สวัสดีค่ะอันนี้กระทู้แรกค่ะผิดพลาดก็ขอโทดด้วยนะคะ
อืม...ตามหัวข้อเลยค่ะเรามีเพื่อนสมัยเด็กเป็นผู้ชายค่ะ(ตอนนั้นอยู่ประมาณ ป.3) บ้านอยู่ข้างกันอยู่ ร.ร.เดียวกัน เล่นกันทุกวันคุยกันตามปกติค่ะโดนล้อว่าเป็นแฟนกันข้างแต่เรายอมรับเลยค่ะเราไม่ได้ชอบเขาจริงๆนะคะแค่เพื่อนจริงๆ (ประเด็นเลยค่ะเราชอบผู้หญิงTOT)
เข้าเรื่องค่ะ พอถึง ป.6 เราก็ย้ายบ้านค่ะไม่บอกไม่กล่าวเลยอันนี้ยอมรับไม่ได้บอกใครเลยค่ะอยู่ดีๆแม่ก็พาย้าย พอมา ร.ร. อีกวันมันก็เข้ามาถามว่าย้ายไปไหนอะไรยังไง แล้วพอเวลาผ่านไปอืม...วันจบภาคเรียน มันมาบอกชอบค่ะ โอ้..โห...อึ้งค่ะ เราเล่นกันมานานเราขอโทษนะที่ไม่รู้เลยว่านายแอบชอบฉันมาตลอดตอนนั้นเราไม่รู้จะทำยังไง มันเป็นเพื่อนเรานะเอาเพื่อนมาเป็นแฟนมันก็ยังไงบอกไม่ถูก
สรุปค่ะวันนั้นไม่ได้ตอบอะไรไปตอบแค่ "ขอบคุณนะก็ยังดีที่ไม่เกลียดเรานึกว่าเกลียดซะอีกเห็นด่าทุกวันเลย" แล้วก็หัวเราะกัน?
จากนั้นไม่ได้คุยอะไรกันเลยหลายเดือน
เวลาผ่านไป.....เราไปสอบเข้า ร.ร. หนึ่งในจังหวัดนี่แหละ อุ๊บ้ะ!! แม่คะอะไรจะบังเอิญขนาดนี้มันมาสอบเข้าที่เดียวกับเราค่ะตอนนั้นเราดีใจมาก!
วิ่งหน้าบานไปหาเลยค่ะ กะจะขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อไปนาน อยากคุยด้วยมากเลยตอนนั้นมันอธิบายไม่ถูก ดีใจมาก เราวิ่งไปเท่านั้นแหละค่ะมันเห็นเรา
เรายิ้มค่ะ แต่ผลที่ได้คือ อยู่ดีๆมันก็วิ่งหนีค่ะวิ่งหนีไปต่อหน้าต่อตาเลยค่ะ ตอนนั้นเสียใจค่ะเราก็คิดว่าอืมวันหลังไว้คุยก็ได้
แต่ตั้งแต่นั้นมาก็หลบหน้าตลอดเลยค่ะแถมไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน เจอหน้ากันก็หลบหน้า
แต่เรายังไม่ละความตั้งใจเลยค่ะ ยังอยากคุยให้รู้เรื่องอยู่เลยตอนนี้เรื่องก็ผ่านมา 2 ปีแล้วค่ะ (ตอนนี้ก็ปีใหม่แล่ว)
เข้าใจค่ะเพื่อนคนนั้นเป็นผู้ชายเอาแต่ใจนิดหน่อยเอาใจยาก...แต่ก็เป็นผู้ชายค่ะ
อยากถามคนที่มีประสบการณ์ด้านแอบรักเพื่อนอะไรแบบนี้หรือสารภาพรักแล้วเค้าไม่ตอบบลาๆ
เพราะอะไรเขาถึงหลบหน้าคะ? หรือเราไปตอบอะไรผิดตอนที่เขามาบอกชอบ?
ปวดหัวจริงๆค่ะจะหลบหน้าเราทำไม? มีใครเจอเหมือนเรามั้ยคะ?
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะถ้าให้คำแนะนำจะเป็นอะไรที่ดีใจมากกกกก
โดนเพื่อนสมัยเด็กหลบหน้า
อืม...ตามหัวข้อเลยค่ะเรามีเพื่อนสมัยเด็กเป็นผู้ชายค่ะ(ตอนนั้นอยู่ประมาณ ป.3) บ้านอยู่ข้างกันอยู่ ร.ร.เดียวกัน เล่นกันทุกวันคุยกันตามปกติค่ะโดนล้อว่าเป็นแฟนกันข้างแต่เรายอมรับเลยค่ะเราไม่ได้ชอบเขาจริงๆนะคะแค่เพื่อนจริงๆ (ประเด็นเลยค่ะเราชอบผู้หญิงTOT)
เข้าเรื่องค่ะ พอถึง ป.6 เราก็ย้ายบ้านค่ะไม่บอกไม่กล่าวเลยอันนี้ยอมรับไม่ได้บอกใครเลยค่ะอยู่ดีๆแม่ก็พาย้าย พอมา ร.ร. อีกวันมันก็เข้ามาถามว่าย้ายไปไหนอะไรยังไง แล้วพอเวลาผ่านไปอืม...วันจบภาคเรียน มันมาบอกชอบค่ะ โอ้..โห...อึ้งค่ะ เราเล่นกันมานานเราขอโทษนะที่ไม่รู้เลยว่านายแอบชอบฉันมาตลอดตอนนั้นเราไม่รู้จะทำยังไง มันเป็นเพื่อนเรานะเอาเพื่อนมาเป็นแฟนมันก็ยังไงบอกไม่ถูก
สรุปค่ะวันนั้นไม่ได้ตอบอะไรไปตอบแค่ "ขอบคุณนะก็ยังดีที่ไม่เกลียดเรานึกว่าเกลียดซะอีกเห็นด่าทุกวันเลย" แล้วก็หัวเราะกัน?
จากนั้นไม่ได้คุยอะไรกันเลยหลายเดือน
เวลาผ่านไป.....เราไปสอบเข้า ร.ร. หนึ่งในจังหวัดนี่แหละ อุ๊บ้ะ!! แม่คะอะไรจะบังเอิญขนาดนี้มันมาสอบเข้าที่เดียวกับเราค่ะตอนนั้นเราดีใจมาก!
วิ่งหน้าบานไปหาเลยค่ะ กะจะขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อไปนาน อยากคุยด้วยมากเลยตอนนั้นมันอธิบายไม่ถูก ดีใจมาก เราวิ่งไปเท่านั้นแหละค่ะมันเห็นเรา
เรายิ้มค่ะ แต่ผลที่ได้คือ อยู่ดีๆมันก็วิ่งหนีค่ะวิ่งหนีไปต่อหน้าต่อตาเลยค่ะ ตอนนั้นเสียใจค่ะเราก็คิดว่าอืมวันหลังไว้คุยก็ได้
แต่ตั้งแต่นั้นมาก็หลบหน้าตลอดเลยค่ะแถมไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน เจอหน้ากันก็หลบหน้า
แต่เรายังไม่ละความตั้งใจเลยค่ะ ยังอยากคุยให้รู้เรื่องอยู่เลยตอนนี้เรื่องก็ผ่านมา 2 ปีแล้วค่ะ (ตอนนี้ก็ปีใหม่แล่ว)
เข้าใจค่ะเพื่อนคนนั้นเป็นผู้ชายเอาแต่ใจนิดหน่อยเอาใจยาก...แต่ก็เป็นผู้ชายค่ะ
อยากถามคนที่มีประสบการณ์ด้านแอบรักเพื่อนอะไรแบบนี้หรือสารภาพรักแล้วเค้าไม่ตอบบลาๆ
เพราะอะไรเขาถึงหลบหน้าคะ? หรือเราไปตอบอะไรผิดตอนที่เขามาบอกชอบ?
ปวดหัวจริงๆค่ะจะหลบหน้าเราทำไม? มีใครเจอเหมือนเรามั้ยคะ?
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะถ้าให้คำแนะนำจะเป็นอะไรที่ดีใจมากกกกก