เราอยู่กับสามีมาตั้งแต่อายุ 17 ตอนนี้ก็ 40 กว่าๆ
มีลูก โตแล้ว
คิดว่าอยากอยู่จนแก่เฒ่า ดูแลกันไป แต่แล้วมีเหตุการณ์ที่เกิดซ้ำๆ ทำให้เราเสียใจเรื่อยๆ ที่แล้วมาก็อภัยทุกครั้ง
แต่ครั้งนี้มันเกิดขึ้นอีก..เราไม่อยากให้อภัยอีกแล้ว คิดว่าถ้าให้อภัยคงมีอีกเรื่อยๆ เราก็เสียใจเรื่อยๆ อาจจะเสียใจไปจนแก่จนตาย
ใจนึงเลิกแล้วก็เรากลัวว่าเราจะไปไม่รอด แต่อีกใจเราไม่อยากอยู่ด้วยแล้ว เรากลัวเสียใจเรากลัวทุกข์ใจอีก
ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เราเปิดร้านค้าค่ะ (ร้านเช่า)รายได้พอได้นิดๆหน่อยๆ เราควรแยกออกมามั้ย ไม่มีสมบัติร่วมกันค่ะ ไม่มีบ้าน เรามีเงินก็บบ้างเล้กๆน้อยๆ
เราควรทำไงดีช่วยแนะนำหน่อยหาทางออก เรามืดทุกด้าน วันนึงเรานั่งคิดมากอยู่เราไม่มีทางออก เราคิดมากจนปวดหัว
เรื่องรักไม่คงไม่มีแล้วค่ะ อยู่กันมานานเลยคำว่ารักไปแล้ว
มีใครเริ่มต้นชีวิตใหม่ตอนอายุ 40 กว่าๆมั้ย
มีลูก โตแล้ว
คิดว่าอยากอยู่จนแก่เฒ่า ดูแลกันไป แต่แล้วมีเหตุการณ์ที่เกิดซ้ำๆ ทำให้เราเสียใจเรื่อยๆ ที่แล้วมาก็อภัยทุกครั้ง
แต่ครั้งนี้มันเกิดขึ้นอีก..เราไม่อยากให้อภัยอีกแล้ว คิดว่าถ้าให้อภัยคงมีอีกเรื่อยๆ เราก็เสียใจเรื่อยๆ อาจจะเสียใจไปจนแก่จนตาย
ใจนึงเลิกแล้วก็เรากลัวว่าเราจะไปไม่รอด แต่อีกใจเราไม่อยากอยู่ด้วยแล้ว เรากลัวเสียใจเรากลัวทุกข์ใจอีก
ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เราเปิดร้านค้าค่ะ (ร้านเช่า)รายได้พอได้นิดๆหน่อยๆ เราควรแยกออกมามั้ย ไม่มีสมบัติร่วมกันค่ะ ไม่มีบ้าน เรามีเงินก็บบ้างเล้กๆน้อยๆ
เราควรทำไงดีช่วยแนะนำหน่อยหาทางออก เรามืดทุกด้าน วันนึงเรานั่งคิดมากอยู่เราไม่มีทางออก เราคิดมากจนปวดหัว
เรื่องรักไม่คงไม่มีแล้วค่ะ อยู่กันมานานเลยคำว่ารักไปแล้ว