คือผมสงสัยว่าหากเสื่อมถอยได้ ผู้ที่ปฎิบัติก็สามารถฝึกใหม่เพื่อเข้าถึงสภาวะนิพพานได้หลายครั้ง?
หรือผู้ที่ไปถึงจุดนั้นแล้ว เท่ากับกำจัดกิเลสหมดสิ้นแล้ว ดังนั้นสภาวะนี้ถือว่าถึงแล้วถึงเลย ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง? เพราะสิ้นแล้วซึ่งเหตุที่จะทำให้เปลี่ยนแปลง !?
ขอโทษที่ถามยากไป ความสงสัยมันเลยเถิด จะว่าไปคนที่รู้ความจริงก็คงมีแต่ผู้ที่เคยไปถึงจุดนั้นแล้วเท่านั้น งั้นเอาความคิดเห็นของคนทั่วไปก็ได้ครับ ขอบคุณครับ
ศาสนาพุทธนี่ยากมากที่จะเข้าใจได้ถ่องแท้ การปฎิบัติก็ยากมากเช่นกัน ส่วนใหญ่น่าจะยึดติดในระดับผิวเผิน ไม่แปลกใจที่ในพุทธประวัติพระพุทธเจ้าถึงกับลังเล
อ้า...ยุงบินผ่าน ผมตบยุงถูกเฉยเลย ขณะที่มือกำลังตบ ก็รู้สึกเหมือนกันว่าถ้าไม่โดนก็คงดี ชีวิตใคร ใครก็รัก อ้า...แล้วตบเค้าทำไม? ก็เค้าเบียดเบียนเรา เราควรให้อภัยเค้าใช่มั๊ย? ก็น่าจะใช่นะ
โทษทีครับ ตอนนี้ว่างจัด ผมก็ตั้งคำถามให้กับตัวเองและผู้อื่นไปเรื่อย
ไปอ่านสามก๊กต่อดีกว่า ...
สภาวะรู้แจ้งเห็นจริงหรือเรียกกันง่าย ๆ ว่านิพพานนั้น เมื่อไปถึงจุดนั้นแล้ว สภาวะนั้นจะเสื่อมถอยลงได้หรือไม่?
หรือผู้ที่ไปถึงจุดนั้นแล้ว เท่ากับกำจัดกิเลสหมดสิ้นแล้ว ดังนั้นสภาวะนี้ถือว่าถึงแล้วถึงเลย ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง? เพราะสิ้นแล้วซึ่งเหตุที่จะทำให้เปลี่ยนแปลง !?
ขอโทษที่ถามยากไป ความสงสัยมันเลยเถิด จะว่าไปคนที่รู้ความจริงก็คงมีแต่ผู้ที่เคยไปถึงจุดนั้นแล้วเท่านั้น งั้นเอาความคิดเห็นของคนทั่วไปก็ได้ครับ ขอบคุณครับ
ศาสนาพุทธนี่ยากมากที่จะเข้าใจได้ถ่องแท้ การปฎิบัติก็ยากมากเช่นกัน ส่วนใหญ่น่าจะยึดติดในระดับผิวเผิน ไม่แปลกใจที่ในพุทธประวัติพระพุทธเจ้าถึงกับลังเล
อ้า...ยุงบินผ่าน ผมตบยุงถูกเฉยเลย ขณะที่มือกำลังตบ ก็รู้สึกเหมือนกันว่าถ้าไม่โดนก็คงดี ชีวิตใคร ใครก็รัก อ้า...แล้วตบเค้าทำไม? ก็เค้าเบียดเบียนเรา เราควรให้อภัยเค้าใช่มั๊ย? ก็น่าจะใช่นะ
โทษทีครับ ตอนนี้ว่างจัด ผมก็ตั้งคำถามให้กับตัวเองและผู้อื่นไปเรื่อย
ไปอ่านสามก๊กต่อดีกว่า ...