ใช่รักไหม ? หรือเเค่ผูกพัน

เคยคุยกับรุ่นน้องคนนึง นางน่ารักมาก ยิ้มเก่ง (เราหลงรักรอยยิ้มนางมากกก) สนใจ ใส่ใจ เทคเเคร์ ดูเเลเราตลอด
ทำทุกอย่างเหมือนเเฟนกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ออกกำลังกายด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน คุยกันทุกวัน ทั้งวัน คอลทุกครั้งที่ว่าง
เราเป็นเด็กกิจกรรมเหมือนกัน ทำงานด้วยกัน เราไม่เคยรู้สึกพิเศษกับนางเลย จนเราเลิกกับเเฟนเเล้วนางเข้ามาปลอบ เข้ามาทำให้เราหวั่นไหว ทุกครั้งที่เห็นนางยิ้มโลกของเรานี่เป็นสีชมพูไปทั้งใบเลย พอเราเริ่มอยากจริงจัง นางก็เปลี่ยนไป ความเป็นเรานี่เเหล่ะ5555 ระเเวง จนรู้ว่านางคุยกับอีกคนนึง พร้อมเรา! เราขอให้นางเลือก นางก็ตอบมาเเค่ว่า อีกคนนึงเค้าไม่ได้เรียนที่นี่ ไม่ได้เจอกันทุกวันเหมือนเรา (อยากเก็บเธอไว้ทั้ง 2 คนงี้อ่อ5555) ผู้หญิงที่ไหนจะรับได้ เราคนนึงเเหล่ะที่รับไม่ได้ เราจะออกมา เเต่นางก็ขอให้อยู่ ขอให้ทำงานด้วยกัน ขอให้ทำตัวปกติเหมือนทุกวันที่เจอกัน ขอทักมาเวลาเหงา เราก็ตอบได้เเค่ อื้อ อื้ม โอเค (ในใจนี่เเบบ .อิเห้ เเล้วความรู้สึกกูล่ะ ) เเล้วนางก็ห่างออกไป ไม่เคยทักมา หายอ่ะ คือหายไปเลยอ้ะ เเล้วนางก็มีเเฟน   เหมือนที่บอกเราเป็นเด็กกิจกรรมเหมือนกัน ทำงานอยู่ด้วยกัน มันจะมีเวลานัดประชุม นัดทำงาน เราก็เจอกัน นางก็ยกมือไหว้เรา "พี่.... สวัสดีครับ" เหมือนคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ในใจนี่อยากจะตะโกนใส่หน้า (เเน่จริงพูดเหมือนตอนที่อยู่กัน 2 คนสิ ) เเต่ก็ทำได้เเค่พยักหน้า เเล้วหันหน้าหนี
#'. เจ็บเนอะ

มันเป็นช่วงเวลาเเค่สั้นๆ เเต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงลืมไม่ได้สักที ทุกครั้งที่เจอมันรู้สึกหน่วงๆ จุก น้ำตาจะไหล ทั้งๆที่เวลามันก็ผ่านมาจะ 2 เดือนเเล้ว
มันใช่รักไหม หรือ เเค่รู้สึกผูกพัน   ทำยังไงให้ลืมช่วงเวลาสั้นๆนั้นได้สักที