สวัสดีเพื่อนๆพี่ๆทุกคน วันนี้เราอยากจะระบายเรื่องบางเรื่องที่คนอื่นอาจจะไม่เข้าใจมัน เรื่ิองมีอยุ่ว่า เราคุยกับ ผช.คนนึงคุยกันทุกวันเราเป้นคนแบบถ้าไม่สนใจจริงๆเราจะไม่ไปส่องพอรุ้ได้สักพักคือเราทำให้เรายิ้มได้ว่ะหัวเราะได้เราก้อเกิดความคิดที่จะไปส่อง เออก้อส่อง

!! คือมีแฟนแล้วไง เราก้อทักไปถามว่าทำไมถึงทำกันแบบนี้ เขาให้คำตอบเราว่าชอบเรามานานแล้วเป้นเพื่อนในเฟสเรามานานอยากรุ้จากเราอยากคุยกับเราเลยไม่กล้าบอกว่าตัวเองมีแฟนแล้วกัวเราหายไปกัวเราไม่คุย เราก้อให้ขอตกลงกันว่าอยากคุยก้ออย่าทำให้เราเดือดร้อนล่ะกัน ตอนนี้เราคุยกันได้2เดือนแล้ว เรากับเขาทุกเย้นจะอยุ่ด้วยกันตลอดเราเรียนคนล่ะที่กัน ก้อคืออาชีวะกะเทคนิคนี้และ เขามารับเราไปกินข้าวกลางวันทุกวัน ไปส่งท่ารถกลับบ้านมั่งคือมันมีความสุขว่ะ แต่แฟนเขาอยุ่ต่างจังหวัด พอวันนี้เราเห้นแฟนเราโพสหากัน

ทำไมถึงรักกันขนาดนี้ว่ะ เรามาคิดดูอีกทีเราก้อ

เนอะ อยุ่ในความสุขของตัวเองและ

มันเป้นความทุกข์ของคนอื่น เราบอกกับตัวเองตลอดเรื่องของเขากะเรามันเป้นไปไม่ได้ แต่ยังจะ

ที่จะคิดอย่า 😥😢
สับสนกับตัวเอง