ตอนนี้เรามีลูกด้วยกันคนนึง อายุยังไม่สองขวบเลย แต่ความรู้สึกมันค่อนข้างสุดจะทนแล้ว คือเรามีพื้นฐานทางความคิดต่างกันค่อนข้างมาก ที่ผ่านมาคบกันมาเกือบสิบปีก็ทะเลาะกันมาตลอด เลิกแล้วกลับมาดีกันก็เคย
ตอนนี้เลยสับสน ปัจจัยก็เพราะลูก คือถ้าเค้าโตมาเค้าจะโหยหาพ่อมั้ย(คิดว่าคงไม่แต่งงานใหม่แล้ว เบื่อมาก) อยู่กับลูกมันแฮปปี้มากจนคิดว่าไม่ต้องมีคู่ก็ได้ ยิ่งทะเลาะกันแม้เรื่องเล็กน้อยมากๆก็ทะเลาะใหญ่มากได้ ผิดกลับคู่อื่นๆ(ดูจากเพื่อนข้างๆตัว) ส่วนมากเราจะพอรับรู้ว่าแบบนี้เค้ายังรักกันอยู่ แต่ไม่ใช่คู่เราเลย เราแทบไม่มีความรักเหลือแล้ว ที่อยู่กันได้เพราะความผูกพันกับลูกเท่านั้น
ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ แล้วตัดสินใจยังไง ทานแรงผู้ใหญ่รอบข้างยังไงบ้าง
ควรจะทนเพื่อลูกหรือไม่ ถ้าเลิกกับทนแต่ทะเลาะกันบ่อย อันไหนแย่กว่ากัน
ตอนนี้เลยสับสน ปัจจัยก็เพราะลูก คือถ้าเค้าโตมาเค้าจะโหยหาพ่อมั้ย(คิดว่าคงไม่แต่งงานใหม่แล้ว เบื่อมาก) อยู่กับลูกมันแฮปปี้มากจนคิดว่าไม่ต้องมีคู่ก็ได้ ยิ่งทะเลาะกันแม้เรื่องเล็กน้อยมากๆก็ทะเลาะใหญ่มากได้ ผิดกลับคู่อื่นๆ(ดูจากเพื่อนข้างๆตัว) ส่วนมากเราจะพอรับรู้ว่าแบบนี้เค้ายังรักกันอยู่ แต่ไม่ใช่คู่เราเลย เราแทบไม่มีความรักเหลือแล้ว ที่อยู่กันได้เพราะความผูกพันกับลูกเท่านั้น
ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ แล้วตัดสินใจยังไง ทานแรงผู้ใหญ่รอบข้างยังไงบ้าง