นิทานชีวิต

"ขอบคุณ...ที่พวกคุณทิ้งผม
ในงานฉลองเกษียณอายุ ของนักธุรกิจผู้ประสบความสำเร็จคน
หนึ่ง ได้มีคำถามจากหลายๆ คน ถามเขาว่า
"" คนที่เขารู้สึกอยากขอบคุณมากที่สุดในชีวิตนี้ คือใคร ??? ""
เขาตอบว่า...
"" มีมากมายเลยล่ะ แต่ที่สำคัญ มีอยู่ 2 ท่าน ... ท่านหนึ่งเป็นครู
สอนเลขให้ผมตอนอยู่ประถม และอีกท่านเป็นครูประจำชั้นตอน
อยู่มัธยม ""
ทุกๆ คนถามต่อทันทีว่า...
"" ครูทั้ง 2 ท่าน....ต้องสอนหลักการปฎิบัติตนที่ยิ่งใหญ่ให้แก่คุณ
มากมายแน่นอน ""
นักธุรกิจหัวเราะแล้วตอบว่า...
"" เปล่าเลย !!!...พวกเขาละเลยผม ที่จริงแล้วผมเป็นคน""โง่""มาก
เรียนไม่เก่งมาตลอด ครูสอนเลขตอนประถม ไม่อยากเสียเวลา
กับผม ให้กระดาษเปล่ามาให้ผมนั่งวาดรูป ด้วยท่าทีที่ไม่ใส่ใจ
เพียงแค่ไม่ให้ผมก่อกวนก็พอ ""
"" ส่วนตอนมัธยม ครอบครัวผมเกิดเรื่อง กิจการล้มละลาย ผม
เริ่มไม่มีเงินจ่ายค่าเล่าเรียน ครูประจำชั้นจึงจับผมไปนั่งหลัง
ห้องกล้ๆ ประตู ด้วยความที่ผมตัวเล็กจึงมองไม่เห็นกระดานดำ
และคำพูดจากครูประจำชั้นที่ว่า ' ก็ยังไม่รู้ว่า...เธอจะเรียนไปอีก
นานเท่าไร ???? งั้นเอาที่นั่งดีๆ ไว้ให้นักเรียนที่ต้องการเถอะ '
ผม...ไม่มีวันลืม แววตา ที่เหยียดหยามของเขาได้...""
ฟังถึงตรงนี้....คนทั้งงานเลี้ยงก็เงียบกริบ !!!....
นักธุรกิจกลับพูดอย่างอารมณ์ดี ว่า...
"" ผมรู้สึก...ข อ บ คุ ณ...พวกเขาจริงๆ ... ขอบคุณ ที่พวกเขาทิ้ง
ผม ทำให้ผมสำนึกได้ว่า...คนทั้งโลกอาจทิ้ งคุณไ ด้ แต่ตัวเอง
จะทิ้งตัวเองไม่ได้ ""