ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่านี่ไม่ใช่กระทู้แรกของเรา เราเคยตั้งถามเรื่องความรักมาหลายกระทู้แล้ว ตั้งแต่ยังไม่คบกับแฟน(เก่า) จนคบกัน แล้ววววว!! ก็เลิกมา1ปีอีก2เดือนแล้ว ยอมรับว่าเรายังคิดถึงเค้าอยู่ บางครั้งยังแอบร้องไห้เลย เราอยากคุยกับเค้าบางครั้งเราก็ทักเค้าไป แต่ในความรู้สึกดูเหมือนว่าเค้าไม่ได้สนใจหรืออยากคุยกันเราแม้แต่นิดเดียว(เพื่อนๆหลายๆคนคงจะดูออกใช่มั้ยคะว่าความอยากคุยกับไม่อยากคุยมันต่างกันอย่างไร) เห้อออออออ.. และเมื่อวันวาเลนไทน์เราก็ส่งMessageไปแฮปปี้วาเลนไทน์ปกติ แต่เค้าตอบกลับมาก็แค่ 'ขอบคุณค้าบ' แล้วเราก็บอกไปว่าเราอยากเจอ เราไปเจอได้มั้ย (เรารู้ตัวว่าเราไปเซ้าซี้เค้า แต่เราก็ไม่เคยจะห้ามใจได้เลย) แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่า 'ไม่ดีกว่า' ความรู้สึกเหมือนตอนเค้าบอกเลิกเลย เหมือนเค้าตัดเราออกจากเค้า ไม่อยากมายุ่งกับเราและก็ไม่อยากให้เราไปยุ่ง ทั้งๆที่เราควรเป็นคนที่ต้องตัด ทำไมมันกลับกันแบบนี้ล่ะ งืออออออออออ - - มีคนบอกให้ถอยออกมาได้แล้ว เค้าพูดถึงขนาดนี้แล้ว แต่ทำไมเรายังดื้อด้านแยู่แบบนี้ เจ็บนะ แต่ยังรักยังไม่อยากถอย เราควรจะทำอย่างที่มีคนบอกใช่มั้ย มันคือทางออกที่ดีที่สุดใช่มั้ย (ด่าได้แต่อย่าแรงนะเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านมาแสดงความคิดเห็น)
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน เข้ามาแสดงความคิดเห็นนะ ^^
ขึ้นต้นว่า...แฟนเก่า
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน เข้ามาแสดงความคิดเห็นนะ ^^