เคยมั้ยต้องทำเฉยๆกับคนที่เราคิดถึงเขาตลอดเวลา

บางครั้งการตัดสินใจยุติความสัมพันธ์กับใครคนนึงที่เราคบมาเกือบ 10 ปีจากคนที่คุยถูกคอ คุยด้วยแล้วรู้สึกผ่อนคลายจนกลายเป็นคนรู้กาย **ขอใช้คำนี้ดีกว่านะ**เพราะเราสองคนตัดสินใจทำในสิ่งที่มันถูกต้อง  เราต้องเจอหน้าเขาอยู่ แต่คุยกันได้แค่ในฐานะคนรู้จักกันเท่านั้น ทั้งๆในใจคิดอยากจะเข้าไปกอด อยากจูบ เขามาก อยากเข้าไปถามว่าคิดถึงเราเหมือนกันบ้างรึเปล่า แต่ต้องห้ามใจตัวเอง ซึ่งกว่าจะผ่านแต่วินาทีไปได้ ทรมานมากๆ  ในตอนนี้ถึงแม้ว่าเราจะตั้งใจทำหน้าที่ของเราทุกอย่างให้ดีแล้ว  แต่ไม่มีเวลาไหนเลยที่ไม่คิดถึงเขา   จะต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะลืมเขาได้