อันนี้เป้นกระทู้แรกของผม เขียนผิดอะไรต้องขอโทดด้วย
เคยไหม ที่เวลาเราอยู่คนเดียว แล้วเหมือนว่าเรา
ไม่ได้อยูคนเดียว .
ขอเข้าเรื่องเรยล่ะกัน คือ มันเริ่มจากที่ผมเสียปู่ผมไป ที่โรงพยาบาล จ.กำแพงเพชร
ชื่อโรงพยาบาลขอไม่เอย เมื่อปีที่แล้ว มันเริ่มเกิดจากที่ปู่ผมป่วย
ตอนนั้นญาติๆก็จะมารวมตัวกัน ไปเฝ้าคุณปู่ที่โรงพญาบาล ร่วมถึงคุณย่าที่ต้องไปเฝ้าปู่
แล้วผมคนหนึ่งล่ะที่ไม่ค่อยที่จะไปเยี่ยม เอาง่ายๆ ไม่ได้ไปเลย
ช่วงนั้น ติดเที่ยว ติดเพื่อน ติดเกม จนมาถึง วันที่ 7 เมษา 2559 ในวันนั้น ปู่ผมได้เสียชีวิตไป
ตอนนั้นผมไม่รุ้หรอกว่าผมเสีย จนเที่ยวเสร็จกลับบ้านมาก็ เกือบ 6โมงเย็นกว่าๆ ก็มืดแล้วล่ะ
พ่อผมได้โทรมาหา บอกว่า ปู่เสียแล้ว ตอนนั้นรู้สึกขนลุกวาปขึ้นมาเลย
ผมก็ได้มาเตรียมของที่ วัดในช่วงกลางคืน ตอนนั้นผมก็ช่วยจัดของต่างๆนาๆไป
จนประมาณตี 3 ได้ ที่ผมไม่หลับคือ ดีด กาแฟ มากเลย เห่อตอนนั้นอยากให้ญาติๆเห็นว่า เป็นคนขยัน
แล้วอา ผมได้เรียกไปหา อาบอกให้ผมไปเอา หมอน กับ ผ้าห่ม มาให้ที่วัดหน่อย
ผมก็ตอบไปแบบไม่ลังเลว่า ได้ครับเดียวไปเอาให้
แล้วผมก็รีบไปเอาของตามที่อาบอก โดยไปกับมอเตอร์ไซค์คู่ใจของผมไม่ถึงนาทีก็ถึงบ้าน เพราะบ้านผม กับ วัดใกล้ๆกัน
พอผมถึงบ้านก็รีบจัดของตามที่สั่ง ในขณะที่ผมกำลังขับรถออกมานั้น ของที่อยู่หน้าตะกร้าก็หล่น แล้วผมก้มลงไปเก็บ แล้วอยู่ๆ เสียงไอก็ดังขึ้น!!
ตอนนั้นผมตกใจมาก เพราะในบ้านไม่มีใครอยู่ นอกจากผมที่กลับมาเอาของ ตอนนั้นทำไรไม่ถูกเลยรีบไปวัด
ผมก็เอาของที่อาสั่งเอาไปให้ และ ผมก็มานั่งคิดว่ามันคือเสียงอะไร แต่ที่ได้ยินมันเหมือนเสียงปู่มาก แต่ตอนนั้นไม่อยากเคลียดเลยนึกว่าหูคงจะฟาดไป
จนประมาณตอนตี 4 เกือบ ตี 5 ผมกระว่าจะมานอนเล่นที่บ้าน คือบ้านผมจะมี 2 หลัง หลังใหญ่คือ เป้นบ้านไม้ยกสูง ( เป็นบ้านของ ปู และ ย่านั้นเอง )
แต่จะมีพี่สาวกับน้องสาว ซึ่งเป็นลูกของอา จะนอนอยู่บ้านใหญ่ และ อีกหลังหนึ่ง คือ บ้านไม้หลังเล็ก ยกสูงประมาณ 1 เมตรกว่าๆ คือผมได้ไปนอนที่บ้าน
เล็กของผม โดยตอนนั้นมีผมคนเดียวแน่นอน เพราะทุกคนไปนอนวัดหมด
ตอนนั้นอากาศเย้นแปลกๆๆ ตอนนั้นกำลังเคลิ้มหลับ ก็ต้องตกใจ เพราะ ได้ยินเสียงเดินบนบ้านใหญ่ ตอนนั้นจะคิดว่าแมวก็ไม่น่าใช่ เพราะ แมวจะเดินไร
จะเดินดังแบบนั้น คุณหลอกนึกถึง คนเดินเหยียบกระดานไม้แบบแรงๆสิ ตอนนั้นเงียบมาก ผมกำลังฟังว่าเสียงนั้นคือเสียงอะไร มันดังเอี๊ยดด เอี๊ยดด เอี๊ยดด
สักพักเสียงมันมาตรงบรรได ที่ทางลงของบ้านใหญ่ ตอนนั้นจิตผมแตกเรยครับ รีบไปที่รถเพื่อขี่ออกไปที่วัด ในขณะที่ผมรีบวิ่งไปที่รถนั้นมันมีช่วงนึ่ง
ที่หางตาผมได้เห็นเงาคนยืน อยุ่ตรงนอกกระชาน ตอนนั้นทำไรไม่ถูกเลย รีบขับรถไปหาอาที่วัด ไปเล่าให้ฟัง หลายคนอาจไม่เชื่อในสิ่งทีผมเล่า
เพราะก็ไม่ได้ว่าใครเพราะแบบนี้มันเชื่อกันยาก สิ่งที่เจอทำให้ผมคิดได้คือ ตอนที่เขาป่วยเราไม่เคยจะไปเยี่ยมหรือไปหาเขาในช่วงที่มีชีวิตอยู่
เขาเรยมาหาผม
" ไว้อาลัย คุณปู่ ที่รักครับ "
คุณปู่
เคยไหม ที่เวลาเราอยู่คนเดียว แล้วเหมือนว่าเรา
ไม่ได้อยูคนเดียว .
ขอเข้าเรื่องเรยล่ะกัน คือ มันเริ่มจากที่ผมเสียปู่ผมไป ที่โรงพยาบาล จ.กำแพงเพชร
ชื่อโรงพยาบาลขอไม่เอย เมื่อปีที่แล้ว มันเริ่มเกิดจากที่ปู่ผมป่วย
ตอนนั้นญาติๆก็จะมารวมตัวกัน ไปเฝ้าคุณปู่ที่โรงพญาบาล ร่วมถึงคุณย่าที่ต้องไปเฝ้าปู่
แล้วผมคนหนึ่งล่ะที่ไม่ค่อยที่จะไปเยี่ยม เอาง่ายๆ ไม่ได้ไปเลย
ช่วงนั้น ติดเที่ยว ติดเพื่อน ติดเกม จนมาถึง วันที่ 7 เมษา 2559 ในวันนั้น ปู่ผมได้เสียชีวิตไป
ตอนนั้นผมไม่รุ้หรอกว่าผมเสีย จนเที่ยวเสร็จกลับบ้านมาก็ เกือบ 6โมงเย็นกว่าๆ ก็มืดแล้วล่ะ
พ่อผมได้โทรมาหา บอกว่า ปู่เสียแล้ว ตอนนั้นรู้สึกขนลุกวาปขึ้นมาเลย
ผมก็ได้มาเตรียมของที่ วัดในช่วงกลางคืน ตอนนั้นผมก็ช่วยจัดของต่างๆนาๆไป
จนประมาณตี 3 ได้ ที่ผมไม่หลับคือ ดีด กาแฟ มากเลย เห่อตอนนั้นอยากให้ญาติๆเห็นว่า เป็นคนขยัน
แล้วอา ผมได้เรียกไปหา อาบอกให้ผมไปเอา หมอน กับ ผ้าห่ม มาให้ที่วัดหน่อย
ผมก็ตอบไปแบบไม่ลังเลว่า ได้ครับเดียวไปเอาให้
แล้วผมก็รีบไปเอาของตามที่อาบอก โดยไปกับมอเตอร์ไซค์คู่ใจของผมไม่ถึงนาทีก็ถึงบ้าน เพราะบ้านผม กับ วัดใกล้ๆกัน
พอผมถึงบ้านก็รีบจัดของตามที่สั่ง ในขณะที่ผมกำลังขับรถออกมานั้น ของที่อยู่หน้าตะกร้าก็หล่น แล้วผมก้มลงไปเก็บ แล้วอยู่ๆ เสียงไอก็ดังขึ้น!!
ตอนนั้นผมตกใจมาก เพราะในบ้านไม่มีใครอยู่ นอกจากผมที่กลับมาเอาของ ตอนนั้นทำไรไม่ถูกเลยรีบไปวัด
ผมก็เอาของที่อาสั่งเอาไปให้ และ ผมก็มานั่งคิดว่ามันคือเสียงอะไร แต่ที่ได้ยินมันเหมือนเสียงปู่มาก แต่ตอนนั้นไม่อยากเคลียดเลยนึกว่าหูคงจะฟาดไป
จนประมาณตอนตี 4 เกือบ ตี 5 ผมกระว่าจะมานอนเล่นที่บ้าน คือบ้านผมจะมี 2 หลัง หลังใหญ่คือ เป้นบ้านไม้ยกสูง ( เป็นบ้านของ ปู และ ย่านั้นเอง )
แต่จะมีพี่สาวกับน้องสาว ซึ่งเป็นลูกของอา จะนอนอยู่บ้านใหญ่ และ อีกหลังหนึ่ง คือ บ้านไม้หลังเล็ก ยกสูงประมาณ 1 เมตรกว่าๆ คือผมได้ไปนอนที่บ้าน
เล็กของผม โดยตอนนั้นมีผมคนเดียวแน่นอน เพราะทุกคนไปนอนวัดหมด
ตอนนั้นอากาศเย้นแปลกๆๆ ตอนนั้นกำลังเคลิ้มหลับ ก็ต้องตกใจ เพราะ ได้ยินเสียงเดินบนบ้านใหญ่ ตอนนั้นจะคิดว่าแมวก็ไม่น่าใช่ เพราะ แมวจะเดินไร
จะเดินดังแบบนั้น คุณหลอกนึกถึง คนเดินเหยียบกระดานไม้แบบแรงๆสิ ตอนนั้นเงียบมาก ผมกำลังฟังว่าเสียงนั้นคือเสียงอะไร มันดังเอี๊ยดด เอี๊ยดด เอี๊ยดด
สักพักเสียงมันมาตรงบรรได ที่ทางลงของบ้านใหญ่ ตอนนั้นจิตผมแตกเรยครับ รีบไปที่รถเพื่อขี่ออกไปที่วัด ในขณะที่ผมรีบวิ่งไปที่รถนั้นมันมีช่วงนึ่ง
ที่หางตาผมได้เห็นเงาคนยืน อยุ่ตรงนอกกระชาน ตอนนั้นทำไรไม่ถูกเลย รีบขับรถไปหาอาที่วัด ไปเล่าให้ฟัง หลายคนอาจไม่เชื่อในสิ่งทีผมเล่า
เพราะก็ไม่ได้ว่าใครเพราะแบบนี้มันเชื่อกันยาก สิ่งที่เจอทำให้ผมคิดได้คือ ตอนที่เขาป่วยเราไม่เคยจะไปเยี่ยมหรือไปหาเขาในช่วงที่มีชีวิตอยู่
เขาเรยมาหาผม
" ไว้อาลัย คุณปู่ ที่รักครับ "