์รูปหรือโพสต์เพลถึงคนนั้นบ่อยๆ แต่พอกับเราไม่มีเลยสักนิด เราควรจะคิดยังไงล่ะ 😞