ผมไปชอบเพื่อนที่เรียนรุ่นเดียวกัน แต่ผมอายุมากกว่าเพราะซิ่วมา 3 ปี
เธอทำให้ผมอยากพัฒนาตัวเอง ตั้งใจเรียน ดูแลสุขภาพ และ ศึกษาการลงทุนเพื่ออยากมีรายได้ เพื่ออนาคต
ผมตั้งใจเรียน เพราะ เวลามีปัญหาเรื่องเรียน งานกลุ่ม เธอก็มักจะมาขอคำปรึกษาผม ผมดีใจมากที่ได้ทำประโยชน์ให้กับเธอ
ผมเป็นคน introvert มากๆ วันๆแทบไม่ชอบออกไปไหน ไม่ค่อยอยากไปไหนเลย แต่ก็เพราะเธอ ที่ทำให้ผมอยากไปเรียนขับรถ อยากพาเธอไปกินข้าว ตอนแรกผมจอดรถเข้าซองแทบไม่เป็น ก็ไม่รู้นึกยังไง เครียดมาก จอดไม่ได้ซักที ต้องตื่น 6 โมงเช้า ไปฝึกจอดรถ เพราะกลัวคนเห็น ตลกตัวเอง 55
ทักไปตลอด เธอก็ตอบมาเป็นพิธี แต่แอบน้อยใจคือ เธอไม่เคยทักมาหาผมเลย จะทักมาแค่ตอนมีเรื่องให้ผมช่วยเท่านั้น
วันเกิดเธอตลอด 4 ปี ผมอวยพร และมีของขวัญให้ตลอด แต่ก็น้อยใจ ที่เธอจำวันเกิดผมไม่ได้เลย มีแค่ตอนปี 1 เท่านั้นที่เธอมาอวยพรให้ผม เพราะเปิดไว้ใน facebook พอผมลองปิดวันเกิดผม เธอก็จำไม่ได้ TT
พอปี 2 เธอก็ขึ้น status in a relationship กับคนอื่น เหมือนความรู้สึกที่ตอกตะปูผมให้จมลงไปอีก นึกถึงเพลงของ อะแคปเปล่า 7 อยากให้เค้าเลิกกัน แต่นึกไปถึงเค้าเลิกกัน เค้าก็คงไม่มีความสุขกับผมแน่ๆ
ปีนี้ปีสุดท้ายแล้ว หลังๆก็ไม่ได้คุยกันแล้ว ผมเองก็ยังไม่เคยบอกรักเค้าเลย เพราะไม่กล้า คือ 1 เธอมีแฟนแล้ว 2 คือ ความรู้สึกผมว่าเธอไม่ได้รักเรา
ผมไม่ได้เกลียดเธอ ไม่ได้โกรธด้วย เธอเป็นคนดีมากสำหรับผม นิสัยน่ารัก มีน้ำใจ แต่โชคร้าย ที่โลกของเค้าดันไม่มีผมอยู่เลย ความสุขของเธอไม่ใช่ผม
ก็ไม่มีอะไรนะครับ แค่อยากระบายเฉยๆ เพราะไม่เคยพูดเรื่องนี้ออกมาให้ใครฟัง เศร้าใจตัวเองที่ไม่รู้ทำไปไปรักเค้า ทั้งๆที่เค้าก็มีแฟน แถมพักอยู่ด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกันตลอด แต่ก็ยังรักอยู่ตัดใจไม่ได้ แหะๆ
รักคนที่ไม่รักเรา เจ็บปวดจังเลยครับ [ กระทู้ขอระบาย TT ]
เธอทำให้ผมอยากพัฒนาตัวเอง ตั้งใจเรียน ดูแลสุขภาพ และ ศึกษาการลงทุนเพื่ออยากมีรายได้ เพื่ออนาคต
ผมตั้งใจเรียน เพราะ เวลามีปัญหาเรื่องเรียน งานกลุ่ม เธอก็มักจะมาขอคำปรึกษาผม ผมดีใจมากที่ได้ทำประโยชน์ให้กับเธอ
ผมเป็นคน introvert มากๆ วันๆแทบไม่ชอบออกไปไหน ไม่ค่อยอยากไปไหนเลย แต่ก็เพราะเธอ ที่ทำให้ผมอยากไปเรียนขับรถ อยากพาเธอไปกินข้าว ตอนแรกผมจอดรถเข้าซองแทบไม่เป็น ก็ไม่รู้นึกยังไง เครียดมาก จอดไม่ได้ซักที ต้องตื่น 6 โมงเช้า ไปฝึกจอดรถ เพราะกลัวคนเห็น ตลกตัวเอง 55
ทักไปตลอด เธอก็ตอบมาเป็นพิธี แต่แอบน้อยใจคือ เธอไม่เคยทักมาหาผมเลย จะทักมาแค่ตอนมีเรื่องให้ผมช่วยเท่านั้น
วันเกิดเธอตลอด 4 ปี ผมอวยพร และมีของขวัญให้ตลอด แต่ก็น้อยใจ ที่เธอจำวันเกิดผมไม่ได้เลย มีแค่ตอนปี 1 เท่านั้นที่เธอมาอวยพรให้ผม เพราะเปิดไว้ใน facebook พอผมลองปิดวันเกิดผม เธอก็จำไม่ได้ TT
พอปี 2 เธอก็ขึ้น status in a relationship กับคนอื่น เหมือนความรู้สึกที่ตอกตะปูผมให้จมลงไปอีก นึกถึงเพลงของ อะแคปเปล่า 7 อยากให้เค้าเลิกกัน แต่นึกไปถึงเค้าเลิกกัน เค้าก็คงไม่มีความสุขกับผมแน่ๆ
ปีนี้ปีสุดท้ายแล้ว หลังๆก็ไม่ได้คุยกันแล้ว ผมเองก็ยังไม่เคยบอกรักเค้าเลย เพราะไม่กล้า คือ 1 เธอมีแฟนแล้ว 2 คือ ความรู้สึกผมว่าเธอไม่ได้รักเรา
ผมไม่ได้เกลียดเธอ ไม่ได้โกรธด้วย เธอเป็นคนดีมากสำหรับผม นิสัยน่ารัก มีน้ำใจ แต่โชคร้าย ที่โลกของเค้าดันไม่มีผมอยู่เลย ความสุขของเธอไม่ใช่ผม
ก็ไม่มีอะไรนะครับ แค่อยากระบายเฉยๆ เพราะไม่เคยพูดเรื่องนี้ออกมาให้ใครฟัง เศร้าใจตัวเองที่ไม่รู้ทำไปไปรักเค้า ทั้งๆที่เค้าก็มีแฟน แถมพักอยู่ด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกันตลอด แต่ก็ยังรักอยู่ตัดใจไม่ได้ แหะๆ