ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ ตอนนี้เราเครียดมากเลย เราทะเลาะกับแฟนหนักมาก เค้าทำของเราพังซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนวันนึงเราวาแฟ้มงานที่ต้องส่งผู้บริหารไว้บนโต๊ะ แล้วเค้าก็มานั่งเบียร์โต๊ะนั้น แล้วเค้าก็ทำเบียร์หก แต่เค้าไม่ได้ย้ายแฟ้มเรา จนมันซึมไปทั้งแฟ้ม พอเราเห็นเราก็ตกใจมาก แต่คิดว่าไม่เป็นไร มันยังมีงานค้างอยู่ในแมคบุ๊กไว้บ้าง แต่ที่โกรธมากคือ เราบอกเค้าว่า
เรา : เห้ย ทำไมแกทำอย่างงงี้วะ
แฟน : ใครจะไปเห็นอะ ก็เสิอกเอามาไว้ตรงนี้เองอะ
ตอนนั้นเราปี๊ดเลยค่ะ โมโหมาก คิดในใจ (กุเป็นคนผิดหรอห้ะ!) ตอนนั้นเราไล่เค้าเลยค่ะ เก็บข้าวเก็บของแล้วขับไปส่งเค้าบ้าน พอดึกๆ เกือบเที่ยงคืน เค้าก็มาง้อนะ ว่า เออเค้าไม่ได้ตั้งใจนะ แต่คือตอนนั้นเรานอยๆ แล้วเราก็พูดไปแบบไม่คิดเลยค่ะ เแต่ในใจลึกๆอยากให้เค้ามาง้อให้มากกว่านี้
เรา : เธอจะโกรธเราจริงๆหรอ
เรา : ห่างกันเถอะ แกทำตัวโครตน่าเบื่อเลย เค้าอยากอยู่คนเดียว
แฟน : เค้าทำไม่ได้
เรา : ก็แค่ลองห่างกันดูไง (แล้วเราก็ตัดสายไปเลย)
คือที่เราอยากห่างเพราะ คิดว่าไม่ได้อยู่ด้วยกันเค้าอาจจะอยากปรับปรุงนิสัยตัวเองบ้าง เค้าเป็นคนที่ไม่เอาไหน ไม่มีของเซอไพรส์ เราให้ของขวัญอะไรไป ให้ตรงไหน ตอนนี้ก็อยู่ตรงนั้น ไม่เคยเห็นค่าอะไรที่เราให้ แถมบ้างครั้งพูดอีกว่า ให้แค่เนี้ยะ? แล้วที่สำคัญเค้าเป็นคนไม่ตรงต่อเวลา บอกจะมาหา 4โมง ด้วยความที่เราอยากเจอต้องรีบกลับจากที่ทำงานมารอ สรุปเค้ามาถึง6โมงค่ะ! หลังๆเราน้อยใจ เลยคุยกับคนอื่นแต่ก็ไม่รู้สึกดีอะไรขึ้นมาเลย แล้วเค้าดันมาเห็นแชทเราพอดี เพราะเราแลกรหัสเฟสกันไว้ เค้าบอกตอนนั้นเค้าเสียใจมาก เราเองก็เสียใจไปด้วย ตอนนั้นเราเลยรีบกลับไปง้อเค้าค่ะ แต่ ตรงนี้แหละค่ะ ที่เราเครียดมาก เราพูดดี อ้อนวอนบอกว่า อย่าไปไหนเลย เค้ารักแกนะ เค้าอยู่ไม่ได้ กลับมาเหอะ ทักวันเป็นสิบๆรอบ เค้าตอบกลับมาแบบเฉยชามากค่ะ ง้อทุกวัน จนวันนึงเราง้อเค้าได้แล้ว เค้ากลับมายอมคุยกับเรา ด้วยสนทนาแบบนี้
เรา : อยู่ไหน มาหาเค้าหน่อย เค้าคิดถึงแก (ตั้งแต่ 15.30)
แฟน : อืม เดี๋ยวไปหา (15.32)
เรา : ขอบคุณที่กลับมา (15.32)
แฟน : อืม (16.00)
เรา : มายังงงงหรอ (18.32)
ปกติเราไม่เคยง้อใครเลย ไม่เคยยอมอ้อนวอนขนาดนี้
แฟน : อยู่ไหนละ (18.35)
เรา : อยู่บ้านนี่ไง (18.36)
แฟน : ถามไปงั้นแหละ เดี๋ยวอยากไปก็ไปเองอะ (19.12)
เรา : โอเคไม่เป็นไรเดี๋ยวรอนะ (19.14)
เราน้ำตาไหลเลยค่ะได้ยินประโยคแบบนี้ เหมือนตอนนี้เรายอมทุกอย่าง เราอยู่ใต้เท้าเค้า เราเหมือนเป็นหมาตัวนึงเลย ที่อ้อนวอนอะไรสักอย่าง จนสุดท้ายเค้ามา 21.20 ค่ะ เราบอกเราหิวมากเลย พาไปกินข้าวหน่อย เค้าก็บอกว่าไม่ไปอะจะกลับแล้ว (คือเรายังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เที่ยง) เรารู้สึกเลยว่า เราง้อแฟนเก่าเรากลับมาแต่มันไม่ใช่แฟนเก่าคนเดิมที่เราอยู่ด้วย มันไม่ใช่คนเดิมที่เราแฮปปี้ แต่เรารักเค้ามากเลย เราขาดเค้าไม่ได้เลย ไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไร คือเราควรทำยังไงดีค่ะ ถ้าทนอยู่อย่างงี้ต่อไป เราจะได้เค้าคนเดิมกลับมามั้ย?
ขอคำปรึกษากรณีดีกันแล้วไม่เหมือนเดิมหน่อยค่ะ?
เรา : เห้ย ทำไมแกทำอย่างงงี้วะ
แฟน : ใครจะไปเห็นอะ ก็เสิอกเอามาไว้ตรงนี้เองอะ
ตอนนั้นเราปี๊ดเลยค่ะ โมโหมาก คิดในใจ (กุเป็นคนผิดหรอห้ะ!) ตอนนั้นเราไล่เค้าเลยค่ะ เก็บข้าวเก็บของแล้วขับไปส่งเค้าบ้าน พอดึกๆ เกือบเที่ยงคืน เค้าก็มาง้อนะ ว่า เออเค้าไม่ได้ตั้งใจนะ แต่คือตอนนั้นเรานอยๆ แล้วเราก็พูดไปแบบไม่คิดเลยค่ะ เแต่ในใจลึกๆอยากให้เค้ามาง้อให้มากกว่านี้
เรา : เธอจะโกรธเราจริงๆหรอ
เรา : ห่างกันเถอะ แกทำตัวโครตน่าเบื่อเลย เค้าอยากอยู่คนเดียว
แฟน : เค้าทำไม่ได้
เรา : ก็แค่ลองห่างกันดูไง (แล้วเราก็ตัดสายไปเลย)
คือที่เราอยากห่างเพราะ คิดว่าไม่ได้อยู่ด้วยกันเค้าอาจจะอยากปรับปรุงนิสัยตัวเองบ้าง เค้าเป็นคนที่ไม่เอาไหน ไม่มีของเซอไพรส์ เราให้ของขวัญอะไรไป ให้ตรงไหน ตอนนี้ก็อยู่ตรงนั้น ไม่เคยเห็นค่าอะไรที่เราให้ แถมบ้างครั้งพูดอีกว่า ให้แค่เนี้ยะ? แล้วที่สำคัญเค้าเป็นคนไม่ตรงต่อเวลา บอกจะมาหา 4โมง ด้วยความที่เราอยากเจอต้องรีบกลับจากที่ทำงานมารอ สรุปเค้ามาถึง6โมงค่ะ! หลังๆเราน้อยใจ เลยคุยกับคนอื่นแต่ก็ไม่รู้สึกดีอะไรขึ้นมาเลย แล้วเค้าดันมาเห็นแชทเราพอดี เพราะเราแลกรหัสเฟสกันไว้ เค้าบอกตอนนั้นเค้าเสียใจมาก เราเองก็เสียใจไปด้วย ตอนนั้นเราเลยรีบกลับไปง้อเค้าค่ะ แต่ ตรงนี้แหละค่ะ ที่เราเครียดมาก เราพูดดี อ้อนวอนบอกว่า อย่าไปไหนเลย เค้ารักแกนะ เค้าอยู่ไม่ได้ กลับมาเหอะ ทักวันเป็นสิบๆรอบ เค้าตอบกลับมาแบบเฉยชามากค่ะ ง้อทุกวัน จนวันนึงเราง้อเค้าได้แล้ว เค้ากลับมายอมคุยกับเรา ด้วยสนทนาแบบนี้
เรา : อยู่ไหน มาหาเค้าหน่อย เค้าคิดถึงแก (ตั้งแต่ 15.30)
แฟน : อืม เดี๋ยวไปหา (15.32)
เรา : ขอบคุณที่กลับมา (15.32)
แฟน : อืม (16.00)
เรา : มายังงงงหรอ (18.32)
ปกติเราไม่เคยง้อใครเลย ไม่เคยยอมอ้อนวอนขนาดนี้
แฟน : อยู่ไหนละ (18.35)
เรา : อยู่บ้านนี่ไง (18.36)
แฟน : ถามไปงั้นแหละ เดี๋ยวอยากไปก็ไปเองอะ (19.12)
เรา : โอเคไม่เป็นไรเดี๋ยวรอนะ (19.14)
เราน้ำตาไหลเลยค่ะได้ยินประโยคแบบนี้ เหมือนตอนนี้เรายอมทุกอย่าง เราอยู่ใต้เท้าเค้า เราเหมือนเป็นหมาตัวนึงเลย ที่อ้อนวอนอะไรสักอย่าง จนสุดท้ายเค้ามา 21.20 ค่ะ เราบอกเราหิวมากเลย พาไปกินข้าวหน่อย เค้าก็บอกว่าไม่ไปอะจะกลับแล้ว (คือเรายังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เที่ยง) เรารู้สึกเลยว่า เราง้อแฟนเก่าเรากลับมาแต่มันไม่ใช่แฟนเก่าคนเดิมที่เราอยู่ด้วย มันไม่ใช่คนเดิมที่เราแฮปปี้ แต่เรารักเค้ามากเลย เราขาดเค้าไม่ได้เลย ไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไร คือเราควรทำยังไงดีค่ะ ถ้าทนอยู่อย่างงี้ต่อไป เราจะได้เค้าคนเดิมกลับมามั้ย?