แฟนบอกเลิกผมครับ...
..ผมโกรธเธอเรื่องไร้สาระมากๆ คือเธอไม่มีอะไรให้ผมในวันวาเลนไทน์ครับเลยแอบน้อยใจ แล้วเธอตอบข้อความผมสั้นๆเหมือนคนไม่อยากคุย ผมเลยโกรธไม่คุยด้วยครับ
ตอนแรกเธอไม่ง้อผมครับปล่อยทิ้งไว้นานมาก ผมจ้องโทรศัพท์เมื่อไหร่เธอจะมาง้อ จนนานไปทำให้ผมคิดมากเรื่อยๆ ผมคิดโง่ๆไปว่า ผมไม่สำคัญสำหรับเธอเธอคงไม่อยากคุยกับผม ผมก็ไม่มีอะไรจะคุยเหมือนกัน...
จนตอนเที่ยงคืนเธอทักมาง้อผม บอกว่าไม่โอเคอย่าทะเลาะกันเลย ตอนนั้นผมรู้สึกชาๆครับ ทิ้งไว้นาน รู้สึกแย่นาน เลยตอบอืมๆไป ซึ่งบรรยากาศตอนนั้นมันมาคุอยู่ดีเธอคงรับรู้ได้เลยไม่ค่อยคุยกับผม เธอเลยตัดหน้าขอตัวไปนอนก่อน
พอมาตอนเช้า เธอก็ไม่ทักมาเลยครับหายไปไหนก็ไม่รู้ โผล่มาอีกทีตอนเย็นทักมาง้ออีกครั้ง ผมยังรู้สึกน้อยใจๆ เลยบอกว่ายังไม่หายครับแล้วขออยู่คนเดียว เดี๋ยวก็หายเองไม่ต้องห่วง..
....แล้วเมื่อตอนทุ่มกว่าๆเธอส่งข้อความมาให้ผมในเฟสบุ๊คว่า "เรากลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมมันคงจะดีกว่า ในเมื่อเป็นแฟนกันแล้วมันทำให้ความสัมพันธ์ของเราสองคนแย่ลง ขอโทษนะที่เป็นแฟนเอาใจไม่เก่งเหมือนคนอื่นๆเขา ขอโทษที่ไม่ดีพอนะ ขอโทษจริงๆ เรารักแกมากๆนะแต่เราขอไม่ไปต่อดีกว่าเราไม่อยากให้แกรู้สึกแย่กับเราไปกว่านี้."
ผมเห็นการแจ้งเตือนเธอตอนแรกก็ไม่ได้คิดไรครับ คิดว่าเธอคงส่งข้อความมาง้อ เปิดดูอีกทีตอนเกือบสองทุ่มได้ พอเห็นแล้วความรู้สึกผมเหมือนโลกหยุดหมุนเลยครับ ผมพยายามติดต่อเธอแต่ติดต่อไม่ได้เลย เฟสไม่ออน ไลน์ไม่อ่านไม่ตอบ โทรไปไม่รับ
..ผมเสียใจมากเลยทักไปหาเพื่อนเธอครับ เพื่อนเธอเล่าให้ฟังว่าเธอบอกเพื่อนเธอว่าทะเลาะกับผมเรื่องตอบสั้น จากนั้นเพื่อนเธอก็ด่าผมชุดใหญ่เลยครับ จนได้สติมา คือมันไร้สาระจริงๆ แค่ตอบสั้นก็คิดว่าไม่อยากคุยทั้งๆที่ปกติเธอก็ตอบแบบนั้นอยู่บ่อยๆ มองดูจริงเป็นเพราะผมเองที่เอาความรู้สึกน้อยใจตอนนั้นมาเลยทำให้โกรธเธอไป ส่วนเรื่องของขวัญยิ่งคิดยิ่งอยากจะเอาหัวโขกกำแพงครับ เพื่อนเธอว่าผมมาว่าผมยังไม่ให้อะไรเธอเลยมีสิทธิ์น้อยใจด้วยหรอ เธอเตรียมของให้ผมไว้อยู่แล้วแต่ผมดันไปโกรธเธอซะก่อนเลยไม่ได้ให้
ผมคบกับแฟนมาปีกว่าแล้วครับ ก่อนหน้านี้เป็นเพื่อนกันมาปีหนึ่ง มีอะไรเหมือนกันหลายอย่าง คุยกันรู้เรื่อง ไม่เคยทะเลาะ มีแต่เถียงกันหน่อยๆง
ครั้งนี้ครั้งแรกเลยครับที่ทะเลาะกัน และเป็นเหตุผลที่งี่เง่าที่สุดและผมโง่ที่สุดที่ไม่เคยมองเห็นเลยว่าเธอพยายามแค่ไหน (เธอไม่เคยง้อใครเลยครับถ้าไม่ผิดจริงๆ) อยากจะขอโทษมากๆครับจะไปหาก็ไม่ได้เพราะเธอเพิ่งย้ายบ้านผมไม่รู้ทางไป เพื่อนก็ยังไม่เคยไปซักคน..
..พังมากๆครับตอนนี้ อยากได้แฟนคืนมากๆ ผมผิดเองที่ไปโกรธเธอเรื่องไม่เป็นเรื่อง เธอง้อแล้วก็ไม่สนใจเธอ ไม่ยอมคืนดี จนทำให้เธอเดินออกไปจากชีวิตผม.. ทำยังไงดีครับอยากคืนดี จะเจอกันก็คงยากเพราะอยู่คนละโรงเรียนเลยครับ T_T
ปล.ด่าได้ครับแต่อย่าแรง ผมสำนึกผิดอยู่ ร้องไห้จนตาบวมหมดแล้วครับ
ปล.2 ฝากเตือนคนที่กำลังโกรธแฟนเรื่องเล็กน้อยๆด้วยครับ มันแย่ๆจริงๆ ถ้าโกรธจริงๆก็เคลียๆให้จบไปเลยครับอย่าข้ามวันข้ามคืนแบบผมเลย..
เตือนโกรธง่ายโกรธนานระวังเสียแฟน
..ผมโกรธเธอเรื่องไร้สาระมากๆ คือเธอไม่มีอะไรให้ผมในวันวาเลนไทน์ครับเลยแอบน้อยใจ แล้วเธอตอบข้อความผมสั้นๆเหมือนคนไม่อยากคุย ผมเลยโกรธไม่คุยด้วยครับ
ตอนแรกเธอไม่ง้อผมครับปล่อยทิ้งไว้นานมาก ผมจ้องโทรศัพท์เมื่อไหร่เธอจะมาง้อ จนนานไปทำให้ผมคิดมากเรื่อยๆ ผมคิดโง่ๆไปว่า ผมไม่สำคัญสำหรับเธอเธอคงไม่อยากคุยกับผม ผมก็ไม่มีอะไรจะคุยเหมือนกัน...
จนตอนเที่ยงคืนเธอทักมาง้อผม บอกว่าไม่โอเคอย่าทะเลาะกันเลย ตอนนั้นผมรู้สึกชาๆครับ ทิ้งไว้นาน รู้สึกแย่นาน เลยตอบอืมๆไป ซึ่งบรรยากาศตอนนั้นมันมาคุอยู่ดีเธอคงรับรู้ได้เลยไม่ค่อยคุยกับผม เธอเลยตัดหน้าขอตัวไปนอนก่อน
พอมาตอนเช้า เธอก็ไม่ทักมาเลยครับหายไปไหนก็ไม่รู้ โผล่มาอีกทีตอนเย็นทักมาง้ออีกครั้ง ผมยังรู้สึกน้อยใจๆ เลยบอกว่ายังไม่หายครับแล้วขออยู่คนเดียว เดี๋ยวก็หายเองไม่ต้องห่วง..
....แล้วเมื่อตอนทุ่มกว่าๆเธอส่งข้อความมาให้ผมในเฟสบุ๊คว่า "เรากลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมมันคงจะดีกว่า ในเมื่อเป็นแฟนกันแล้วมันทำให้ความสัมพันธ์ของเราสองคนแย่ลง ขอโทษนะที่เป็นแฟนเอาใจไม่เก่งเหมือนคนอื่นๆเขา ขอโทษที่ไม่ดีพอนะ ขอโทษจริงๆ เรารักแกมากๆนะแต่เราขอไม่ไปต่อดีกว่าเราไม่อยากให้แกรู้สึกแย่กับเราไปกว่านี้."
ผมเห็นการแจ้งเตือนเธอตอนแรกก็ไม่ได้คิดไรครับ คิดว่าเธอคงส่งข้อความมาง้อ เปิดดูอีกทีตอนเกือบสองทุ่มได้ พอเห็นแล้วความรู้สึกผมเหมือนโลกหยุดหมุนเลยครับ ผมพยายามติดต่อเธอแต่ติดต่อไม่ได้เลย เฟสไม่ออน ไลน์ไม่อ่านไม่ตอบ โทรไปไม่รับ
..ผมเสียใจมากเลยทักไปหาเพื่อนเธอครับ เพื่อนเธอเล่าให้ฟังว่าเธอบอกเพื่อนเธอว่าทะเลาะกับผมเรื่องตอบสั้น จากนั้นเพื่อนเธอก็ด่าผมชุดใหญ่เลยครับ จนได้สติมา คือมันไร้สาระจริงๆ แค่ตอบสั้นก็คิดว่าไม่อยากคุยทั้งๆที่ปกติเธอก็ตอบแบบนั้นอยู่บ่อยๆ มองดูจริงเป็นเพราะผมเองที่เอาความรู้สึกน้อยใจตอนนั้นมาเลยทำให้โกรธเธอไป ส่วนเรื่องของขวัญยิ่งคิดยิ่งอยากจะเอาหัวโขกกำแพงครับ เพื่อนเธอว่าผมมาว่าผมยังไม่ให้อะไรเธอเลยมีสิทธิ์น้อยใจด้วยหรอ เธอเตรียมของให้ผมไว้อยู่แล้วแต่ผมดันไปโกรธเธอซะก่อนเลยไม่ได้ให้
ผมคบกับแฟนมาปีกว่าแล้วครับ ก่อนหน้านี้เป็นเพื่อนกันมาปีหนึ่ง มีอะไรเหมือนกันหลายอย่าง คุยกันรู้เรื่อง ไม่เคยทะเลาะ มีแต่เถียงกันหน่อยๆง
ครั้งนี้ครั้งแรกเลยครับที่ทะเลาะกัน และเป็นเหตุผลที่งี่เง่าที่สุดและผมโง่ที่สุดที่ไม่เคยมองเห็นเลยว่าเธอพยายามแค่ไหน (เธอไม่เคยง้อใครเลยครับถ้าไม่ผิดจริงๆ) อยากจะขอโทษมากๆครับจะไปหาก็ไม่ได้เพราะเธอเพิ่งย้ายบ้านผมไม่รู้ทางไป เพื่อนก็ยังไม่เคยไปซักคน..
..พังมากๆครับตอนนี้ อยากได้แฟนคืนมากๆ ผมผิดเองที่ไปโกรธเธอเรื่องไม่เป็นเรื่อง เธอง้อแล้วก็ไม่สนใจเธอ ไม่ยอมคืนดี จนทำให้เธอเดินออกไปจากชีวิตผม.. ทำยังไงดีครับอยากคืนดี จะเจอกันก็คงยากเพราะอยู่คนละโรงเรียนเลยครับ T_T
ปล.ด่าได้ครับแต่อย่าแรง ผมสำนึกผิดอยู่ ร้องไห้จนตาบวมหมดแล้วครับ
ปล.2 ฝากเตือนคนที่กำลังโกรธแฟนเรื่องเล็กน้อยๆด้วยครับ มันแย่ๆจริงๆ ถ้าโกรธจริงๆก็เคลียๆให้จบไปเลยครับอย่าข้ามวันข้ามคืนแบบผมเลย..