แยกประเด็นออกดีกว่านะคะ ไม่งั้นจะเป็นการจับแพะชนแกะ  การที่เงินบาทเป็นที่ยอมรับมากขึ้นและการที่กำลังซื้อของคนในประเทศมากขึ้น สองอย่างนี่มันเกิดพร้อมกัน แต่มันเป็นเพราะขนาดเศรษฐกิจเราขยายขึ้น ฐานะการเงินการคลังมีเสถียรภาพมากกว่าเมื่อเทียบกับเพื่อนบ้าน  

การที่สกุลเงินใดจะเป็นที่ยอมรับในภูมิภาค  มันเกิดจากความมั่นคงของสกุลเงินนั้นๆมากกว่าค่ะ ส่วนการที่เงินบาทเป็นที่ยอมรับมากกว่าสกุลเงินอื่นก็เป็นเพราะประเทศเราตั้งอยู่ตรงกลางมีชายแดนติดกับหลายประเทศ  รอบๆตัวเรา CLMV เงินบาทมีเสถียรภาพมากที่สุด เพื่อนบ้านเราในอดีตอยู่ๆรัฐบาลทหารก็ยกเลิกเงินบ้าง มึภาวะเงินเฟ้อสูงติดต่อกันบ้าง เงินสำรองขึ้นๆลงๆไม่มีระบบบริหารจัดการอัตราแลกเปลี่ยนที่ดีพอ ค่าเงินมันเลยไม่ค่อยมีเสถียรภาพเท่าไหร่  เมื่อก่อนเพื่อนบ้านเราใช้เงินดอลล่าร์กัน  เงินบาทใช้แค่ตามชายแดน  แต่ในยุคหลังมาขนาดเศรษฐกิจเราใหญ่ขึ้น มีนักลงทุนไทยตั้งแต่บริษัทใหญ่ไล่ลงมาจนถึง SME สามารถออกไปลงทุนเพื่อนบ้านมากขึ้น แบงค์ไทยต่างๆแห่ไปเปิดสาขา ธนาคารแห่งประเทศไทยก็มีการทำ MOU กับธนาคารกลางประเทศเพื่อนบ้านให้สามารถแลกเปลี่ยนเงินกันได้ตรงโดยไม่ต้องผ่านสกุลเงินหลักอื่นๆเช่นดอลล่าร์  เงินบาทเลยเป็นเงินที่มีการใช้มากในแถบนี้

ส่วนเรื่องของกำลังซื้อ บ้านเรามีแน่ค่ะ  แต่ผู้คนจะมีอารมณ์ซื้อรึเปล่ามันเป็นอีกเรื่องนึงค่ะ  ตอนนี้เกษตรกรยังไม่ต้องพูดถึงพึ่งจะลืมตาอ้าปากกันได้ ส่วนชนชั้นกลางเราว่าส่วนใหญ่ยังมีเงิน แต่ถ้าเศรษฐกิจมีแนวโน้มไม่ค่อยดี ผู้คนส่วนใหญ่ก็จะเก็บเงิน ตอนนี้อัตราการออมเงินเราสูงเป็นอันดับต้นของเอเชีย  คนที่มีอารมณ์ซื้อตอนนี้มีแต่คนที่มีเงินเหลือเยอะจนรู้สึกว่าผลตอบแทนการออมนั้นน้อยเกินไป ลงทุนก็ไม่รู้จะไปลงทุนอะไรเพราะต้องระมัดระวังกับความไม่แน่นอน  ดังนั้นพวกคนที่มีเงินเหลือเก็บก็เลยช้อปกระจาย พวกรถหรู คอนโดหรู ก็เลยขายดี