ย้อนกลับไปตอนผมเรียนมัธยม ผมเบื่อที่ต้องเจอ สภาพแวดล้อมที่แปลกและแตกต่างจากตัวผม ห้อมล้อมไปด้วยเด็กเกเร เล่นไพ่ตอนพักเที่ยง แอบโดดเรียนไปเล่นบอล หนักหน่อยก็โดดออกไปเล่นเกม ห้องเรียนของผมเลยมีคนเรียนน้อยมาก พอครูเข้ามาสอนก็จะใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง บ่นมั่งแหละ ด่ามั่งหละ ผมเลยไม่ค่อยชอบโรงเรียนซักเท่าไหร ก็เลย เกเรไป (ซะงั้น) ผมชอบเรียนเฉพาะกับครูฟรั่ง เพราะเค้าสอนสนุกดี และไม่เคยจะบ่นด้วย ทำให้ผมพอจะอ่านและฟังได้ แต่ผมก็จำศัพท์ยากๆไม่ค่อยจะได้เท่าไหร พูดตอบโต้ก็ไม่ได้เพราะนึกศัพท์ไม่ออก แต่ผมฟังรู้เรื่อง ผมติด 0 เยอะมากเพราะค้างมาจาก ม.4 รวมๆก็น่าจะประมาณ 30 กว่าตัว และที่ไม่ไปแก้ แน่นอน กลัวอาจารจะด่า ว่า โง่ กลัวต้องมานั้งฟังแกบ่น มันเลยสะสมเป็นดินพอกหางหมู ค้างมา
และพอถึงวันจบ ผมก็ไม่ได้วุฒพร้อมกับพวกเพื่อนๆเค้า ตอนนี้ผมใช้วุฒ ม.3 สมัครเรียน มสธ อยู่ปี2ละ ไม่รู้อนาคตผมจะเป็นยังไง ผมรู้แต่ผมจะสู้ให้ถึงที่สุด ผมชอบเครื่องบินและอยากเข้ากองทัพ ถ้าผมไม่มีวุฒ ม.6 ผมจะสามารถเข้า ไปทัพอากาศได้มั้ย ผมไม่หวังว่าผมจะได้ยศสูงๆหรือได้ขับเครื่องบินหรอก
ผมแค่อยากเข้าไปใช้ชีวิตใกล้ๆกับสิ่งที่ผมรักก็พอ
ปล.อย่าด่าผมเลย ผมแค่มาถามเฉยๆ (พ่อผมด่าเผื่อทุกๆคนไว้แล้วครับ 555

)
เรียนไม่จบ ม.6 มี สิทธิ์เข้าทัพอากาศมั้ยครับ
และพอถึงวันจบ ผมก็ไม่ได้วุฒพร้อมกับพวกเพื่อนๆเค้า ตอนนี้ผมใช้วุฒ ม.3 สมัครเรียน มสธ อยู่ปี2ละ ไม่รู้อนาคตผมจะเป็นยังไง ผมรู้แต่ผมจะสู้ให้ถึงที่สุด ผมชอบเครื่องบินและอยากเข้ากองทัพ ถ้าผมไม่มีวุฒ ม.6 ผมจะสามารถเข้า ไปทัพอากาศได้มั้ย ผมไม่หวังว่าผมจะได้ยศสูงๆหรือได้ขับเครื่องบินหรอก
ผมแค่อยากเข้าไปใช้ชีวิตใกล้ๆกับสิ่งที่ผมรักก็พอ
ปล.อย่าด่าผมเลย ผมแค่มาถามเฉยๆ (พ่อผมด่าเผื่อทุกๆคนไว้แล้วครับ 555