เราคบกับคนๆนึง ขอแทนชื่อเขาว่า X เราอายุห่างจากเขา 9ปี ในตอนที่คบกัน3ปีแรก เรากับ x อยู่ กทม เหมือนกัน แต่จู่ๆก็มีคำสั่งย้ายนอกรอบให้ xไปทำงานที่จังหวัดบ้านเกิด โดยที่ตัวเราก็ยังอยู่ กทม เหมือนเดิม ช่วงแรกๆ ของการย้ายกลับไป x ก็เจอสังคมใหม่ๆ เค้าเริ่มเปลี่ยน ไป มีกิจกรรมต่างๆหลังเลิกงาน เช่น ตั้งวงเหล้าแทบทุกวัน ,ออกไปกินเหล้ากันข้างนอก ,เค้าก็จะเล่นเกม ,เคลียร์งาน ,นอนตั้งแต่หัวค่ำ
**โดยส่วนตัว เราก็ไม่ค่อยชอบผู้ชายกินเหล้าจนเมา แล้วทุกครั้งที่ x เข้าวงเหล้า x ก็จะเมามากทุกครั้ง***
เป็นแบบนี้ จนเรามีคำถามในใจว่า 'เราอยู่ตรงไหนของชีวิตx'
ซึ่งนั่นก็ทำให้เราน้อยใจที่ x ไม่มีเวลาให้ และน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง
ในการคบกันแบบระยะไกล xจะมาหาเรา 3-6เดือน ครั้งนึง ซึ่งทุกครั้งที่เค้ามาหาคือ x มีธุระที่ กทม แต่ทุกครั้งที่เจอ เค้าก็ยังคงน่ารักเหมือนเดิม
แต่ด้วยความที่ เราน้อยใจที่ x ไม่ค่อยมีเวลาให้ บวกกับ ไม่พอใจที่ x เมาเป็นประจำ ทำให้เราเริ่มตีตัวออกห่าง ไม่ค่อยโทรศัพท์หา ไม่ค่อยทักไลน์ ไม่ค่อยคุยเรื่องราวชีวิตกันและกัน เป็นแบบนี้ทุกวันๆ จนเวลาผ่านไป 2ปีกว่าๆ
ความสัมพันธ์และทุกอย่างเริ่มแย่ จากไม่ ค่อย คุยไม่ค่อยโทร เปลี่ยนเป็น ไม่คุยและไม่โทร มีทักไลน์บ้างบางครั้ง ซึ่งตลอดเวลาที่ความสัมพันะ์เริ่มแย่ เราจะถาม x ตลอดว่า 'มีคนอื่นเข้ามาในชีวิตไม๊', 'สนใจใครอยู่หรือเปล่า?' แล้วทุกครั้งก็จะได้คำตอบว่า 'ไม่มีนะ' แล้วจู่ๆช่วงปลายเดือน ธันวา ปีที่แล้ว เราก็รู้สึกแปลกๆในความสัมพันธ์ เราเลยถาม x ว่า'ยังรักกันอยู่ไหม?' ซึ่งคำตอบที่ได้คือ 'อืม...ไม่แน่ใจ' จากนั้นเราคิดทบทวนตลอดเวลา ว่าบางทีรักอาจถึงทางตันแล้ว
จนช่วงกลาง เดือน มกราคม ที่ผ่านมา x โทรศัพท์มาหา บอกว่า 'ปลายเดือน พ่อเค้าจะมาหาหมอ ที่กทม' ก็ทำการนัดเจอ ซึ่งเราก็แปลกใจว่า ขาดการติดต่อมานานมาก จู่ๆก็มานัด และแล้วเราก็ไปตามนัด วันแรกที่ไป x ยังคงทำตัวน่ารัก และอาจน่ารักขึ้นมากด้วย จากความรักที่หายไปแล้ว ก็ก่อตัวใหม่ขึ้นมาใหม่จนเราลังเลที่จะเลิกกับเขา วันต่อมาเราก็ออกไปหา ความน่ารัก ยังคงมีเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือ เบอร์ปริศนา โทรเข้ามาหาเค้า ใจความประมาณว่า ทำอะไร อยู่ที่ไหน เราก็เริ่มตะหงิดแล้ว เพราะเป็นคำถาม ที่ถ้าไม่ใช่คนในครอบครัว หรือแฟน เค้าไม่ถามกันหรอก แล้วน้ำเสียงของ x ก็ดูเก็งๆ
ซึ่งก่อนหน้านี้ หลายปี ตอนที่ x อยู่ กทม เราเคยจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับแฟนเก่าถึง2รอบ เหมือนว่ามันเป็นเซนส์ ทุกครั้งที่เราอยากดูมือถือเค้าทีไร เป็นอันต้องเจอดีทุกที
ก็เหมือนกับครั้งนี้ เราขอเค้าดูมือถือ แล้วก็เจอข้อความที่เค้า 2 คนไลน์ หากัน เป็นข้อความที่เรียกได้ว่าคนเป็นแฟนกันคุยกัน ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกแล้ว ร้องไห้ แล้ววิ่งหนีมาอย่างเดียว เค้าก็ไม่ตามไม่อะไรนะ เราส่งของที่เค้าซื้อให้คืน แทบทุกอย่าง เราบล็อกการติดต่อ ร้องไห้ 3วัน เรื่องนี้ทำให้เราได้รู้ถึงพลังครอบครัวเลย เราร้องไห้จนแม่เดินเข้ามาร้องไห้ตาม แม่ก็ได้แต่พูดว่า ถ้ารักมาก ก็ลืมๆไปแล้วกลับมาคบกันต่อ เราเลยอันบล็อกแล้วติดต่อxไป
ตอนแรก x พูดแต่ว่า ขอโทษ เค้ารักเรามาก เราก็ได้แต่บอกว่า 'เสียใจนะ เราจำได้ดี' แล้วส่งรูป ที่แคปเจอร์ ตอนที่เค้าบอกว่าไม่แน่ใจว่ายังรักเราอยู่ไหม ให้เค้า เค้าตอบกลับมาว่า 'ตอนนี้แน่ใจแล้วว่ารัก...รักมาก ' เค้าก็บอกอีกว่า 'จะไปจบกับ ผู้หญิงคนนั้น' ตอนนั้นบอกเลย ยอมค่ะ พร้อมให้เค้ากลับมา
แล้วจู่ๆ x ก็พูดว่า 'ที่เรื่องมันเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าเรา...เรา ห่างจากเค้าไปเอง'
เราเลยเอ่อเราขอโทษ เราขอแก้ตัว
ส่วน ผู้หญิงที่โทรเข้ามา รู้จักกันแค่เดือนเดียว x ย้ำว่า ยังไงก็ต้องเลือกเรา เราเลยโอเค ให้อภัยได้เพราะเป็นความผิดเรา
**จากนี้เราขอแทนชื่อ ผู้หญิงว่า o นะคะ**
เราถามx จนรู้ว่า
Oไม่รู้ว่า X มีแฟน
Xไม่กล้าบอก O ว่ามีแฟนแล้ว กลัว Oเสียใจ(แมนมากค่ะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ต้องเสียใจ แล้วเราล่ะ?)
เราเลยเอ่อ ถ้าพี่ไม่อยากทำ นู๋ทำเองนะ
จากนั้นเราเอารูปคู่ขึ้นเฟส แล้วแอด O ไปเลยค่ะ ความบันเทิงก็เริ่มตั้งแต่ตรงนี้ค่ะ
- O บล็อคเฟสเรา
- O ขับรถร้องไห้ไปหา X ถึงที่พัก (O กับ X อยู่กันคนละจังหวัดแต่ เป็นจังหวัดที่ติดกัน)
เย็นวันนั้น X บอกเราว่า เค้าจะหยุดคุยกับ O แล้วก็จะหยุดคุยกับเรา 1เดือนเพราะ เค้าต้องทำผลงาน
เราเลยคิดว่า1เดือนที่ไม่มี O เราสามารถแก้ตัวได้นี่นา แล้วถึงถ้าสุดท้าย เค้าไม่กลับมาหาเรา เราจะไม่เสียใจเลย อย่างน้อยเราก็ได้ทำ
เราก็เดินหน้าง้อเค้าเลย จนคนรอบข้างถามว่า ตกลงใครเป็นคนนอกใจกันแน่ แต่เราไม่แคร์นะ เราคิดแค่ว่า ถ้าทำให้เค้ากลับมาได้ เรายอม ตลอดเวลาที่เราพยายามทำให้ทุกอย่างดีขึ้น X ก็มัวแต่พูดว่า 'ถ้าเมื่อก่อนเราเป็นแบบนี้ก็ดีนะ เรื่องก็คงไม่เกิด' เราก็ได้แต่ก้มหน้าขอโทษเค้าไปว่าเราจะไม่พลาดอีกแล้ว
จนมีวันนึง เรารู้สึกว่า O ยังไม่ได้ไปไหนนี่นา เราเลยถามX ตรงๆ คำตอบที่ได้คือ 'ก็ยังคงคุยอยู่ทุกวัน ' วินาทีนั้น ช็อคมากรู้สึกว่า 6 ปีกว่าแพ้คนมาเดือนเดียว ที่เด็ดกว่านั้นคือ O คิดว่าเรารู้เรื่องแล้วเราจะเป็นฝ่ายไปเอง
ตอนนั้นบอกเลย เราคิดว่า เรายังมีหวังนะเราเลยยังคงเดินหน้าง้อxอยู่ feedback ที่ได้ ค่อนข้างแย่ เหมือนกับว่าเค้ารำคาญเราเต็มที่แล้ว
ถามว่าทุกข์ไม๊ ตอบเลย มาก แต่รักคนๆนี้ อยากให้เค้ากลับมา และเรายังคงร้องไห้ทุกวัน
ผ่านไป2-3วัน เราพบว่า X ก็ยังคงคัยกับทั้ง เรา และ O เพิ่มเติมคือ X พูดว่า'อ่อนแอก็แพ้ไป'
บอกเลยว่า วินาทีนั้น เราเลยว่า เราต้องแพ้ เพราะเรารู้ตัวดีว่าเราอ่อนแอ เราร้องไห้หนักขึ้น แต่ก็ยังคงเดินหน้าง้อ เรื่อยๆด้วยความหวังริบหรี่ จนมาวันนึง เราฉุกคิดว่า ปกติศักดิ์ศรีของผู้หญิงมักจะไม่เป็น2รองใคร ทำไมผู้หญิงคนนี้ไม่ไป ซะที เลยถามผู้ชาย ตอนเมาๆเหมือนเดิมค่ะ ว่า'มีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นแล้วใช่ไหม' คำตอบที่ได้คือ 'พี่ไม่อยากโกหก...ใช่' ที่พีคกว่านั้นคือ ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว
โอ้โห วินาทีนั้น แทบกรี้ดค่ะ ร้อง Yeah หนักมาก พอเราร้องไห้ X ก็เริ่มตวาดเราไล่เราให้ไปจากชีวิตเค้า เราเลยโอเค วางสาย เราพังแล้ว ร้องไห้หลายชั่วโมง ร้องจนอ้วก เล่าให้เพื่อนฟัง นอนตื่นมา ก็ยังคงร้องนะ แต่ไม่เท่าเดิมแล้ว เพราะเรารู้แล้วว่า จากนี้เราคงไปต่อกันไม่ได้แล้ว เราตัดใจ แล้ว X ก็พยายามติดต่อมา ถามว่าเป็นยังไงบ้าง มาย้ำถึงสถานะ คำว่า แฟน มาขอโทษ
แต่ X ก็ไม่หยุดความสัมพันธ์กับ O เราเลย บอกให้เค้า ไปเถอะ นะ เราอยู่ได้ ไม่ต้องสงสารหรืออะไรเรา
Xก็ยังอยู่ และเราก็ตัดช่องทางการติดต่อ ให้เหลือแค่ทางเฟสบุคอย่างเดียว เพราะรักมั้งถึงไม่ตัดให้หมด แต่สมองก็คอยย้ำให้เรารู้ว่า กลับไปไม่ได้แล้ว แม้ว่าใจจะอยากให้กลับมาก็ตาม จนแล้วจนเล่า ยังคงคุยกับเรา เราก็ยืนยันให้เค้าไปคบกับอีกคนเถอะ
เราสงสาร O นะ Oเป็นผู้หญิงมีเกียรติ เป็นแม่พิมพ์ของชาติ แต่พลาดมีอะไรกับคนที่ เพิ่งรู้จักได้ไม่นาน แถมผู้ชายคนนั้นไม่ใช่แฟน แล้วผู้ชายคนนั้นยังคงบอกรักแฟนเค้าอยู่ แต่ที่น่าตกใจคือ พอ O รู้เรื่องว่า X มีแฟนอยู่แล้ว ระบบตรรกะของเขาก็ประมวลผลให้เดินหน้าต่อ
เราเลยตัดสินใจ ยุติความสัมพันธ์แบบแฟนกับX เหลือไว้แค่ พี่น้อง/คนรู้จักกัน เราบอกกับ X ว่า
'นู๋ไม่ใช่นางเอก การศึกษาไม่ได้สูง เรียนก็ยังไม่จบ แต่นู๋มี สามารถในการแยกแยะ ความต้องการ และ ความผิดชอบชั่วดี ได้ค่ะ ซึ่งนั่นก็เป็นพื้นฐานที่มนุษย์ผู้เรียกตัวเองว่าสัตว์ประเสริฐพึงมี
มิเช่นนั้นแล้วมนุษย์ผู้มีการศึกษา เปี่ยมไปด้วยระบบตรรกะอันชาญฉลาด จะไม่มีความต่างอะไรไปจาก สัตว์ หรอกค่ะ'
สุดท้ายนี้
'O' เราหลีกให้แล้วนะ ที่เหลืออยู่ที่เธอจะมัดใจผู้ชายคนนี้ได้แค่ไหน ....ถ้าเธอยังอยากได้ผู้ชายคนนี้อยู่นะ แต่สำหรับเรา เราไม่สามารถรับได้แล้ว ขอบคุณเธอที่เข้ามา ทำให้เราได้รู้จักผู้ชายคนนี้มากขึ้น ทำให้รู้ว่า6ปีที่เราได้รัก ได้รู้จัก ได้เห็นสิ่งที่ผู้ชายคนนี้ ทำให้มันคืออะไรที่ไม่จริงเลย
เรื่องนี้ สำหรับเรา ตอนแรกเราอาจพาล โทษคนนั้นคนนี้ แต่ตอนนี้เราคิดว่า ทุกคนก็ผิดเหมือนกันหมด เราเองก็ผิดมากที่สุด เพราะเรากุมมือเค้าไม่แน่นพอ
ขอบคุณ ครอบครัว เพื่อนๆ พี่ๆ ที่คอยอยู่เคียงข้างในเวลาแสนยากลำบาก
ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาอ่าน เราเขียนไม่ค่อยรู้เรื่อง ต้องขออภัยด้วยนะคะ
แชร์ประสบการณ์ ความรัก Out of sight Out of mind
**โดยส่วนตัว เราก็ไม่ค่อยชอบผู้ชายกินเหล้าจนเมา แล้วทุกครั้งที่ x เข้าวงเหล้า x ก็จะเมามากทุกครั้ง***
เป็นแบบนี้ จนเรามีคำถามในใจว่า 'เราอยู่ตรงไหนของชีวิตx'
ซึ่งนั่นก็ทำให้เราน้อยใจที่ x ไม่มีเวลาให้ และน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง
ในการคบกันแบบระยะไกล xจะมาหาเรา 3-6เดือน ครั้งนึง ซึ่งทุกครั้งที่เค้ามาหาคือ x มีธุระที่ กทม แต่ทุกครั้งที่เจอ เค้าก็ยังคงน่ารักเหมือนเดิม
แต่ด้วยความที่ เราน้อยใจที่ x ไม่ค่อยมีเวลาให้ บวกกับ ไม่พอใจที่ x เมาเป็นประจำ ทำให้เราเริ่มตีตัวออกห่าง ไม่ค่อยโทรศัพท์หา ไม่ค่อยทักไลน์ ไม่ค่อยคุยเรื่องราวชีวิตกันและกัน เป็นแบบนี้ทุกวันๆ จนเวลาผ่านไป 2ปีกว่าๆ
ความสัมพันธ์และทุกอย่างเริ่มแย่ จากไม่ ค่อย คุยไม่ค่อยโทร เปลี่ยนเป็น ไม่คุยและไม่โทร มีทักไลน์บ้างบางครั้ง ซึ่งตลอดเวลาที่ความสัมพันะ์เริ่มแย่ เราจะถาม x ตลอดว่า 'มีคนอื่นเข้ามาในชีวิตไม๊', 'สนใจใครอยู่หรือเปล่า?' แล้วทุกครั้งก็จะได้คำตอบว่า 'ไม่มีนะ' แล้วจู่ๆช่วงปลายเดือน ธันวา ปีที่แล้ว เราก็รู้สึกแปลกๆในความสัมพันธ์ เราเลยถาม x ว่า'ยังรักกันอยู่ไหม?' ซึ่งคำตอบที่ได้คือ 'อืม...ไม่แน่ใจ' จากนั้นเราคิดทบทวนตลอดเวลา ว่าบางทีรักอาจถึงทางตันแล้ว
จนช่วงกลาง เดือน มกราคม ที่ผ่านมา x โทรศัพท์มาหา บอกว่า 'ปลายเดือน พ่อเค้าจะมาหาหมอ ที่กทม' ก็ทำการนัดเจอ ซึ่งเราก็แปลกใจว่า ขาดการติดต่อมานานมาก จู่ๆก็มานัด และแล้วเราก็ไปตามนัด วันแรกที่ไป x ยังคงทำตัวน่ารัก และอาจน่ารักขึ้นมากด้วย จากความรักที่หายไปแล้ว ก็ก่อตัวใหม่ขึ้นมาใหม่จนเราลังเลที่จะเลิกกับเขา วันต่อมาเราก็ออกไปหา ความน่ารัก ยังคงมีเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือ เบอร์ปริศนา โทรเข้ามาหาเค้า ใจความประมาณว่า ทำอะไร อยู่ที่ไหน เราก็เริ่มตะหงิดแล้ว เพราะเป็นคำถาม ที่ถ้าไม่ใช่คนในครอบครัว หรือแฟน เค้าไม่ถามกันหรอก แล้วน้ำเสียงของ x ก็ดูเก็งๆ
ซึ่งก่อนหน้านี้ หลายปี ตอนที่ x อยู่ กทม เราเคยจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับแฟนเก่าถึง2รอบ เหมือนว่ามันเป็นเซนส์ ทุกครั้งที่เราอยากดูมือถือเค้าทีไร เป็นอันต้องเจอดีทุกที
ก็เหมือนกับครั้งนี้ เราขอเค้าดูมือถือ แล้วก็เจอข้อความที่เค้า 2 คนไลน์ หากัน เป็นข้อความที่เรียกได้ว่าคนเป็นแฟนกันคุยกัน ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกแล้ว ร้องไห้ แล้ววิ่งหนีมาอย่างเดียว เค้าก็ไม่ตามไม่อะไรนะ เราส่งของที่เค้าซื้อให้คืน แทบทุกอย่าง เราบล็อกการติดต่อ ร้องไห้ 3วัน เรื่องนี้ทำให้เราได้รู้ถึงพลังครอบครัวเลย เราร้องไห้จนแม่เดินเข้ามาร้องไห้ตาม แม่ก็ได้แต่พูดว่า ถ้ารักมาก ก็ลืมๆไปแล้วกลับมาคบกันต่อ เราเลยอันบล็อกแล้วติดต่อxไป
ตอนแรก x พูดแต่ว่า ขอโทษ เค้ารักเรามาก เราก็ได้แต่บอกว่า 'เสียใจนะ เราจำได้ดี' แล้วส่งรูป ที่แคปเจอร์ ตอนที่เค้าบอกว่าไม่แน่ใจว่ายังรักเราอยู่ไหม ให้เค้า เค้าตอบกลับมาว่า 'ตอนนี้แน่ใจแล้วว่ารัก...รักมาก ' เค้าก็บอกอีกว่า 'จะไปจบกับ ผู้หญิงคนนั้น' ตอนนั้นบอกเลย ยอมค่ะ พร้อมให้เค้ากลับมา
แล้วจู่ๆ x ก็พูดว่า 'ที่เรื่องมันเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าเรา...เรา ห่างจากเค้าไปเอง'
เราเลยเอ่อเราขอโทษ เราขอแก้ตัว
ส่วน ผู้หญิงที่โทรเข้ามา รู้จักกันแค่เดือนเดียว x ย้ำว่า ยังไงก็ต้องเลือกเรา เราเลยโอเค ให้อภัยได้เพราะเป็นความผิดเรา
**จากนี้เราขอแทนชื่อ ผู้หญิงว่า o นะคะ**
เราถามx จนรู้ว่า
Oไม่รู้ว่า X มีแฟน
Xไม่กล้าบอก O ว่ามีแฟนแล้ว กลัว Oเสียใจ(แมนมากค่ะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ต้องเสียใจ แล้วเราล่ะ?)
เราเลยเอ่อ ถ้าพี่ไม่อยากทำ นู๋ทำเองนะ
จากนั้นเราเอารูปคู่ขึ้นเฟส แล้วแอด O ไปเลยค่ะ ความบันเทิงก็เริ่มตั้งแต่ตรงนี้ค่ะ
- O บล็อคเฟสเรา
- O ขับรถร้องไห้ไปหา X ถึงที่พัก (O กับ X อยู่กันคนละจังหวัดแต่ เป็นจังหวัดที่ติดกัน)
เย็นวันนั้น X บอกเราว่า เค้าจะหยุดคุยกับ O แล้วก็จะหยุดคุยกับเรา 1เดือนเพราะ เค้าต้องทำผลงาน
เราเลยคิดว่า1เดือนที่ไม่มี O เราสามารถแก้ตัวได้นี่นา แล้วถึงถ้าสุดท้าย เค้าไม่กลับมาหาเรา เราจะไม่เสียใจเลย อย่างน้อยเราก็ได้ทำ
เราก็เดินหน้าง้อเค้าเลย จนคนรอบข้างถามว่า ตกลงใครเป็นคนนอกใจกันแน่ แต่เราไม่แคร์นะ เราคิดแค่ว่า ถ้าทำให้เค้ากลับมาได้ เรายอม ตลอดเวลาที่เราพยายามทำให้ทุกอย่างดีขึ้น X ก็มัวแต่พูดว่า 'ถ้าเมื่อก่อนเราเป็นแบบนี้ก็ดีนะ เรื่องก็คงไม่เกิด' เราก็ได้แต่ก้มหน้าขอโทษเค้าไปว่าเราจะไม่พลาดอีกแล้ว
จนมีวันนึง เรารู้สึกว่า O ยังไม่ได้ไปไหนนี่นา เราเลยถามX ตรงๆ คำตอบที่ได้คือ 'ก็ยังคงคุยอยู่ทุกวัน ' วินาทีนั้น ช็อคมากรู้สึกว่า 6 ปีกว่าแพ้คนมาเดือนเดียว ที่เด็ดกว่านั้นคือ O คิดว่าเรารู้เรื่องแล้วเราจะเป็นฝ่ายไปเอง
ตอนนั้นบอกเลย เราคิดว่า เรายังมีหวังนะเราเลยยังคงเดินหน้าง้อxอยู่ feedback ที่ได้ ค่อนข้างแย่ เหมือนกับว่าเค้ารำคาญเราเต็มที่แล้ว
ถามว่าทุกข์ไม๊ ตอบเลย มาก แต่รักคนๆนี้ อยากให้เค้ากลับมา และเรายังคงร้องไห้ทุกวัน
ผ่านไป2-3วัน เราพบว่า X ก็ยังคงคัยกับทั้ง เรา และ O เพิ่มเติมคือ X พูดว่า'อ่อนแอก็แพ้ไป'
บอกเลยว่า วินาทีนั้น เราเลยว่า เราต้องแพ้ เพราะเรารู้ตัวดีว่าเราอ่อนแอ เราร้องไห้หนักขึ้น แต่ก็ยังคงเดินหน้าง้อ เรื่อยๆด้วยความหวังริบหรี่ จนมาวันนึง เราฉุกคิดว่า ปกติศักดิ์ศรีของผู้หญิงมักจะไม่เป็น2รองใคร ทำไมผู้หญิงคนนี้ไม่ไป ซะที เลยถามผู้ชาย ตอนเมาๆเหมือนเดิมค่ะ ว่า'มีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นแล้วใช่ไหม' คำตอบที่ได้คือ 'พี่ไม่อยากโกหก...ใช่' ที่พีคกว่านั้นคือ ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว
โอ้โห วินาทีนั้น แทบกรี้ดค่ะ ร้อง Yeah หนักมาก พอเราร้องไห้ X ก็เริ่มตวาดเราไล่เราให้ไปจากชีวิตเค้า เราเลยโอเค วางสาย เราพังแล้ว ร้องไห้หลายชั่วโมง ร้องจนอ้วก เล่าให้เพื่อนฟัง นอนตื่นมา ก็ยังคงร้องนะ แต่ไม่เท่าเดิมแล้ว เพราะเรารู้แล้วว่า จากนี้เราคงไปต่อกันไม่ได้แล้ว เราตัดใจ แล้ว X ก็พยายามติดต่อมา ถามว่าเป็นยังไงบ้าง มาย้ำถึงสถานะ คำว่า แฟน มาขอโทษ
แต่ X ก็ไม่หยุดความสัมพันธ์กับ O เราเลย บอกให้เค้า ไปเถอะ นะ เราอยู่ได้ ไม่ต้องสงสารหรืออะไรเรา
Xก็ยังอยู่ และเราก็ตัดช่องทางการติดต่อ ให้เหลือแค่ทางเฟสบุคอย่างเดียว เพราะรักมั้งถึงไม่ตัดให้หมด แต่สมองก็คอยย้ำให้เรารู้ว่า กลับไปไม่ได้แล้ว แม้ว่าใจจะอยากให้กลับมาก็ตาม จนแล้วจนเล่า ยังคงคุยกับเรา เราก็ยืนยันให้เค้าไปคบกับอีกคนเถอะ
เราสงสาร O นะ Oเป็นผู้หญิงมีเกียรติ เป็นแม่พิมพ์ของชาติ แต่พลาดมีอะไรกับคนที่ เพิ่งรู้จักได้ไม่นาน แถมผู้ชายคนนั้นไม่ใช่แฟน แล้วผู้ชายคนนั้นยังคงบอกรักแฟนเค้าอยู่ แต่ที่น่าตกใจคือ พอ O รู้เรื่องว่า X มีแฟนอยู่แล้ว ระบบตรรกะของเขาก็ประมวลผลให้เดินหน้าต่อ
เราเลยตัดสินใจ ยุติความสัมพันธ์แบบแฟนกับX เหลือไว้แค่ พี่น้อง/คนรู้จักกัน เราบอกกับ X ว่า
'นู๋ไม่ใช่นางเอก การศึกษาไม่ได้สูง เรียนก็ยังไม่จบ แต่นู๋มี สามารถในการแยกแยะ ความต้องการ และ ความผิดชอบชั่วดี ได้ค่ะ ซึ่งนั่นก็เป็นพื้นฐานที่มนุษย์ผู้เรียกตัวเองว่าสัตว์ประเสริฐพึงมี
มิเช่นนั้นแล้วมนุษย์ผู้มีการศึกษา เปี่ยมไปด้วยระบบตรรกะอันชาญฉลาด จะไม่มีความต่างอะไรไปจาก สัตว์ หรอกค่ะ'
สุดท้ายนี้
'O' เราหลีกให้แล้วนะ ที่เหลืออยู่ที่เธอจะมัดใจผู้ชายคนนี้ได้แค่ไหน ....ถ้าเธอยังอยากได้ผู้ชายคนนี้อยู่นะ แต่สำหรับเรา เราไม่สามารถรับได้แล้ว ขอบคุณเธอที่เข้ามา ทำให้เราได้รู้จักผู้ชายคนนี้มากขึ้น ทำให้รู้ว่า6ปีที่เราได้รัก ได้รู้จัก ได้เห็นสิ่งที่ผู้ชายคนนี้ ทำให้มันคืออะไรที่ไม่จริงเลย
เรื่องนี้ สำหรับเรา ตอนแรกเราอาจพาล โทษคนนั้นคนนี้ แต่ตอนนี้เราคิดว่า ทุกคนก็ผิดเหมือนกันหมด เราเองก็ผิดมากที่สุด เพราะเรากุมมือเค้าไม่แน่นพอ
ขอบคุณ ครอบครัว เพื่อนๆ พี่ๆ ที่คอยอยู่เคียงข้างในเวลาแสนยากลำบาก
ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาอ่าน เราเขียนไม่ค่อยรู้เรื่อง ต้องขออภัยด้วยนะคะ