แย่ครับวันนี้ บอกเลย บางคำอาจไม่ค่อยรู้เรื่องก็ขออภัยด้วย
ครอบครัวที่ร่วมสร้างกับแฟนเมื่อสิบกว่าปี ไม่นอกใจ รักเดียวใจเดียวทั้งคู่ จนมีทรัพย์สินที่ร่วมกันสร้างอยู่ระดับนึง
มีบ้าน 50 ตร.ว มีรถคนละคัน แม้ไม่แพงแต่ก็ถือว่าตรงตามมาตรฐานที่ตั้งไว้ มีพอกินพอใช้
ณ ตอนนี้แทบไม่มีประโยชน์อะไรเลยเมื่อเราทะเลาะกัน...
อยู่กันมานานแต่ไม่เข้าใจกัน ทำตัวเหมือนเข้าใจเพื่อหลอกตัวเองไปวันๆ ยิ่งนานยิ่งจมลึก แถมถอนตัวไม่ได้ ก็ยิ่งทุกข์ใจ
เป็นปัญหาแบบงูกินหาง
เมื่อเขาต้องการอะไร อยากไปที่ไหน อยากให้ช่วยทำงานในส่วนของเขา...ผมก็ทำให้จนประสบความสำเร็จทุกอย่าง
ได้แต่คิดว่า Lady First ยอมให้เขานำไปก่อน ตัวผมยังไงก็ช่างไว้ทีหลัง....แต่พอเกิดปัญหาผมกลับไม่มีที่ไป
อุทาหรณ์คนดี.....ที่ไม่รู้จะเรียกว่าโง่ได้ไหม
บางทีก็แอบคิดนะว่า สังคมที่ผมเคยรู้สึกว่าเขาทำตัวไร้แก่นสาร เสเพล ใช้เงินไม่คิด one night ขายยา หรืออะไรที่สังคมตีไปในทางเสื่อมนั้น
คงมีความสุขมากกว่า
เช่นเรื่อง Sex พอเห็นคนที่ถูกใจก็ลุยเลย ไม่ต้องมานั่งเล่นบทคนดี ที่สุดท้ายก็มาตกม้าตายในอนาคต
น่าจะสร้างทางเลือกก่อนหน้านี้ ไม่ใช่พอไปไม่รอดก็ต้องมาเริ่มหาใหม่ ปรับตัวปรับใจกันใหม่ อายุก็ไม่ใช่จะน้อย
ทำงานให้สุด หาเงินให้สุด ครอบครัวไว้ทีหลัง เจอใครถูกใจก็ปล่อยตัวไปเลย พอมืดแปดด้าน มีเงินใช้มีที่ไปละกัน โดนใครด่าหรือนินทาก็ช่าง...สังคมไม่ได้ให้เงินใช้
ใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง แล้วคุณจัดการอารมณ์กับความคิดยังไง มีใครแย่กว่าผมอีกไหม...และขอบคุณที่อ่านจบครับ
บางทีผมก็คิดว่าการเป็นคนดีเกินไป มันก็เหมือนมัดคอตัวเองในอนาคต ใครรู้สึกแบบนี้บ้าง
ครอบครัวที่ร่วมสร้างกับแฟนเมื่อสิบกว่าปี ไม่นอกใจ รักเดียวใจเดียวทั้งคู่ จนมีทรัพย์สินที่ร่วมกันสร้างอยู่ระดับนึง
มีบ้าน 50 ตร.ว มีรถคนละคัน แม้ไม่แพงแต่ก็ถือว่าตรงตามมาตรฐานที่ตั้งไว้ มีพอกินพอใช้
ณ ตอนนี้แทบไม่มีประโยชน์อะไรเลยเมื่อเราทะเลาะกัน...
อยู่กันมานานแต่ไม่เข้าใจกัน ทำตัวเหมือนเข้าใจเพื่อหลอกตัวเองไปวันๆ ยิ่งนานยิ่งจมลึก แถมถอนตัวไม่ได้ ก็ยิ่งทุกข์ใจ
เป็นปัญหาแบบงูกินหาง
เมื่อเขาต้องการอะไร อยากไปที่ไหน อยากให้ช่วยทำงานในส่วนของเขา...ผมก็ทำให้จนประสบความสำเร็จทุกอย่าง
ได้แต่คิดว่า Lady First ยอมให้เขานำไปก่อน ตัวผมยังไงก็ช่างไว้ทีหลัง....แต่พอเกิดปัญหาผมกลับไม่มีที่ไป
อุทาหรณ์คนดี.....ที่ไม่รู้จะเรียกว่าโง่ได้ไหม
บางทีก็แอบคิดนะว่า สังคมที่ผมเคยรู้สึกว่าเขาทำตัวไร้แก่นสาร เสเพล ใช้เงินไม่คิด one night ขายยา หรืออะไรที่สังคมตีไปในทางเสื่อมนั้น
คงมีความสุขมากกว่า
เช่นเรื่อง Sex พอเห็นคนที่ถูกใจก็ลุยเลย ไม่ต้องมานั่งเล่นบทคนดี ที่สุดท้ายก็มาตกม้าตายในอนาคต
น่าจะสร้างทางเลือกก่อนหน้านี้ ไม่ใช่พอไปไม่รอดก็ต้องมาเริ่มหาใหม่ ปรับตัวปรับใจกันใหม่ อายุก็ไม่ใช่จะน้อย
ทำงานให้สุด หาเงินให้สุด ครอบครัวไว้ทีหลัง เจอใครถูกใจก็ปล่อยตัวไปเลย พอมืดแปดด้าน มีเงินใช้มีที่ไปละกัน โดนใครด่าหรือนินทาก็ช่าง...สังคมไม่ได้ให้เงินใช้
ใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง แล้วคุณจัดการอารมณ์กับความคิดยังไง มีใครแย่กว่าผมอีกไหม...และขอบคุณที่อ่านจบครับ