เกริ่นนำว่ากระทู้อวยอั้มนะจ๊ะ กลัวแฟนขับอ่านๆ ไปจะฉีกผ้าแพรทิ้ง 55555

สีหน้าและแววตาของอนัญทิพย์ในเวอร์ชั่นอั้มฉากแรกในหอคำ ไล่ระดับได้ดีมาก เริ่มตั้งแต่ก่อนเข้าไปในหอคำ มันมีทั้งความโกรธ ความหวาดกลัว ความหวั่นใจ ความสั่นคลอน พอเข้าไปในหอคำปะทุออกมาไล่เลี่ยกันแต่อั้มเก็บรายละเอียดอารมณ์ได้ดีมาก กลัวคือกลัว หวั่นใจคือหวั่นใจ โกรธคือปึ้ง! ชัดเจน ตอนที่บุรพคามเดินลงมาก่อนตอบหน้าเจ้าทิพย์ หน้าอั้มคือทั้งกลัวทั้งระแวง แววตาไม่มั่นคง พอโดนตบก็คืออึ้ง อั้มส่งอารมณ์ครบทุกเม็ดจริงๆ เหมือนมันเริ่มไล่จากหนึ่งไปถึงสิบอย่างเห็นชัด

ตอนที่เดินเข้ามาพร้อมกับประโยคที่ว่า แม้แต่ข้างั้นรึ?! รับรู้ได้ถึงพลังของความเป็นเจ้านาง แผ่ออร่านางพญาไปทั่วหอคำ ท่วงท่าการเดินก็สง่า นึกว่าวิคตอร์เรีย ซีเคร็ท 555555



อีกฉากที่ชอบอินเนอร์อั้มมากๆ คือ ฉากเขวี้ยงผ้าพร้อมแผดเสียง อีเสกขร!!!

จริงๆ มีหลายฉากเลยที่ชอบอินเนอร์ สีหน้า แววตาของอั้ม

พัชราภาทรานส์ฟอร์มเป็นอนัญทิพย์ได้ดีมากจริงๆ ฉากนึงที่แอบฮาคือฉากที่เจ้าสำเภางามตกใจที่เห็นอีทิพย์เอาหัวโขกกรุเจ้าหลวงปิตุลา ดิฉันว่าพี่เหมี่ยวอาจคิดในใจว่าตูเคยทำอะไรอย่างนั้นมาก่อนหรือนี่!