ไม่มีที่ไหน จะเหงา เท่าลาวเหนือ (บันทึกการเดินทางเยือน หลวงพระบาง-หนองเขียว-เมืองงอย)

กระทู้สนทนา

บันทึกนักเดินทาง ประเทศลาว เที่ยวต่างประเทศ หลวงพระบาง

บันทึกการเดินทาง 6 วัน เยือนหลวงพระบาง-หนองเขียว-เมืองงอย

ประเทศลาว เป็นต่างประเทศที่ดิฉันเดินทางไปเยือนบ่อยที่สุด สิ่งที่ชอบที่สุดเกี่ยวกับลาวคือ ความเป็นกันเอง เหมือนพี่เหมือนน้องที่หาไม่ได้จากประเทศอื่น อาจจะเป็นประเทศเดี่ยวด้วยซ้ำที่เราไม่ต้องพะวงกับการปรับตัวมากนัก เอาพลังงานที่ล้นเหลือของเราไปสัมผัสทุกห้วงเวลากับการท่องเที่ยวจริงๆ สัมผัสผู้คน  สัมผัสอาหาร สัมผัสอากาศ นี่แหละค่ะเสน่ห์ของลาวที่ดิฉันรู้สึก

ดิฉันกับเพื่อนแค่ตั้งโจทย์ว่า อยากไปลาวเหนือ เพราะหลายปีก่อน เคยดูงานแข่งซีเกมส์ แล้วคุณสรยุทย์บอกว่า ภาษาลาวสำเนียงหลวงพระบางนั้นเพราะที่สุด  เลยอยากจะหลวงพระบางสักครั้ง เพราะไม่เคยไป

แล้วต่อจากนั้น อยากไปที่ไหนสักที่ภายในเวลา 6 วัน ไปสุ่มเอาดาบหน้า ไปเมืองที่ไม่เคยไป ไปเมืองที่ไม่เคยได้ยินชื่อ ไปให้ไกลที่สุดเท่าที่เวลาเรามี แล้วกลับมาให้ทัน ก็แค่นั้น

ทริปนี้จึงเกิดขึ้น และหวยก็ออกที่ หนองเขียว  เมืองเงียบๆ เล็กๆที่อยู่บนหลวงพระบางไปราว  140 กิโลเมตรไปทางเหนือ เมืองเงียบๆแห่งนี้ มีขุนเขาและวิวแม่น้ำอู สีเขียวสดใส แต่เดิมเมืองที่เงียบสงบแห่งนี้ เป็นเมืองธรรมดาในแบบของมัน จนไม่กี่ปีก่อน bloger คนนึงเดินทางไปที่นี่  แล้วไปเขียนบรรยายว่า เป็น  "traveller's haven in the truest sense" หรือ "สวรรค์แห่งนักท่องเที่ยวอย่างแท้จริง" ซึ่งทำให้มันบูมในหมู่ฝรั่งมากๆ มาตั้งแต่นั้น

อีกเมืองนั้นคือ เมืองงอย เมืองโบราณที่เป็นยุทธศาสตร์ ตั้งแต่สมัยอาณาจักรล้านช้าง ริมแม่น้ำอู ไม่มีถนนเข้า เข้าได้แค่ทางเรือ  มันคงจะเป็นแค่เมืองที่ไม่น่าสนใจอะไร ถ้าไม่มีเรื่องน่าช๊อคว่า เมืองเล็กๆแห่งนั้น กำลังจะจมหายไปทั้งเมืองภายในอีกไม่กี่ปี จากการสร้างเขื่อนของลาว ทั้งที่ชาวบ้านเองก็ยังไม่ทันจะได้ปรับตัว เรื่องนี้ทำให้ดิฉันและเพื่อนตั้งใจเดินทางไปหามัน ก่อนที่มันจะกลายเป็นเมืองบาดาล

ทริปนี้จึงจะขอเล่า การเดินทาง ไปเยือนลาวเหนือ  3 เมือง คือ หลวงพระบาง-หนองเขียว-เมืองงอย
เพื่อที่เพื่อน อาจจะใช้เป็นทางเลือกในการเดินทางไป ลาวเหนือ อีกทางนึง นอกจากวังเวียง